WHEN TOMORROW BECOMES TODAY

Sais

"Happy monthsary, we're done"

It was three days ago matapos ang nangyaring aberya. Itinakwil na ako ng buong pamilya ko at ang mga kaibigan ko. Lucas was so kind that's why inampon niya ako, even his parents was so kind to me. Naniwala sila sa akin kaya naman nag decided na sponsoran nila ako ng scholarship.

Yve was there too, tinutulungan niya rin ako sa ibang expenses ko, her parents didn't care kasi wala naman sila sa bansa.

Nandito ako ngayon sa isang maliit na coffee shop because Kedric asked me too. Akala ko maniniwala siya sa akin.

"I did my own investigation" hindi ko na pinakinggan pa ang ilang sasabihin niya at tangkang paalis na sa lugar na iyon. Nang makalabas ako ay naramdaman ko ang presensiya niya.

"What the fuck you still doing here" I seriously asked. "Gusto ko lang makita na sunduin ka ng magaling mong lalaki" humarap ako sa kaniya at binigyan siya ng matalim na tingin.

"That makes sense nga, no offense ah. We both know naman na your family can't afford such as prestigious university. But somehow you still got in, paano ang lakas ng kapit m-"

Hindi ko na hinintay ang sunod niyang sasabihin ay binigyan siya ng isang malakas na sampal, ang kapal din ng mukha ng lalaking ito.

"Get the fuck out of here!" malakas na sigaw ko, kita ko ang ngisi sa mukha niya. "Hindi ko na alam kung sino ka" I started crying.

"Because you lied to me Yanna! pinagmukha mo akong tanga" Kedric.

"Kahit kailan Kedric hindi ako nag sinungaling sa 'yo! it's not my fault kung hindi ka maniwala sa akin. It hurts so damn fucking much, I thought iba ka. Akala ko kakampi kita sa lahat" I cried more.

"I loved you Yanna, kung sa tingin mo madali ito para sa akin nag kakamali ka, but the evidences and witnesses. I don't know who else to believe" He started crying too.

"That should be me! but I guess, you can't because your such a puppet, I know your business Kedric don't act so innocent"

In fact I did, the reason bakit siya nandoon dahil sa invitation ng dean nila, It was the father of Rys. Stepfather niya ang prof. ko while his real biological dad was the dean of Kedric.

"Huwag mo akong igaya sa 'yo, Yanna" Kedric.

"Yes honey, I would never compare my self to you, we're two fucking different people" I seriously said.

"Totoo, napaka baba mo" Kedric last word after he left.

Wala na naman akong nagawa kung hindi umiyak sa isang tabi, how can he do this. After all that happened, hindi ba dapat siya ang kakampi ko? akala ko makakasama ko siya sa pag tanda, ngunit hindi siya ang lalaking inaakala ko.

Isang linggo ang nakalipas, ngayong araw ang hearing namin. Inilaban ko ang kaso kasama si Lucas at Yve. Alam naming magiging pera ang labanan sa kasong ito, ano pa nga bang inaasahan ko sa bansang ito. Ang bansa kung saan mabibili mo ang dignidad ng isang tao.

Para saan? para sa sarili nilang luho at para may maipakain sa sarili niya. Such a selfish people. What a fucking shame.

Ilang mga tao ang dumalo sa korte upang marinig ang resulta. And to be fair and square we make sure the judge has it's own principle. We overhead that they trying to bride him. But he is a man of his own, the legend, they call him the master of the court.

Though he is in his 20's ay magaling itong judge, at talagang matalino they can't bride him dahil first hindi niya kailangan ng pera at may sarili siyang prinsipyong sinusunod. He's the famous Judge Akihl Mendez"

Parang nabingi ako sa paligid ng mag simula na, hindi ko na masyadong pinakinggan ang pag tatalo nila dahil sa sobrang panghihina ko. Narandaman ko ang kamay ni Lucas sa tabi ko. I gave him a small smile at bumuling ng thank you.

"Matalinong tao ang client ko, he doesn't need backups to get a higher grade. And please honey, your evidences, really? a cut cctv footage?" my attorney.

"Take a look at this whole video of a cctv footage wherein you can we see..."

Alam ko naman ang totoong nangyari kaya hindi ako kinakabahan sa magiging resulta ng kaso.

In the end, we won as we expected dahil alam ko naman mismo sa sarili ko ang totoong nangyari. Nakita ko ang mga ngiti sa mata ng dalawang tao nasa tabi ko. Napaiyak ako sa tuwa at saya ng makitang masaya sila.

Malinis na rin ang pangalan ko at nakasuhan ang totoong may sala.

"Sorry, umuwi ka na" Lucas. "Mga gago pala 'tong kamag anak mo e matapos kang hindi paniwalaan at itakwil gaganito sila" pag rereklamo niya, ilang araw na rin ang nakalipas matapos mapatunayan na wala akong sala.

Ilan sa mga kaibigan at kamag anak ko ang patuloy na nanghihingi ng tawad ngunit ni isa sa kanila ay hindi ko kinibo.

Ngunit may isang tao ang pinagbabakasakali kong hihingi sa akin ng tawad, but he never did. Wala akong natanggap na kahit ano pa man sa kaniya.

After months, we finally move on sa nangyari. Nandito ako ngayon sa bahay nila Yve may event kasi ang family ni Lucas at hindi na ako sumama pa.

Lumabas din naman ngayon saglit si Yve dahil nag c-crave daw siya mag samgy kami mamayang gabi. Kaya mag isa ako rito ngayon sa kwarto niya.

Maayos naman na ang pakiramdam ko, nag take na nga lang ako ng online class dahil hindi ko pa kayang pakinggan ang chismisan sa school namin. Tinatapos ko lang ang semester ngayong at taon balak mag transfer next school year.

Pumayag naman doon ang nanay ni Lucas and in fact siya pa ang nag suggest noon sa akin. Hindi naman masyadong kumalat ang pangyayaring iyon and mukhang nakalimutan na rin ng mga tao.

Napabangon ako ng makita ang post ng hindi ko inaasahang tao, bakit dumaan pa ito e naka block na siya sa akin?

Napapalo ako sa noo ko ng makita na acc pala ni Lucas ang gamit ko dahil bago umalis ay hiniram niya ang cp ko, friend pala sila ng hayop na ito. I stalked his account.

Umalis na pala siya sa Pilipinas noong araw ng hearing ng kaso ko. Pinatay ko ang cellphone ko at nakatitig na humiga sa kama.

After what happened, kahit na nag hilom ako sa sugat at kahihiyan na inabot ko ngunit ang puso ko ay hindi nakalimot, masakit pa rin sa akin at parang kahapon lang lahat ng nangyari sa pagitan naming dalawa.

Akala ko siya na ang taong makakasama ko sa lahat ng bagay sa hinaharap, ngunit ang bukas ay naging ngayon. At ngayon hindi ko na siya kasama pa.