SUÇSUZ // CHARLOS B&B

Bölüm 11

Charles şortunun alt tarafından kalçasını kaşıyıp esneyerek salona doğru ilerlediğinde yabancı sesler duydu. Carlos evdeydi ve biri daha vardı 

''Lando keşke geleceğini daha önceden haber verseydin''

''Her geldiğimde müsait oluyorsun zaten bu sefer değişen ne ilgi alanından çıkmış olmam mı?''

''Sen benim ilgi alanımdan asla çıkmadın Lando sabah sabah sinirleri bozma''

''Hayır Carlos belli ki istenmeyenim. Gidiyorum hoşçakal-''

Carlos gitmeye çalışan Lando'nun kolundan çekti ''Gitmiyorsun hiçbir yere sadece aniden gelince şaşırdım, odana geç ve yerleş''. Tüm bu olanlara ağzı açık şahit olan Charles ne yapacağını şaşırmıştı. ''Uhmmm'' diye boğazını temizleyip ellerini önünde birleştirdi. 

Tabii ki diğer ikisinin de göz alanına girmişti. Lando saçları dağılmış şortu yukarı kalkmış ve Carlos'un tişörtünü giyen bu oğlanı görünce oldukça şaşırmıştı ''Carlos bu kim??''

Carlos'u ilk defa laf arasında gerilirken görmüştü Charles. İkisi de Carlos'a baktı 

''Evlatlığım!''

''Pardon'' ''Pardon'' ikisi de aynı anda. 

''Evet. Gerçi öyle sayılmaz sadece satın aldım. Anne babası pek ucuza sattı, oysa o kadar da çirkin biri değil''

''Beni anne babam mı sattı sana?''

Charles'in gözleri anında dolarken elleriyle ağzını kapatıp duyduklarını yedirmeye çalışıyordu. Anne babası ucuz bir fiyata öz oğlunu birilerine satmışmıydı gerçekten. Hangi ebeveyn kendi evladına bunu yapar ki? 

Carlos kaşlarını çattı ''Bu halde benim dışımda kimseye görünemezsin Chares odana git''. 
Lando ile göz göze geldi Charles, çok utanıyordu ve ailesinden nefret ediyordu. Carlos'un istediği için değil de daha çok kendi isteğiyle kendisine asla ait olmayacak odasına koştu. İçeri girip kapıyı sertçe kapadıktan sonra yere çöktü oğlan. 

Ortanca çocuk olmak bu kadar mı kötü bir şeydi. Neden hiç istenmediğini her zaman hissetsede kaçmadı. Boğazına nefes tıkanırken buram buram Carlos kokan tişörtü üzerinden çıkartıp odanın bir ucuna attı. Kaçırılmamıştı, gayet sanki malmış gibi paha biçilen bir fiyata satılmıştı Charles. Gözünden akan yaşların ardı kesilmezsen yüksek sesle hıçkırmaya başladı. 

''Senden hep nefret ettim baba'' ağladığı için kısık çıkan sesini sadece kendisi duyabiliyordu ''Hiç beni sevemedin şerefsiz adam şimdi de satmışsın'' keşke değerimdeki parayı neye harcadıklarını bilseydim diye içinden geçirdi Charles. Titreyen bedenine dikkat etmeden ayağa kalkıp aynanın yanına geçti. 

Madem satılmıştı demek ki artık sahibi vardı. Köpek miydi ya da kedi belki bir evcil sincap dan farkı yoktu ama sahibi vardı o da yalancının teki Carlos tu. Ben bu utançla nasıl yaşarım diye omuzlarını sıkarak ağlamaya devam etti. 

Ağlama seslerini duyan ikili gerilmişti. Lando çok şey sormak istiyordu ama Carlos'un siniriyle oynamak istemiyordu. Carlos ise gömleğinin kol düğmelerini açıp dirseğine kadar kıvırdı her ikisini de ''Odana geç ve eşyalarını yerleştir. Dediğimi sen yapmayınca olmuyor biliyorsun''

Lando kafasını sallayıp sırt çantasını aldı ve merdivenlere yöneldi Lando'nun da odası 2.kattaydı. Yukarı katta odaların çok olmasına rağmen bodrum kattaydı Carlos'un odası ki sebebi sadece aydınlığı sevmemesiydi.