Chapter 5

27 3 0
                                    

Kabanata 5..

"umuwi kana sa inyo, huwag kanang mag panggap na hindi mo alam ang bahay ni'yo! na kikiusap ako huwag Mona akong ipahiya pa sa mga parents ko! "nang gagalaiting sigaw ni Justine nang hilahin niya palabas si maria. katatapos pa lang na kumain non si maria nang biglang hilahin niya ito palabas nang kanilang village. Nung una ay pinipigilan pa ito Nang kaniyang mommy ngunit hindi nila mapigilan ang bunsong anak.

nakikita nang mga katulong at nang mga security na Hila Hila niya ang inosenteng babae ngunit kahit sila ay walang magawa.

"ngunit ginoo, totoo ang aking sinasabi at... at hindi ganito ang Lugar na aking kinagisnan." mahinahong wika ni maria bago libutin ang buong lugar.labis siyang naninibago sapagkat Ngayon niya lamang nakikita ang mga bagay na kaniyang nasisilayan Ngayon, maging ang mga kotse at bike , motor at matataas na mga gusali ay bago sa kaniyang paningin.

"at hindi Kona malaman kong saan banda nakatirik ang aming tahanan." na pahawak na lamang sa noo si Justine dahil sa babaing kaniyang kaharap.hindi niya malaman kong nag sisinungaling ba ito sa kaniya para lamang lukuhin siya. "kung hindi mo makita at alam ang Daan papunta sa bahay niyo, pwede ka naman mangupahan sa mga apartment dito." na uubusan na nang pasinsyang wika ni Justine. Ngayon lang ata masusubukan ulit ang kaniyang pasinsya at sa babae pa Talaga.

"ano ang iyong winika ginoo, apartmen? ano ang bagay na iyon?" na pabunga na lamang nang hangin si Justine at napahawak sa bewang ang kaliwang kamay habang ang kanan Naman ay nakahawak sa noo at hinihilot ito, masakit ang ulo niya gawa nang hang over ngunit mas lalo lang yata iyon sumakit nang dahil sa babaing kaniyang kaharap.

"ahh bahala kana , Basta umalis kana at huwag kana ulit babalik pa." kumpas niya at tinutulak palayo si maria na umiiwas Naman sa mga hawak niya. pumasok na nang gate si Justine at naiwan sa labas si maria na mag isa.

"ginoo ako'y nakikiusap sa iyo,hindi ako kabisado sa Lugar na ito!" kahit Anong sigaw nito ay hindi nililingon ni Justine Hanggang sa makapasok na ito sa mansion .maging ang mga security ay binalaan ni Justine na huwag papasukin ang baliw na babaing nag sisigaw sa labas.

nang mapagod sa pag sigaw si maria ay tumigil din ito. naisip niya na babae parin siya at dapat niya nang sundin ang kaniyang Ina.

"oh nasaan na ang babaing kasama mo?" tanong ni Jayron sa kapapasok lang na si Justine nilampasan Naman niya ito at hindi pinansin ang tanong nang kaniyang nakakatandang kapatid.pumasok siya sa salas upang kumain dahil nagugutom siya.

umupo siya sa Isang upuan kong saan kapantay niya ang kaniyang ama na nag kakape habang nag babasa nang deyaryo. na pansin Naman siya ni Mr. salvacion at binaba ang binabasa niyang deyaryo at inayos ang suot na salamin.

"where is the woman you were with earlier?" hindi niya ito pinansin at patuloy lamang sa pagkain.binigyan Naman siya nang juice nang katulong, agad Naman niya iyong ininom bago kumain ulit. "I am asking you," na patingin si Justine sa kaniyang ama na seryusong nakatingin sa kaniya.

"oh sorry, I thought you were not asking me" inosenteng sagot nito na kinainis Naman ni Mr Salvacion. na pakuyom nang kamao ang matanda dahil sa pilosopong sagot niya.

hindi niya naging kasundo ni minsan ang ama dahil palagi siya nitong pinupuna sa lahat nang gagawin niya.at minsan ay palagi na lamang ang kaniyang mga kuya ang tila favorite nito kisa sa kaniya.

"I kicked her out" maikli niyang sagot kalaunan.nang matapos na siya sa pagkain ay umalis na siya sa hapag kainan at umakyat sa kaniyang kwarto.na pahinga na lamang nang malalim ang si Mr Salvacion dahil sa katigasan nang ulo ng anak.

nang makapasok na siya sa kwarto ay hinagis niya ang kaniyang katawan sa kama,tila pagod na pagod siya kahit wala Naman siyang ginawa. tinatamad din siyang maligo kaya pumikit na muna siya para umidlip.ngunit na pamulat siya nang maalala niya ang babaing kaniyang pinaalis. nais niyang masiguro kong nakaalis na nga ito kaya bumangon siya at binuksan nang kaunti ang bintana nang kaniyang kwarto upang masilip nito kong naroroon paba ang babae.na pahinga siya nang maluwag nang makita niya na wala na nga ang babae sa pinag iwanan niya.

CROSSING PATHS IN TIME Where stories live. Discover now