Possessive Series 3: Terron Dashwood

CHAPTER 5

Paul Mercedez POV:

Pagkatapos ko linisin ang buong mansion nya ay napaupo nalang ako sa sofa nito habang nagpapahinga ako at habang nagpapahinga ako bigla ko naalala na kailangan ko pala tawagin si jake kaya naman dali dali kung kinuha ang cellphone ko sa bulsa ko at mabilis kung tinawagan si jake.

(PHONE CALL)

"Paul! Mabuti naman at napatawag ka! Ani nito"

"Pasensya na jake kung hindi ako nakatawag sa iyo kahapon marami lang kasi ako ginawa dito. Ani ko dito"

"Okay lang yung tyaka nga pala kamusta ang pag trabaho mo sa mansion nya? Tanong nito"

"Eto okay lang naman medjo weirdo lang itong si ser terron. Ani ko dito"

"Weirdo? Paanong weirdo? Tanong nito"

"Eh napapansin ko kasi sa kanya palagi syang tulala na mukhang malalim ang iniisip tapos minsan ang lagkit ng tingin nya sa aking tapos nakikita ko syang umiiyak at tapos tinatawag nya akong BABE na hindi ko alam kung my past relationship ba ito si ser kaya ganito umakto wala naman akong naamoy sa kanya na pagiging babaero nya eh mukhang problemado at malalim ang iniisip. Paliwanag ko dito"

"Baka my pinagdadaanan lang yan paul kaya intindihin mo nalang tyaka mabuti nga yung hindi sya nangbabae para hindi mastress ang mommy nya. Ani nito na kinatango ko"

Habang nag uusap kami ni jake sa cellphone nagulat ako ng my nagsalita sa likod kona kinalingon ko agad at nagulat ako ng makita ko si ser terron na seryosong naka tingin sa aking habang my dala itong pagkain.

"Sino yan kausap mo? Seryoso nitong tanong habang palapit ito sa aking"

Mabilis kung pinatay ang cellphone ko at tinago sa bulsa ko at mabilis akong tumayo ng palapit ito sa aking.

"Ah ser si jake po kaibigan ko. Ani ko dito habang nakayuko ako"

"Jake? Kaibigan? At kailan kapa nagkaibigan ng lalaki paul? Tanong nito nung nasa harapan kona sya"

Naramdaman ko ang kamay nito sa ibaba ko at agad nya itong inangat kaya naman nakatingin ako sa kanya at kita ko ang seryoso nitong mukha na kinakaba ko. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan pero pakiramdam ko galit si ser terron ngayon.

"Ah ser matagal kona po syang kaibigan dun sa pronvince simula nung nag trabaho ako sa mommy nyo. Ani ko dito"

"Really huh! Sa susunod na makita kitang nakikipag usap kay jake na yan paparusahan kita sa paraan na hindi mo makakalimutan. Ani nito sabay talikod sa aking"

Bigla akong kinabahan sa sinabi nito at pakiramdam ko para akong aatakihin sa tingin na binibigay sa aking ni ser terron sa aking.

"Mag hain kana! Dinalhan kita ng makakain mo. Ani nito sabay lapag sa dinning table nito"

Mabilis ang kilos kona isalin sa lagayan ang binili nitong pagkain at nilagay ko ito sa lamesa napatingin ako kay ser terron at kita ko ang pag tangal ng necktie nito at pag bukas ng dalawang botones na kita ang dibdib nito ngayon.

"Ahm ser bakit po ang aga nyo umuwi? Tanong ko dito ng mailapag ang dalang plato"

"Bakit ayaw mo ba akong makasama at gusto mo makausap mag hapon si jake sa cellphone mo huh! Inis na sabi nito na kinakaba ko"

"Naku ser hindi sa ganun ang ibig kung sabihin ay napaaga ata ang uwi nyo dahil ang alam kopo ay nasa work ka. Ani ko dito habang puso ko ay tumitibok ng mabilis sa sobrang kaba"

"Ang sabihin mo gusto mo makipag landi sa kanya! Porket hindi mona ako maalala nakikipag usap kana sa lalaki! Ang dating paul nakilala ko ay hindi basta basta nakikipag usap sa lalaki o babae na walang permision sa aking dahil iba ako magalit. Inis na sigaw nito sa aking"

Nakita ko ang pag tulo ng luha nito na kinadurog ng puso ko hindi ko alam pero nasasaktan ako sa sinasabi ni ser ngayon.

"Nawalan na ako ng ganang kumain! Kumain kana mag isa mo! Mag usap kayo ng jake na yun bw*sit! Inis na sigaw nito sabay tayo at umalis na ito"

"Ser sorry. Ani ko ng tumigil ito sa pag lakad"

"Hindi ko kailangan ng sorry mo paul! Ang gusto ko maibalik yung dating ikaw! Yung dating ikaw na makulit at malambing at punong puno ng pagmamahal sa aking yung ang gusto ko maibalik sa iyo. Ani nito sabay alis"

Naiwan ulit akong mag isa dito mansion nya at narinig ko ang sasakyan nito na paalis at hindi ko namamalayan na umiiyak na ako dahil sa mga nasabi nito sa aking na hindi ko alam kung ano ibig nyang sabihin sa aking.

"Sorry po ser pero wala talaga akong maalala sa inyo. Ani ko nalang at napaupo ako sa isang upuan"

Abangan...