Ο αδελφός της κολλητής μου

2

Σηκώνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο. Αρχίζω να ετοιμάζομαι. Κάνω τα απαραίτητα και μετά προσπαθώ να βρω τι ρούχα να βάλω. Επιλέγω ένα φαρδύ φούτερ και ένα κολάν.

Ντύνομαι, χτενίζω μαλλιά, παίρνω πράγματα και κατεβαίνω κάτω.

Μα-"Καλημέρα κορίτσι μου"
-"Καλημέρα μαμά" βάζω παπούτσια
Μα-"Θα φας?"
-"Όχι δεν προλαβαίνω έχω αργήσει"
Μα-"Εντάξει πάρε τον πατέρα σου τηλέφωνο μετά" φωνάζει πίσω καθώς εγώ κλείνω την πόρτα

Βγαίνω και αρχίζω να περπατάω. Ο Νίκος βρίσκεται στο απέναντι πεζοδρόμιο και περπατάει, με βλέπει και έρχεται προς το μέρος μου.

Νικ-"Καλημέρα"
-"Μέρα"
Νικ-"Τι κάνεις?"
-"Καλά είμαι"
-"Εσύ?"
Νικ-"Καλά και εγώ" δεν μιλάμε για λίγα λεπτά
-"Τι έχεις?"
-"Τα ξέρεις"
Νικ-"Τα ίδια πάλι?"
-"Ναι"
Νικ-"Μην στεναχωριέσαι εντάξει? Δεν αξίζει"
-"Προσπαθώ και σε ευχαριστώ" μου χαμογελάει

Συζητάμε λίγο και φτάνουμε στο σχολείο. Μπαίνουμε μέσα και εντοπίζουμε τις παρέες μας κάθονται απέναντι η μία με την άλλη.

Νικ-"Αν χρειαστείς κάτι ξέρεις που να με βρεις" με αγκαλιάζει
-"Ευχαριστώ" τον αγκαλιάζω και όταν σπάμε την αγκαλιά φεύγουμε στις παρέες μας

Ν-"Ζώων δεν σηκώνεις το τηλέφωνο, αργείς και έρχεσαι και με αυτόν, τι μου κρύβεις?"
-"Απλά τον βρήκα στο δρόμο και ήρθαμε μαζί" κάθομαι στο παγκάκι
Ν-"Και που ήσουν εχθές? Σε μάζευε 1 η ώρα το βράδυ ο αδελφός μου"
-"Ήμουν, ήμουν που ήμουν?"
Ν-"Ααα καλά θα με τρελάνεις εσύ"
-"Πάω να πάρω να φάμε μην φύγεις από εδώ και ανοίξε το κινητό σου τουλάχιστον να μπορώ να σε βρω" φεύγει στο κυλικείο και από πίσω της ο Νίκος

Ανοίγω το κινητό. Βλέπω τα μυνήματα και τις κλήσεις και μετά το κλείνω. Μου δίνει την τυρόπιτα μου και κάθεται δίπλα μου. Τρώμε.

Ν-"Στον πατέρα σου πηγές χθες?"
-"Μμ"
Ν-"Γιατί δεν μου το είπες?" απλά ανασηκωνω τους ώμους μου
-"Δηλαδή καλά που σε μάζεψε ο Άλεξ και το έμαθα, εσύ είσαι ικανή να φύγεις σε άλλη χώρα και να μη μου το πεις"
-"Όχι αυτό θα στο πω" με κοιτάει και γελάει

(...)

Τελείωσα επιτέλους. Την χαιρετάω και φεύγω.

Νικ-"Κατ" εμφανίζεται δίπλα μου
-"Νικ"
Νικ-"Σπίτι?"
-"Ναιπ εσύ?"
Νικ-"Και εγώ"
-"Η μηχανή?"
Νικ-"Στο συνεργείο" λέει με λυπημένο βλέμμα και εγώ γελάω

Συζητάμε και φτάνουμε σπίτι. Πάμε στο δικό του και καθόμαστε στο σαλόνι. Η μαμά του μας φέρνει να φάμε και κάθεται και εκείνη μαζί μας και συζητάμε. Ο Νικ φεύγει πάνω να αλλάξει και εγώ βοηθάω στην κουζίνα την μαμά του. Η πόρτα χτυπάει και πάω να ανοίξω.