Ο αδελφός της κολλητής μου

8

Ξυπνάω και γυρίζω να τον κοιτάξω. Κοιμάται ακόμη, ήσυχος που είναι όταν κοιμάται. Τον χαζεύω για λίγη ώρα μέχρι που βλέπω αυτό το πονηρό χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο του.

Α-"Εντάξει το ξέρω είμαι όμορφος δεν χρειάζεται να μου το δείχνεις τόσο" του ρίχνω μια στο στήθος
-"Τι είσαι? Ποιος σου λέει τέτοιες ανοησίες?" περπατάω προς το μπάνιο
Α-"Δηλαδή θες να μου πεις ότι δεν είμαι?" με ακολουθεί
-"Έχω δει και πιο όμορφους" αρχίζω να βουρτσιζω τα δόντια μου
Α-"Πρόσεχε μικρή γιατί δεν θα τα πάμε καθόλου καλά αν συνεχίσεις έτσι" έχει κολλήσει το σώμα του πίσω και μου λέει ψυθυριστα στο αυτί

Συνεχίζω. Με κοιτάει μέσα από τον καθρέφτη και εγώ αποφεύγω το βλέμμα του. Πλένω το πρόσωπο μου και αφού είμαι έτοιμη φεύγω από το μπάνιο. Μένει για λίγη ώρα μέσα και μετά βγαίνει.

Α-"Ήσουν πολύ όμορφη εχθές το ξέρεις?" πετάει στα ξαφνικά και γυρίζω όλοι την προσοχή μου προς το μέρος του
-"Ε?" κάνω κατευθείαν, αυτό είναι σίγουρα κάτι που δεν περίμενα να ακούσω και ειδικά από αυτόν
Α-"Τίποτα, δεν είπα κάτι" λέει και ξεφυσαει, του γυρίζω πλάτη
-"Και ήσουν πολύ όμορφος εχθές, σου πάει το πουκάμισο και η μηχανή το κάνει πιο τέλειο. Έχεις οποία θες οπότε θες" νιώθω το βλέμμα του να καίει την πλάτη μου
Α-"Ναι, οποία θέλω οπότε θέλω" λέει αδιάφορα

Κατεβαίνουμε μετά από λίγα λεπτά κάτω και εκεί βρίσκουμε την νίκη.

-"Πως μπήκες μέσα?" την αγκαλιάζω
Ν-"Μου άνοιξε η μαμά σου" με αγκαλιάζει πίσω
-"Θα έρθει ο Νικ σε λίγο" γνέφω θετικά

Δεν μιλάει και απλά κάθεται στο τραπέζι, του βάζω καφέ και αφήνω την κούπα μπροστά του. Σηκώνει το κεφάλι, με κοιτάει και μου χαμογελάει.
Βάζω καφέ και κάθομαι σε μια από τις καρέκλες. Η νίκη κάθεται και αρχίζει να μου αναλύει τι έγινε εχθές χαμηλόφωνα ώστε να μην μας ακούσει ο Άλεξ.

Η πόρτα χτυπάει και πάει να ανοίξει.

Ν-"Και τώρα εγώ τι κάνω?"
-"Να φερθείς φυσιολογικά αλλά όχι και αδιάφορα ώστε να δείξεις ότι σε νοιάζει αλλά ότι περιμένεις εκείνον να δείξει κάτι" γνέφει θετικά

Περνάνε λίγα λεπτά και εμφανίζονται πηγαίνω και κάθομαι δίπλα στον Άλεξ και αφήνω το πεδίο ανοιχτό για τον Νικ.

Α-"Δεν χρειάζεται να μου το κρύβεται ξέρεις, το έχω καταλάβει" τυλίγει το χέρι του γύρω από την μέση μου
-"Ποιο? Τι εννοείς?"
Α-"Μην το παίζεις ηλίθια μικρή γιατί ξέρουμε καλά και οι δύο πως δεν είσαι" μου ψυθυριζει στο αυτί και ανατριχιαζω