ROZERÎN

1.9

İyi okumalar🩷🎀

Katladığım çamaşırları dolaplara yerleştiriyordu. Aklımda ise üniversite hayallerim vardı.

Akşama da düğün vardı. Hediye olarak gelen zümrüt yeşil kadife elbisemi giyecektim.
Düğünde ailem de olacaktı. Onları çok özlemiştim.

Elbisemi alarak kayınvalidemin tanına gittim.

"Dayê, bu elbise uygun olur mu? bileklerimin biraz üstünde bitiyor."

"Olur Keça min, giy de tüm Mardin gelinimin nasıl güzel olduğunu görsün." Dedi zılgıt çekerek.

Gülümseyerek heyecanla başımı salladım.

Akşam olduğunda hemen elbisemi giyerek güzel bir makyaj yapmıştım. Altın kemerimi ve diğer takılarımı da takarak, parfüm sıkıp çantamı koluma takıp aşağıya indim.

Aşağıya indiğimde bir çift fesat göz dışında tüm ev halkı hayranlıkla bakmıştı.

Kayınvalidem çok güzel olduğum hakkında konuşurken dışarda arabalar hazırdı. İki araç halinde düğün salonuna doğru yol aldık.

Düğün Mardin'in en lüks otellerinden birinde yapılıyordu. İçeri girdiğimizde, ihtişamlı bir düğün olacağını anlamıştım. Salon çok büyük ve şatafatlı dekore edilmişti.

Masamıza geçtiğimizde gözlerim ailemi aradı. Gözlerim özellikle annem ile babamı arıyordu.

Etrafta gözlerimi gezdirirken önce Havin'le abimi gördüm. Hemen yanlarında annemi görmemle çok mutlu olmuştum. Azade hanım da kızını görmüş olmalı ki gözlerinde sevgi ve özlem parlıyordu. Kulağıma eğilerek fısıldadı.

"Hadi kızım git ailene selam ver."

Kayınvalidem bu kadar iyi ve anlayışlı olduğu için Allah'a şükürler ettim.

"Tamam jimom."

Yerimden kalktım ve sakin olmaya çalışarak ailemin masasına gittim. Önce bana özlemle bakan babamın elini daha sonra da gözleri dolan annemin elini öperek sarıldım.

"İyi misin Rozerînim?"

"İyiyim daye, bir sorunum yok Allah'a şükürler olsun." Annem gözlerimin içine bakıyordu.

"Sana nasıl davranıyorlar? kayınvaliden iyidir. Çok çile çekti ancak senin üzerine titrer bilirim. Saygılı davran kızım, yardım et kayın validene." Dediğinde kafamı salladım.

"Jimom iyi bir kadın, Dayê. Bana öz kızı gibi davranıyor. Bu konuda şanslıyım."

"İyi kızım Allah razı olsun."

Abimlerle de selamlaştıktan sonra, abimle Havin hemen ailesinin masasına gittiler.
Berşah da annemlerle beraber gelmişti. Güzelce hazırlanmış, süslenmişti.

Beni görür görmez hemen yanıma gelip sarılmış selam vermişti.

"Kız! seni çok özledim. Sen konaktan gidince Ciwan bana daha da çok sarmaya başladı." Dedi arkasında sandalyede oturan ciwanı işaret ederek.

"Bende çok özledim berşahım, eminim sana sarması hoşuna gitmiyor değildir." Dedim göz kırpıp gülerek.

Kıpkırmızı olan yüzüyle hafifçe koluma vurdu.
"Onun nesi hoşuma gitsin be? Dağ ayısı değil mi? Hergün berşah şu, berşah bu. Bu üzerimdeki elbiseyi de zoru zoruna giyebildim zaten. Neymiş, vücut hatlarımı çok belli ediyormuş."

Kendi kendine abime saydırırken, gülmeye başlamıştım.

"Ay Rozerîn sende çok güzel olmuşsun he! Vallahi Zinar enişteyle evli olmasan buradaki bekar yakışıklılar seni kapmışlardı." Dediğinde kızarma sırası bendeydi.