Ο αδελφός της κολλητής μου

18

Ξυπνάω, σηκώνομαι όρθια και κοιτάω το δωμάτιο. Ξαναπέφτω στο κρεβάτι και σκεπαζομαι. Η πόρτα ανοίγει και ακούω τα βήματα της.

Μα-"Δεν θα σηκωθείς?"
-"Πονάει η κοιλιά μου"
Μα-"Εντάξει άμα είναι δες πως θα είσαι μετά και πήγαινε δεύτερη ώρα εντάξει??"
-"Εντάξει μαμά"
Μα-"Φεύγω εγώ φιλάκια" μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο και βγαίνει από το δωμάτιο

Ενημερώνω την νίκη και κάθομαι στο κρεβάτι για λίγη ώρα ακόμη. Στη συνέχεια παίρνω χάπια για την κοιλιά μου και πάω να ετοιμαστώ.

(...)

Βγαίνω από το σπίτι και περπατάω αργά προς το σχολείο. Φτάνω, μπαίνω μέσα και προχωράω προς τα παιδιά. Κάθομαι στο παγκάκι ανάμεσα στον Πάνο και την νίκη.

-"Καλημέρα"
Πα-"Καλώς την τι κάνεις?" βλέπω τον Αλέξ να περνάει από την πόρτα και να έρχεται προς το μέρος μας

Δεν ήρθε πρώτη ώρα?

-"Καλά μωρέ εσείς?" ακουμπάω το κεφάλι μου πίσω και τα χέρια πάνω στην κοιλιά μου
Α-"Καλημέρα" χαιρετάει με χειραψία τα αγόρια και στέκεται μπροστά μας όρθιος

Τα αγόρια συζητάνε και εμείς καθόμαστε και απλά τους ακούμε. Η ώρα περνάει και το κουδούνι χτυπάει.

Ν-"Κενό έχουμε" μου ψυθυριζει και γνέφω θετικά
-"Θα έρθεις μαζί κυλικείο? Θέλω να πάρω να φάω" μου λέει και γνέφω θετικά

Σηκωνόμαστε και πηγαίνουμε στο κυλικείο, παίρνουμε ότι θέλουμε και καθόμαστε να φάμε.

Ν-"Έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε οι δύο μας" την κοιτάει και με κοιτάει
-"Ισχύει αυτό ούτε εγώ δεν θυμάμαι από ποτέ έχουμε να τα πούμε" τρώω
Ν-"Οπότε τώρα που σε βρήκα έλα να τα πούμε επιτέλους μόνες μας" με κοιτάει πονηρά και εγώ σκάω στα γέλια

(...)

Ν-"Πλάκα κάνεις?" ρωτάει σοκαρισμένη
-"Όχι εχθές το έμαθα και συγκεκριμένα-" δύο χέρια τυλίγονται γύρω από την μέση μου και ξαφνιαζομαι
-"Εσύ είσαι? Με τρόμαξες" το χαμόγελο του σβήνει και με κοιτάει με ανέκφραστο βλέμμα
Α-"Γιατί ποιος άλλος θα μπορούσε να ήταν δηλαδή?" το βλέμμα του σκοτεινό
-"Δ-δεν ξέρω"
Α-"Ποιος ξαναρωτάω"
-"Μα σου είπα δεν ξέρω" στα μάτια μου μαζεύονται δάκρυα και όταν τα βλέπει χαλαρώνει το βλέμμα του
Α-"Καλά" τραβάει τα χέρια του από την μέση μου και κάθεται δίπλα μου

Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου και του γυρίζω πλάτη ώστε να μην με δει.

Α-"Έλα συγγνώμη" κάθεται πίσω μου και με βάζει στην αγκαλιά του
-"Αλλά ποιος θα μπορούσε να ήταν?"
-"Απλά μου βγήκε δεν εννοούσα ότι θα ήταν κάποιος άλλος" εξηγώ και με γυρίζει προς το μέρος του
Α-"Συγγνώμη" μου σκουπίζει τα δάκρυα και αφήνει φιλιά στην μύτη μου και στα μάγουλα μου
-"Μου μύρισε κρέπα, θέλω να φάω κρέπα" λέω μετά από λίγα δευτερόλεπτα και σκάει ένα γελακι
A-"Πάμε σπίτι μου?" γνέφω αρνητικά
-"Έχουμε πολλές απουσίες"
Α-"Θα έχει και κρέπα να φας" το σκέφτομαι και γνέφω θετικά
-"Αλλά πως θα φύγουμε πάλι? Δεν μπορώ να πηδήξω"
Α-"Θα σε περάσω εγώ αγάπη μου από τα κάγκελα μην αγχώνεσαι" μου αφήνει ένα φιλί στο κεφάλι και σηκωνόμαστε πάνω