sarışınım|Barış alper yılmaz

adsız bölüm

oy🥹atin🥹lutfen🥹

*

barışı kapıda gördüğümde olduğum yerde donakalmıştım.

"kumsal."

arkadan gelen sesle kapıdan kafamı çıkarıp baktım. altay merdivenlerdeydi ve suan barışla birbirlerine pis pis bakıyorlardı.

"kumsal bunun burda ne işi var?"

barışın siniri gözlerinden okunurken sorduğu sorunun cevabını bekliyordu.

"ben çağırdım."

"sen çağırdın demek öyle mi?" barış altaya daha da çok yanaştı.

"ne işin var kumsal bu itle?"

"ne diyosun lan sen?" ortalık iyice kızışmıştı. ceylinde kapıya gelip nolduğuna bakarken sesimiz apartmanda yankılanıyordu.

"altay siktir git benim canımı sıkma."

"bana bak barış adam akıllı konuş almayın aklını."

barış altayın yakasından tuttuğunda ayırmak için aralarına girdim.

"barış abi tamam bırak çocuğu."

"hala bu piçi savunuyor bana hala."

yüzümü altaya döndüm. gitmesini ister gibi yüzüne baktım.

"ben daha sonra gelirim. barış seninle de görüşeceğiz."

"görüşmezsek adam değilsin lan. amk çocuğu seni."

barışın ağzını kapayıp susması için baskı yapsam da hala elimin altından konuşmaya ısrarcıydı. altay gittikten sonra tekrar barışa döndüm.

"ne için gelmiştin?"

"bu tarz itleri evine almaman için geldim kumsal. sen ne zamandır fenerin itleriyle görüşüyorsun lan aklımı kaçıracağım."

"sen elin orospularıyla yemek yerken o barda benim götümü kollayan sen değildin altaydı."

barış belimden tutup bedenini bedenime yasladı.

"o orospu dediğin kadın benim menerjlik için görüştüğüm birisi kumsal. ayrıca bir aramana bakardı. biliyorsun. onunda anasını sikerdim."

"peki bu sabah yemeğe çıktığın kadın?"

sorunun cevabını veremeyeceğini oda biliyordu.

"evet şimdi kapımdan ayrılıp seninle paran şöhretin ve bacak kasların için konuşup seninle yemek yiyen insanların kapısına gitmeni öneririm."

"kumsal bak..."

"daha fazla konuşacak bir şey yok. sen bana, bende sana hesap soramam. kimle ne yiyorsan yemeye devam edebilirsin. ve mümkünse sende artık benim hayatıma burnunu sokma. iyi geceler barış abi."

konuşmasına izin vermeden kapıyı suratına kapadım. içimdeki tüm duyguları ona aktardığım için mutluydum.

"kızım naptın ya. direkt tırın altına atsaydın çocuğu."

sesli şekilde gülümseyip ceylini aşağıda bırakara uyumak için yatağa geçtim. sabah 6 da uçak vardı. uykusuz kalmak istemiyordum.

sabah alarmıyla gözlerimi açtığımda hala uykum vardı. alarmı kapatıp zoraki yataktan kendimi attım.

tüm hazırlığım bittiğinde saat yeni 5 e geliyordu. ceylinle bir kahve içip abimi beklemeye başladık.