angels fall sometimes.

3

Hızlı adımlarla merdivenleri indi ve parka doğru koştu. Saatine son bir kez bakarak başına kaskını geçirdi ve eve doğru yol aldı.

Bu gece geç kalırsa kesinlikle tüm eğlenceyi kaçıracaktı, bunun olmaması için hız sınırını aşmaktan çekinmiyordu. Evi şirkete çok uzak olmadığı için yanına yarışta kullanacağı ekipmanlardan hiç almamıştı, bu yüzden tüm işlerin birden artıp neredeyse geç kalacak hale gelmesi iyice sinirlerini bozmuştu.

Her şey sanki onun geç kalmasını beklemiş gibiydi. Normalde bomboş olan yol şimdi arabadan geçilmiyordu. Yakın ev sanki yolu bitmeyecek gibi geliyordu. Her şey tamamen Heeseung'a karşıydı bu gece.

Onlar yetmezmiş gibi hissettiği rahatsız edici his peşini bırakmıyor ve azalmak yerine artıyordu.

Hızlıca geçmek için arabaların arasından geçiyordu. Hızını iyice aşıp karşıya doğru yol aldığında olmaması gereken bir şey oldu. Bomboş yol o karşıya geçerken doldu.

Hızla gelen tır Heeseung'a çarpmış ve metrelerce öteye savrulmasına sebep olmuştu. Motoru ondan biraz daha ilerideydi, tamamen parçalanmıştı.

Heeseung o çarpmanın etkisiyle sadece acı hissedebilmiş ve bilincini açık tutmak için kendini çabalamıştı. Neden böyle olduğunu anlamıyordu, yarışa gidecekti, kazanacak ve sevinecekti. Şimdi neden kanlar içinde yatıyor ve bilincini açık tutmaya çalışıyordu?

Tır şoförü sanki hiçbir şey olmamış gibi oradan gittiğinde Heeseung içinden küfretmişti. Hissettiği acıdan dolayı hareket edemiyordu, kemikleri kesinlikle kırılmıştı. Ne yani, burada ölecek miydi?

Kafasını zar zor döndürüp yola doğru baktığında ona doğru koşanları gördü, şans yüzüne gülmüştü sanırsam. Başındaki kask yüzünden ne konuşabiliyor ne de bilincinin açık olduğunu belli edebiliyordu, kapana sıkışmış haldeydi.

Önüne kadar gelen adamlardan biri eğilip ona bakmış ve konuşmuştu.

"Ölmüş bu bence. Baksana hiç hareket etmiyor. Maalesef artık çok geç."

Yanındaki kişi kafasına vurmuş ve ambulansı aramasını söylemişti.

"Hangi normal insan yaralı birinin yüzüne 'Artık çok geç.' der ya? Hayattayım ben kahrolası, biraz daha yardım çağırmazsanız geç olacak asıl." diye geçirdi içinden Heeseung.

İşlerin böyle gideceğini hiç düşünmemişti, yarışlarda yapmadığı kazayı şimdi evine giderken yapmıştı. Atlatabilmeyi diliyordu sadece.

Hissettiği acı doruk noktasına ulaşmışken ölmeme dualarıyla beraber gözlerini kapadı.

_________________________________________

hastayken yazi yazmak iki kati zor imdat. iyilesmek istiyorum artik