Herkesin aile,ev dediği yer benim ölüm fermanımı,cehennemi temsil ediyordu.Hiçbir zaman benim bir ailem olmamıştı.Aile denilebilecek kişiler bana hem ruhsal,hem de bedensel şiddet uygulayanlardı. Ben o evde sevgi ne demek değil,ihanet ve kanın dokus...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandığımda saat yediydi.Sabahçı olmak ne kadar güzelmiş.
Esneyerek yataktan kalktığımda ilk adımladığım yer banyo oldu.Kısa bir duş alıp Buse'nin bana getirdiği diz kapağımın bir karış üstündeki siyah şort ve beyaz kısa kollulu ve desenli olan cropu giydim.Güzel kıyafet seçimi.
Sonra ise ıslak olan saçlarımı tarayıp o şekilde bıraktım.Zaten hava sıcaktı.Ardından banyoda bulduğum yeni açılmamış cilt bakım kremi ve dudak nemlendiricisini kullandım.Bu süreçte dişlerimi de fırçalamayı unutmamıştım.Son olarakta aynada kendimi incelerken mavimsi gözlerim ile karşılaştım.Bizim ailemizden neden ise mavi gözlü birisi yoktu.Yani oda annem,babam ve ananemler.Babannem varmıydı bilmiyorum.Hiç bu konular açılmazdı.
Dışarıda bir hareketlilik sezince hızlı adımlarla kapıya ilerledim.Kapıyı açtığımda tahmin ettiğim gibi boğuşan Kuzey ve Aras vardı.Aras Kuzey'i altına almış tehdit ediyordu.Kuzey ise sırıtarak bunları dinliyordu.Aras'ın "Ne sırıtıyorsun Habeş maymunu"sözüyle dayanamayarak kahkahayı bastım.İkiside yerden bana bakınca Aras sinirle ayağa kalkıp yanıma adımladı."Bu mal kapıya vurup vrup kaçıyordu.Tam bu öküz kim diye bakacakken sırtıma şu döktü."deyip arkasını döndü.Sırtı boydan boya ıslanmıştı.O sıradada Kuzey sırıtarak üstünü başını silkeliyordu.Hafif sitem ve gülüşümü bastırarak Kuzey'e bakarak "Niye yapıyorsun bunu?"diye sordum.Kuzey ise ellerini bağlayıp "Hoşuma gidiyoğğ"deyince dayanamayarak güldüm.Aras ise bağırarak Kuzey'i koşturuyordu.Dağ ayıları.
✨️✨️✨️
Şu anda bir hizmetliden öğrendiğimiz üzere kantine yol alıyorduk.Günlerden Çarşambaydı.Aklıma wedneday geldi ya. Son koridoruda döndükten sonra kantine gelmiştik.Küçük bir yerdi. Üç dört masa vardı.Bir tane simit ve çikolatalı süt aldıktan sonra ilk masaya geçtim.Arkamdanda tost ve ayran alış Kuzey ve Aras geliyordu.Onlarda karşıma geçtiklerinde Aras söze girerek"Bu teklif işi ne oldu ya?Kabul edecekmiyiz?"diye bir konuyu ortaya attı.Kuzey "Bence kabul edelim.Zaten boktan bir hayatın içine ne kadar işleyebilirki."onu onayladım.Ama bilmiyorum.Bir anda hayatımın değişmesi ile daha kötü bir duruma düşmek istemiyorum.Aras elini elimin üzerine koyunca "Biliyoruz.Düşüncelisin.Korkuyorsun.Ama şöyle düşün,biz hep senin yanındayız.Kuzey ve ben.Kuzey'in ve Aras'ın."dedi.
Gözlerim ikisinin arasında gezinince Kuzey'in bu sözlere katıldığı yüzünden,Aras'ında yalan söylemediği gözlerinden anlaşılıyordu.Zaten bana yalan söylemezdiki onlar.Kardeşlerim,abilerim,bir parça babamın yerini dolduranlar.
O zaman bu teklifi kabul etmeyi düşündüm.Gülümseyerek ikisinede kafamı salladım."Tamam.Kalbul edelim.Belki daha mutlu bir hayat yaşarız."diyerek ikisininde yanaklarından öptüm.Kuzey kıkırdayarak"Ece.Birşey söyliyimmi?"kafamı aşağı yukarı salladım."Valla kardeşim olmasaydın sana açılırdım.Kardeşim diyorum ama böyle ortamlarda öpme ya.Kısmetlerimi kapatıyorsun."diye yakındı.Ardından da Aras tarafından ensesine tokat yedi."Sen böyle zevzek zevzek konuşmaya devam edersen senin bir kısmetin olmaz"dedi.Hafif kıkırtıyla Aras'ı onayladım.
