Kabanata 17

59 1 11
                                    

Kabanata 17

"Si... Elisa... iniwan mo."

We were inside his room. He dragged me all the way here. Hindi ko tuloy alam kung tama bang nandito pa ako.

Nakatayo ako habang nakaluhod na siya at sinisipat ang sugat ko. Lumayo ako sa kanya.

He watched me in awe. Naiwan siyang nakaluhod habang sinusundan ako ng tingin.

I saw my knee. It was bleeding. May hiwa iyon at tumutulo ang dugo. Ramdam ko ang hapdi ngunit hindi na ininda.

"You're bleeding! Gagamutin ko!" He said again still mad. Sinusundan ako.

He's mad because maybe I interrupted his thing with his... little secret right there. Pagkabukas pa lamang ng pinto kanina ay galit na siya. At lalo na ngayon na tila nanlilisik na ang mga mata at pumipintig ang mga ugat sa noo.

Kaya siguro iniwan na niya ako roon sa hapag kanina? At hindi na talaga bumalik.

"I'm sorry..." I said and headed towards his bathroom.

"Sorry?" He asked in disbelief.

"I'm sorry... I interrupted your business with... her."

"Inutusan ka ni Manang na dalhin ang meryenda?"

I rummaged his medicine cabinet. Hindi ko siya tiningnan. My eyes were heating.

Ang sakit ng sugat ko...

He held my shoulders. Napakislot ako sa kanyang hawak. I don't feel like it's right.

"Niki, come on. Let me..."

He stopped me from getting the medicine. Hinaklit niya ang bewang ko upang ilapit ang katawan ko sa kanya.

"Maddox!" I exclaimed when he put me on the counter of his wide sink with just his left arm.

My lips parted in shock. My heart spasms and the sudden brushing of our skin made me shiver. My eyes bounced on our position, mouth still parting a bit. My thighs were spread apart, exposed and he was placed in between me.

Saglit akong hindi nakahinga. Nakahawak ako sa kanyang mga balikat. I can clearly hear his heavy breathing.

Kinuha niya ang gamot at nilapatan ang dumudugo kong tuhod. Each strokes of his fingers on my skin felt like a burning coal... I watched him in full focus while cleaning my wound before dressing it neatly.

"Si... Elisa..." I said again breathily.

He didn't bother look at me and didn't mind my concern.

"She's crying..." I added.

Iniwan niyang umiiyak ang kaibigan niya at sugat lang naman itong akin. Kaya kong gamutin.

"Her thing with her husband. Don't mind it," he dismissed, still focused on my wounded skin.

Umangat ang kanyang tingin matapos ang ilang segundo. Our eyes leveled. Sobrang lapit ng mukha niya sa akin. Our face only inches away.

I looked away.

"How... unfortunate. She's married already." I managed to say even my heart beat doubled.

Kumunot ang noo niya. His eyes watched my aloof eyes.

"What are you trying to say?"

"She's very pretty and kind. Your kind of likes..."

His lips curved to tilt yet he looked humorless.

"I won't be here with you if I like her, Niki." Direkta niyang tugon.

Umilap ang mga mata ko at pilit niya iyong hinuhuli.

Mine Forever (Haciendero Series # 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon