Last kiss 💋

nineteen

Өглөөний нар цонхоор тусан өрөөг гэрэлтүүлэхэд орон дээр унтаж буй эмэгтэй сэрлээ.

Тэр өчигдөр болсон явдлыг санан толгойгоо барин санаа алдан сууна.

Тэгээд өөрийнхөн хажууд унтах залууг сэрээхээр биеийг зөөлөн сэгсрэв.

'Жонгүгаа сэрээрэй'

'Юу вэ жоохон унтуулалдаа Сули.'

Энэ үгэнд нь би уурсан түүний нуур нь дээр нь алгадчихав.

Жонгүг ёолон босч ирээд иргэн тойрноо хараад эхэл гайхсан байх нь харагдана. Магадгүй тэр өчигдөр шөнө юу болсонг санахгүй байгаа бололтой. Эсвэл шөнийг өнгөрөөсөн эмэгтэй Сули биш байгаад нь гайхсан байх.

'Хоёуулаа яагаад танай өрөөнд байгаа юм. Бас нүцгэн.'

Тийм ээ тэр үнэхээр санахгүй байна.

Аргагүй байх л даа Жонгүг өчигдөр үнэхээр их уусан.

'Насанд хүрсэн хоёр хүн нэг өрөөнд нүцгэн сэрсэн байхаар юу болсон байх уу?'

Жонгүг гэнэт л амаа дараад 'Арай үгүй байлгүй дээ би юу ч санахгүй байхын хоёуулаа унтчихсан хэрэг үү.'

Би зүгээр л толгой дохив. Түүнийг юу ч санахгүй байгаа нь хархаар яагаад ч юм уйлах гээд байх юм.

Гэтэл миний өрөөний хаалгыг Жимин тогшов. Жонгүг шууд л босон хувцасаа өмсөөд хувцасны шүүгээ рүү орлоо. Харин би урт цамц олж өмсөөд өчигдөр тарааж хаясан хувцасаа орон доогуур шидчихээд хаалгаа тайллаа.

'Өө Жиминаа ийм эрт юу хийж яваа юм.'

'Чамайг яасан бол гээд л чи өчигдөр дээшээ гарчхаад бууж ирээгүй шүү дээ.'

'Аан харин ядраад л шууд унтчихсан байна.'

'Аан'

Тэгсэн Сули бид хоёр дээр ирсэн ээ Жонгүгийг асуув. Түүнийг ч бас өчигдөрөөс хойш хараагүй гэв.

Би Сулигын хажууд үнэхээр их гэмшиж байна. Жонгүг миний хувцасны шүүгээнд байгаа шүү дээ. Гэтэл би юу ч болоогүй юм шиг л худлаа ярьж байна. Жиминий өмнө ч бас ялгаагүй найз охин нь байж өөр хүнтэй хамт шөнийг өнгөрүүлээд л тэр бүр очиж очиж төрсөн дүүгээс нь өөрцгүй хүн.

Би үнэхээр л тэнгэрийн гэсгээл хүртэх байхаа.

'Залуус яасан гайгүй юу бас өчигдөр ирсэн хүмүүс явсан уу'

'Залуус бүгдээрээ доор унтаж байгаа. Өчигдөр ирсэн хүмүүс явчихсан.'

'Аан заза. Та хоёр түрүүлээд буудаа би жоохон байж байгаад ардаас чинь очъё.'