Jwoo and Haruto atအထက်တန်း ပထမနှစ်
ဂျောင်ဝူးရဲ့ ပထမနှစ်ဟာ ပုံမှန်ပထမနှစ်ဖြစ်ခဲ့ပါသည် ထိုနေ့သာ မရောက်ခဲ့ဖူးဆိုရင်။
Jwoo's fri: "ဂျောင်ဝူး မင်း ကျောင်းကqueenကိုစာပေးရဲလား။ မင်းပေးရဲရင် ဒီတစ်လစာ ဖျော်ရည်ဖိုးငါဒကာခံမယ်။ မင်းသောက်ချင်တဲ့အချိန်တိုင်း တိုက်မှာနော်။"
Woo: "မင်းတို့က ငါ့ကို ငကြောက်ထင်နေလား။ ရည်းစားတော့မထားချင်သေးပါဖူး။ ဒီတော့ သူဆီက ပြန်စာလာရင် ကျေနပ်လား။"
Jwoo's fri: "အင်း။အေးပါ။ပြန်စာရရင်ရပြီ။"
ထိုအခါ ဂျောင်ဝူးသည် ဖတ်ဖူးသမျှ ကဗျာတွေ၊သီချင်းစာသားတွေအကုန်ထည့်ပြီး ရေးသားထားသောစာတစ်စောင်ကို ကောင်မလေးခုံထဲထည့်ထားလိုက်၏။
ညနေစောင်းကျတော့ ကျောင်းနောက်မှာ တွေ့ဖို့ချိန်းလာလေ၏။
အစကတော့ နှစ်စောင်လောက်နဲ့မှ ပြန်မယ်ထင်ပေမယ့် တစ်စောင်ထဲနဲ့ ပြန်စာလာတော့ အကုန်လုံးက ဝိုင်းအထင်ကြီးနေကြသည်။
သို့သော် ထိုကောင်မလေးခေါ်တဲ့ တကယ်အဖြစ်ပျက်ကို သူတို့မသိကြခြင်းကြောင့်သာဖြစ်သည်။
အရှက်ကွဲမခံနိုင်သောဂျောင်ဝူးသည်လည်း
ကျောင်းqueen ဂင်ဂျီဝူးပြောတဲ့အတိုင်း
သူမ၏ Crush Watanabe Harutoထံစာရေးပေးခဲ့လေသည်။
ကောင်မလေးတိုင်းရဲ့ အိမ်မက်မင်းသားဖြစ်တဲ့ ထိုသူကိုဂျောင်ဝူးမြင်ဖူးတာ ဂျပန်ကျောင်းသားတွေအလည်လာတုန်းက guideလုပ်တုန်းကပင်။
၆ပေနီးပါးရှိပြီး coolဖြစ်တဲ့သူမို့ ပြန်စာမြန်မြန်ရမယ် မထင်ပေမယ့် ရောက်လာသောပြန်စာကြောင့် သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့က စာထဲမှာ ရင်းနှီုးဆုံးသူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လာတယ်။
သူကလည်း J.Wooဆိုတဲ့သူဟာ ဂင်ဂျီဝူးလားpark Jeongwooလားမသိပေမယ့်ပေါ့။
KJM: "ဂျောင်ဝူး ငါသူ့ကိုဖွင့်ပြောလိုက်တော့မယ်။သူ့စာတွေအရ သူလည်းငါ့အပေါ်သံယောဇဉ်တွယ်နေပုံရပြီ။Lucky Cafeမှာ ချိန်းဖို့ စာရေးလိုက်တော့။"
နောက်ဆုံးစာဖြစ်တဲ့အတွက် ဂျောင်ဝူး ၀မ်းနည်းသွားသော်လည်း သူနဲ့harutoသည် သိတောင်မသိခဲ့ဖူးဆိုတာပင်
💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌
