Merhabaa! Eyes'ın 1k olmasına cidden çok az kalmış ve bu beni cidden çok mutlu etti 🥺Bölümleri hızlıca yazıp yayınlamaya çalışacağım sizden ricam yorum yaparak etkileşim vermeniz👉🏻👈🏻
Yorumlar okunmaya ve oylara göre cidden çok az :( Hem hikayenin gidişatını sevip sevmediğiniz hakkında bir fikrim oluşur bu yüzden ricam birazcık yorum yaparak etkileşimi arttırmanız.
Keyifli okumalar
Başlangıcı olan her şeyin bir sonu vardır ☆.
-Matrix Revulation
Jimin,
Yaşananların üzerinden günler geçmişti, yoongi hyung ile arka bahçedeki konuşmamızdan sonra onunla aramızda ki soğukluk kalksada hâlâ yaşananların sonucu gereği aramızda mayhoş bir hava vardı. Önceden olsa sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranır bu konu hakkında konuşmazdık ama gün geçtikçe yaşananlar ve içinde bulunduğumuz durumun gerginliği bu şekilde davranmamızı zorlaştırıyordu. Yaşananların göz ardı edilmesi zorlaşıyordu.
Ama aynı şeyler sang-min için geçerli değildi. Her ne kadar kendisiyle konuşmasamda gelip bir özür bile dilememişti evli olduğumuz üstü örtülemez bir gerçekti, evet ama bu bana zorla dokunma hakkını kendisine vermiyordu. En başa dönmesek bile geriye düşmüştük ve bu durum beni 'çabalamaya gerek var mı ki?' sorusunu sormaya itiyordu. Hangi açıdan bakarsam bakayım cevap hayırdı. Hayır.
İçine daldığım düşünce bataklığından yoongi hyungun kapının önünde olduğunu söyleyen mesajıyla sıyrıldım.
Hızlıca eşyalarımı toparlamış hâlâ kahvaltı yapan sang-min'e bakmadan evden çıkmıştım.
''Günaydın jimin-ah.''
''Günaydın hyung.''
''Bugün halletmem gereken bir kaç işim var bu yüzden erken çıkacağım iş çıkışı tekrar geleceğim ama biraz gecikebilirim beni beklersin değil mi ?''
''Tabii hyung beklerim sorun değil.'' nereye gideceğinin merakıyla içten içe kavrulsam da soramayacağımı da biliyordum. Ayrıca yoongi hyung da pek sormamı istiyor gibi görünmüyordu. Oldukça stresli göründüğü gözümden kaçmamış olsa da sorular sorarak kendisini sıkmak istemiyordum.
-
Yazar,
Genç adam sabah işe hazırlanırken erkek kardeşinden gelen aramayla şaşırmadan edememişti. En son olanlardan sonra istemeden de olsa erkek kardeşiyle de arası limoni olmuştu ona sinirlenmeden edemiyor ama bu siniri ona yansıtamıyordu da. Sonuçta kardeşinin eşiyle arasında olanlar onları ilgilendirirdi, ilişki de bir üçüncü kişiye kimse sıcak bakmazdı. İkinci kez çalmaya başlayan telefonla daldığını fark edip yanıtladı.
''Günaydın hyung'' sesinden ne kadar sıkıntılı olduğu anlaşılıyordu.
''Günaydın min, sorun nedir sesin pek neşesiz?'' kardeşi iç geçirmeden edemedi abisi onu gayet iyi tanıyordu
''Bugün benim için biraz zaman ayırabilir misin? Seninle konuşmak istiyorum.'' her ne kadar kardeşinin bir sorunu olunca direk kendisine gelip kendisiyle konuşması onu mutlu etsede bu durumda neyden konuşacağını biliyordu. Ve sinirlerini kontrol edebileceğinden emin değildi.
''Tabii ki işten çıkarım ve senin yanına gelirim olur mu?''
''Teşekkürler hyung görüşürüz.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
eyes can't lie,yoonmin
FanfictionHep 'evinde' olan ama asla gerçek ev sıcaklığı hissedemeyen Park Jimin, kendisine evde hissettiren kişiyi en yanlış yerde, en yanlış zamanda ve en yanlış durumda bulmuştu. Ya şimdi ne yapacaktı? Şu dünyada ki en büyük ve tek günahları birbirlerine a...