Kinakabahan ako, graduation ko na maya-maya pero wala pa siya, hindi ko maiwasan na hindi kabahan at panay ang tingin sa mga tao na dumadating na sana andon din siya.
Nasan kana kasi Love, I need you.
Gabi ang graduation ko, all this time akala ko maaga para makapag celebrate ako pero hindi, hindi ako mapakali habang nakaupo sa pwesto ko habang pinipilit na ngumiti sa mga kasama ko na kasama ang mga parents nila.
Napadako ang tingin ko sa isang studyante, looking at them makes my heart fall, ang saya nila, those genuine smile kasama ang family niya and suppo nakaka inggit.
Umiwas ako at pinunasan ang luha na tumulo sa mata ko. Ang sakit na wala lang kasama kahit sa huling graduation mo.
Nag start na ang program at hindi ko maiwasan na makinig, nasa cellphone ang atensiyon ko ni hindi ko man lang maiwasan na hindi mag antay na sana may message na siya.
Ilang text na ang nagawa ko, ilang tawag na rin ang dinial ko pero wala pa rin.
Asan kana, please don't forget this day kailangan kita.
Bumibigat ang dibdib ko, malapit na tawagin ang pangalan ko, paunti-unti na ako sa tatawagin.
Palinga linga ako, kaliwa't kanan ang pag hahanap ko pero walang Mey na dumating.
"Sandoval, Vant Martin."
Nanginginig ang paa ko na tumayo, hindi ako makatingin sa mga tao, sobrang sakit ng dibdib ko paakyat sa stage para kunin ang pinaghirapan ko.
Pinilit kong ngumiti habang nag take ng photo sa gitna. Mabilis akong bumaba at dumiretso sa cr. Doon na tumulo ang luha ko.
Graduation ko wala ka, andaya mo.
Nag hilamos ako ng mukha ko at pinilit na ngumiti. Wala akong makitang saya sa pagmumukha ko ngayon, kahit anong ngiti halata pa rin sa mata ko ang lungkot.
Buong program naka upo lang ako sa upuan ko at tinitingnan ang mga pamilyang masayang nag uusap. Napangiti ako ng mapait dahil doon.
Mag alas diyes na ng matapos ang program, hindi muna ako umuwi I decided to go sa condo ni Mey. Alam kong andoon siya. May pakiramdam ako na andoon siya.
Mukhang uulan, madilim ang langit, malamig ang hangin na para bang may mangyayari.
Hindi pa ako nakakalapit sa pintuan ay bigla itong bumukas, lumabas si Mey. Napangiti ako at biglang nawala iyon dahil may lalaking lumabas sa pinto.
Hindi ko alam ang nararamdaman ko, biglang nanginig ang katawan ko, bumibilis ang tibok ng puso ko ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
"Goodnight baby." The man said.
Baby?
Hinagkan nito si Mey at akala ko iiwasan niya pero hindi, she kiss him passionately na para bang mag asawa sila.
I painful beat in my heart, napalunok ako sa nakikita ko, dapat ba na umiyak ako? Pero wala asan ang mga luha ko.
Nag yakapan pa silang dalawa na para bang walang tao sa nakatingin sa kanila."Goodnight baby." Sagot ni Mey.
"Are you na okay lang? How about the boy na naikwento mo?." Takang tanong ng lalaki. "Vant?, hindi kana ba ginugulo non?.
Stalker ako? What??
" Ayos na yon, I'll get rid of him okay, don't be mad. "
Mas masaktan ako sa sinabi niya, hindi ako makatingin sa kanila, nanginginig lalo ang katawan ko.
Wala akong nararamdaman bukod sa pagtataka at kaunting kirot. Bat parang okay lang, ganito ba ako kamanhid?.
" V-vant. "
Halos mautal si Mey sa pag sambit ng pangalan ko, I smiled at her, Hindi ko magawang maging malungkot, nakita niya rin ako sa wakas.
I suddenly left and umuulan, sinuong ko ang ulan kahit naka graduation outfit pa ako.
"Vant sandali. "Sigaw niya.
I stop in the middle of the rain, kaharap ko siya. Umiiyak siya at ako hindi. Tiningnan ko lang siya sa mata at doon ko nalaman na ibang iba siya.
"No need to explain. "Biglang saad ko." I hear everything, I see everything."
"I'm sorry, hindi ko na talaga kaya, ipapakasal ako ni daddy sa kanya and I can't disobey him."
"Then you disobey our promise, our future." Walang ka emosyon ang boses ko. Hindi masakit wala akong nararamdaman sakit.
"I love you okay, but sorry I can't ."
I laughed. "Mahal? Yan ba yung pagmamahal na gusto mo? All this time na lintek na pag mamahal yan." Naisigaw ko rin, hinawi ko ang kamay niya na akmang hahawakan ako.
"Buong buhay ko Mey sayo naka focus ang aten-siyon ko." Nag puputol na ang boses ko." Ano bang mali sa ginawa ko?Ano ba kasing kulang?
Napabuntong hininga ako. "Mahal kita eh, lagi kong binibigay ang atensiyon ko sayo, Kita mo to." Turo ko sa mga luha ko. "Yan yung pagmamahal ko sayo, umiiyak ako kasi dahil sa lintek na pag mamahal na'yan."
Doon na lalo tumulo ang luha ko sa mata, umiiyak na rin siya dahil sa sinabi ko pero she remain silent. "Graduation ko oh." Saka pinakita ang damit ko. "Nakuha ko to ngayon, alam mo ako lang mag isa umakyat sa stage."
"Vant, sorry tam-."
I cut her words. "Nakakinggit kanina kasi may kasama sila ako wala, lagi nalang akong mag isa, nag expect ako na pupunta ka pero hindi e, you don't even reply sa text at call ko." Pinunasan ko ang luha ko. "Ang sakit Mey, all this time akala ko ikaw ang future ko, yun pala ikaw yung sisira don."
Lalo akong napaiyak sa sinabi ko. Ang dating manhid kanina ay parang bata na umiiyak sa ulan. Ang init ng mga luha sa pisnge ko. "Ikaw yung inaasahan ko eh, ikaw yung gusto ko na makita pero wala ka tapos makikita ko ngayon na may pa ganyan kana!, mahirap ba ako ipaglaban? Langit ka lupa ako pero gumawa ka ng dahilan para mag sira tayo."
Yuko na ang sakit sakit na, gusto ko na mag laho, inayos ko ang sarili ko. Nakita ko namang may dalang payong ang lalaki at pinayungan si Mey.
Napangiti ako ng mapait. Hindi ko man lang magawang suntukin ang lalaki, ang hina ako, Ang duwag ko.
"Alagaan mo siya, make her happy, sana hindi mo siya iwan ha." Saad ko sa lalaki.
"Vant please mag usap tayo, I'll explain lahat."Pagmamakaawa siya."please bumalik tayo sa dati, please."
Umiling ako. "No need Mey, may isang tanong lang ako."
Her face confused"ha?."
"Past or future?."I asked, halos bumigat ang dibdib ko sa tanong ko.
"Vant hindi ako nakikipag biruan." inis na sagot niya sakin.
" Just answer me. "
"Future. "She said.
Napatango ako, finally I have her answer."Sana hindi na tayo magkita. "
Nilisan ko ang lugar na iyon,masakit sa dibdib pero wala e, she doesn't want me, she doesn't even have courage na ipaglaban ako.
Sumigaw sigaw ako sa gitna ng daan, basang basa na ako. Ang malas ko.
"TANGINA malas ko!." I shouted.
