සමහරුන්ට සල්ලි මේ තියෙනවා මේ නෑ... සමහරුන්ට හැමදාම හිඟයි... තවත් සමහරුන්ට ඇතී තරම් සල්ලි , කවදාවත් 'නෑ ' කියලා කියන්න ඕනේ වෙන්නෙ නෑ.. ඇයි ඒ එහෙම වෙන්නේ.... සල්ලි අඩුවෙන් තියෙන අය සල්ලි දකින්නේ වියදම් කරන්න තියෙන දෙයක් කියලා වෙලා සල්ලි හැමදාම තියෙන එක්කෙනා දකින්නේ සල්ලි කියන්නෙ ආයෝජනයක් කරන්න ඕනේ දෙයක් කියලා..
ඒකයි ධනවත් පියාගෙයි දිළිඳු පියාගෙයි තියන වෙනස....
නින්දත් නොනින්දත් අතර හිටිය පාන්දර තුනටත් සෙනෙත් නාඳුනන කණ්ඩායමක් එක්කලා අලුතෙන් හොයාගත්ත වීඩියෝ ගේම් එකට කාවදිලයි ඉන්නේ. තවත් හෝරා කීපයකින් ඉස්කෝලේ යන්න ඕනේ කියලා දැනගෙනත් එයාට විශ්වාසයි දවස පටන් ගන්න උදේ නැගිටින්නම ඕනේ නෑ කියලා....නොනිදා කලින් දවසම කන්ටිනිව් කරන්න පුලුවන් කියලා.... හරියට නිකන් පහුගිය මාස ගානම සැරෙන් සැරේ කරා වගේ...
සල්ලි ඕනේ තරම් තියෙන එකේ කාමරේ සද්ද පිටටවත් පිට සද්ද කාමරේටවත් ඇහෙන්නෙ නැති කොට පාන්දර මේ කාමරේ ඇතුලේ වෙඩි තිබ්බා වුනත් කෙනෙක් ට ඇහෙන්නෙ නැති තරම්..
"මං යනවා.."
"හරි බං.. සෙට් වෙමු ආයේ"
ඒකට උත්තර නොදුන්න සෙනෙත් ලාවට හිසරදයක් අල්ලලා තියෙද්දි දිනපු ගේම් එකේ සතුටත් එහෙම මහාලොකුවට හිතට නොදැනෙද්දි කාමරෙන් එළියේ බැල්කනි ඒරියා එකට ඇවිත් රැලි ගහන මුහුද පැත්තට මූණ දික් කරගෙන හිටියා..
එයා හිතුවා වගේ පාන්දර හුළඟ සුවඳයි...සනීපයි... ඇඟ ඇතුළේ වගේම එළියත් කූල්...!!
මූද බලල එහෙමම බැල්කනි එකේ කුශන් එකට වෙලා පොඩි ඇලට් එකක් දාලා එහෙන් මෙහෙන් ඉර පායන් එද්දි සෙනෙත් නැගිට්ටේ මූණකට හෝදන් ඉස්කෝලේ යන්න.. මොනව වුනත්- එහෙම නැත්තන්- හැමදේම- මේ ඉස්කෝල කෙරුවාව නිසා නම් අනිවාරෙන්ම ඉස්කෝලේ යන්නම ඕනේ..
රෝල් කරලා තිබුන කොළ කෑලි ටිකයි ලයිටර් කෑලි ටිකයි කොමඩ් එකට දාලා ෆ්ලශ් කරලා සෙනෙත් අත් දෙකත් කලිසම් සාක්කුවල දාගෙන එක කරකට එල්ලගත්ත බෑග් එකත් අරන් පහළට ආවා.. ඒත් ඉතින් පවුලේ කවුරුත් නෑ..සෙනෙත් ඉස්කෝලෙට හතට කලින් වගේ ගියාට නංගි එහෙම යන්නේ හතයි දහයට විතරනේ..
