Yıl 2014/ 5 mayıs.
Saat sabah 4 sularındaydı.Artık her şey için tetikteydi.Yastığının altında bile bıçak saklamak zorundaydı,her zaman tetikteydi.
Uyurken bi anda boğazında eller hissetti.Emel gözlerini hemen açıp şaşırmadığı bir yüzle karşılaştı.Önder.18 yaşına gelmişti 5 Mayıs onun doğum günüydü.Bu gün doğum günüydü ama o boğazında eller ile uyanmıştı.Önderi itmeye çalıştı Emel.18 yaşında artık reşitti bu gün kaçıcaktı evden.Önder sinirden kırmızıya dönmüştü.Nefes alamıyordu Emel.İttirdi babasını bırakmadı,gözleri kararmaya başladı.Ya ölecekti yada öldürecekti.
Böyle bir pisliğin yaşamaya hakkı yok!
Dedi içindeki ses.Düşünmek için vakti yoktu,son gücüyle yastığının altındaki bıçağı aldı adamın boynuna sapladı.
İlk defa o gün birini öldürmüştü.İlk o gün katil olmuştu.Doğum gününde katil olmuştu,babasını öldürmüştü.
Doğum gününe lanet etti.
Ne yapacağını bilmiyordu.Emelin her zaman yanında olan tek bir kişi vardı.Katil bile olsa onu sevebilecek tek kişi Boraydı.Ağlayarak Boranın önemli şeylerde onu araması için verdiği telefondan Bora'yı aradı.Bora görünce kızmadı bağırmadı.Hiç konuşmadılar.
Bora cesedi saklamaları için adam tuttu,2 yıl Bora'yla kaldı emel.Bir daha o gün hakkında konuşmadılar.
Ama elbette o gün onun için yaralar bıraktı.Doğum günü uyumazdı,sanki biri onu boğacakmış gibi beklerdi.Uykusu çok hafifti emelin.
Başkalarınıda öldürmeye başladı.Kadınları öldürmezdi.Çocuklarıda öyle.Erkekleride öldürmesi için sebep gerekiyordu.Masum kimsenin canını almazdı.
___________
Üstümde bir ağırlık hissetim.Hemen gözlerimi açıp ileri doğru bir hamle yaptım.
Gözlerimi oyduğumda Sancağın battaniye gözleri büyümüş bir şekilde bana baktığını gördüm .
Derin bir nefes aldım.
Sancak battaniyeyi katlayıp masaya koydu.Hala terastaydım.Üzerimdeki kıyafetler kalın olsa gerek üşümemiştim fazla.
"Uyandırdığım için üzgünüm." Kalçasını masaya yasladı.
Gözlerimi ovup
"Önemli değil."
"Uyanıcağını düşünemedim."
Ayağa kalktım. "Önemli değil dedim ya"
Onu arkamda bırakıp burada kaldığım odaya gittim.Duş aldıktan sonra.Deri İspanyol paçalı pantolon giyindim.Üstüme siyah boğazlı kazak alıp siyah botları ayağıma geçirdim.
Bunlar ne zamandır buradaydı.Benim bedenimi nerden biliyordu?.
Sosyopat.
Saçımı kuruladıktan sonra taradım ve açık bıraktım.
Biraz maskara sürüp çıktım.
Kapıyı arkamdan kapatıp mutfağa girdim.
Buzdolabına şarap almak için uzandığımda arkamdan çekildim.
Sancak "Kahvaltıdan sonra içersin." Diyip buzdolabını kapattı.
Tek kaşımı kaldırıp "Sana soracak değilim." Buzdolabını açmaya çalıştım.Engelledi.
Gülümsedim "Çekil."Bir hafta kölem olacağını unutmuştu sanırım.
Çekildi.Buz dolabının önüne geçtiğimde sinsi bir gülümsemeyle baktım.Taaki şişeyi alıp yere atana kadar.Şişe düştü etrafa saçıldı yerler kırmızı oldu.
