** Unicode **
လမ်းဘေးဓာတ်တိုင်မှ လာသည့် ဝါကြင့်ကြင့်
မီးရောင်က တလမ်းလုံးကို ဖြန့်ကြတ်ထား
၏ ။ ရန်ကုန်မိုးပီပီသသ တဖြောက် ၊
နှဖြောက်နှင့် ပျင်းတိပျင်းရွဲ ရွာနေသည့် မိုးအောက်မှာ လူတွေက အစာရှာနေတဲ့ ပုရွက်ဆိတ်တွေလို ။
လမ်းမတန်းတလျှောက် ပျားအုံတွေလို
ပူးပူးကပ်ကပ် ဆောက်ထားသည့် တိုက်တွေက လင်းတဲ့နေရာ လင်းပြီး မှောင်တဲ့နေရာ
မှောင်လို့ ။ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ ညနေခင်းပီပီ
ထီးရောင်စုံ ၊ ဆိုင်ကယ်ရောင်စုံ ၊
ကားရောင်စုံနှင့် ရှုပ်ရှပ်ခတ်နေ၏ ။
" ကြည်သာမိုး မင်း ဘယ်မှာလဲ "
လမ်းပေါ်က ကားသံ ၊ လူသံ ၊ ခွေးသံတွေကို
ကျော်၍ ခွန်းကြည်သာမိုး နားထဲ ဖုန်းထဲမှ
ဖေ့ဖေ့ အသံက ဟိန်းထွက်လာသည် ။
" လမ်းမှာလေ "
" ငါ့ကို လာနောက်နေတာလား အတိအကျ
ပြောစမ်း "
လူငယ်ပီပီ ရွှတ်ချင်သည့် ကြည်သာမိုးက
ပေါ့ပေါ့လေး ပြောပြီးသည်နှင့် ထွက်လာတဲ့
ဖေဖေ့ ဒေါသသံ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကြောင့် သူ
ဖုန်းကို နားကနေ ခွာလိုက်ရတဲ့အထိ ။
" ဟုတ်ကဲ့ စမ်းချောင်းမြို့နယ် ဗဟိုလမ်းမှာပါ
ခင်ဗျ အခုဆိုရင် အာရှတော်ဝင်ဆေးရုံကြီး
ကျော်လာပါပြီ ခင်ဗျ ကားမှတ်တိုင်ကို
လမ်းလျှောက်သွားနေပါပြီ ခင်ဗျာ ဟော ဟိုမှာ မှတ်တိုင် တွေ့ပါပြီ ခဏနေ ကားလမ်း
ကူးပါပြီခင်ဗျာ "
" ခွန်းကြည်သာမိုး ငါ့ကို အရူးကွက်
လာမနင်းနဲ့ ဆယ်မိနစ်အတွင်း ရအောင်
အိမ်ပြန်ခဲ့ မင်းနာမယ် တောက် "
ဘောလုံးပွဲ ကြေငြာသလို အသံနေအသံထား နှင့် ပြောလာသည့် သူ့ စကားလုံးတွေက
ဖေဖေ့ ဒေါသကို မဖြေပေးနိုင် ။ ချိန်ကိုက်ဗုံး
တစ်လုံးလို ပေါက်ကွဲတော့မည့် ဖေဖေက
မာမာထန်ထန်ပြောလို့ ဖုန်းချသွားပြီ ။
လပတ်စာမေးပွဲမှာ တတန်းလုံးတွင် နောက်ဆုံးကရေရင် အဆင့်နှစ် ရသော သူ့ကို
ဖေဖေ မေမေတို့ ဒေါကန်နေသည့်အထဲ သွား
နောက်လိုက်သည့် သူ့အပြစ်ပင် ။ ဒါတောင် ကျောင်းသားတစ်ယောက်က စာမေးပွဲ
လာ မဖြေ၍ သူ ဘိတ်ချေး မရခြင်းသာ ။
VOUS LISEZ
နာရီပေါင်း တစ်ရာခြောက်ဆယ့်ရှစ်ကို ကျော်လွန်၍
Fantastique** Unicode ** နာရီပေါင်း တစ်ရာခြောက်ဆယ့်ရှစ်ကို ကျော်လွန်ပြီးနောက်မှာ ။ ** Zawgyi ** နာရီေပါင္း တစ္ရာေျခာက္ဆယ့္ရွစ္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးေနာက္မွာ ။
