Miyav Miyav Aşkım 🐈

kibrin sonu sokaklarda bir kedi

Selam
Sonunda bu partı da bitirdim bu hikayeyi yanlız bu kadar yazıyorum çünkü rüyama girmiş ve iki gün lafamı meşkul etmiştir devam etmek istiyen olursa söyleyin

İyi okumalar

×××

İstanbul'un renkli gecelerinden birinde, bir gece kulübünde eğlenen gençlerin arasında sarhoş platin sarısı uzun saçlı bir genç kız, kendinden emin bir şekilde bir grup gencin eğlendiği locaya doğru yürüdü. Locaya geldiğinde, tam ortada kendinden emin bir şekilde yayılarak oturmuş adama baktı. Adam o kadar rahattı ki sanki dünya onun etrafında dönüyordu. Kızın konuşmasıyla tüm grup ona döndü.

"Alaz, selam, naber?"

"Selam, tanışıyor muyuz?" dedi gevşekçe kızı süzerken.

Kız, kendini tanımamasına üzülmek bir tarafa, resmen çığlık atacaktı mutluluktan. Ne de olsa Alaz Soysalan'a olan karşılıksız aşkı yüzünden onlarca estetik ameliyat olmuştu.

"Ben Sedef, üniversiteden. Hani ikinci sınıfta beraber proje ödevimiz vardı?"

Alaz, alkolün de etkisiyle bir süre hatırlamaya çalıştı. Sonunda aklına gelen kızla karşısında duran kızın alakasızlığıyla kahkaha atmaya başladı.

"Oo, sana ne olmuş böyle, evrim geçirmişsin!"

Onun hatırladığı kız, balık etli, kemerli burunlu, kahverengi saçlı, çerçeve gözlük takan, bakımsız bir kızdı. Şimdi karşısında duran kız ise platin sarı saçlı, sıfır beden, düğme burunlu, gözlüksüz, full makyajlı bir afetti. Kız, duyduğu sözle kendisinden memnun bir şekilde:

"Evet, biraz değiştim. Senle ikimiz bir konuşsak?" Normalde bu cesareti herkesin içinde asla gösteremezdi ama kanında dolaşan alkol normalde yapmayacaklarını yaptırıyordu

"Ne konuşmak istiyorsan burada konuş, biz seni dinliyoruz," Alaz aslında tahmin ediyordu ne konuşacağını.

"Yok, ikimiz konuşsak baş başa, biraz özel de."

"Bizim ne özelimiz olacak ki, bak yoksa hâlâ mı bana aşıksın?" Kız, duyduğu iğneleyici sözlerle sertçe yutkundu. Böyle olmaması gerekiyordu; o yıllarca kendisini bu gün için hazırlamıştı.

"Alaz, lütfen özel olarak konuşsak," artık sesi titriyordu. Locada oturan çocuklarsa onun bu hâlinden zevk aldıkları belliydi, kimi gülüyor kimi aralarında kıza bakarak fısıldaşıyordu.

"Bak, Selencim gördüğüm kadarıyla bayağı iyi olmuşsun ama feyksin işte. Ne gerçek hâlin ne de bu feyk hâlin bana bir şey hissettirmiyor. Hem benim standartlarım bayağı yüksek, yanıma yakışacak kız benimle eşit olmalı." Alaz'ın zevk alarak dalga geçmesi, kızın yıllardır duyduğu karşılıksız aşkının acısı kalbini parçalamıştı.

"Sedef," Alaz ne diyorsun der gibi baktı.

"Benim adım Sedef," dedi, artık ağlıyordu kendini tutamadan.

"Ne fark eder, ha Sinem ha Sedef."

Kız inanamıyordu. Yıllarca bu adamı mı sevmiş, bunun için mi kendisini tehlikeye atıp bıçak altına yatmıştı? Ne kadarda aptaldı

"Değmezmiş, hele senin için hiç değmezmiş."

Alaz, kızın kendisine söylediklerini takmadan "Emin misin?" Diye sordu kibirli bir tonda

Kız, arkasını dönüp gitmeden önce adamın şeytanlar oynaşan ela gözlerine bakıp:

"Sen hiç kimseyi sevemezsin çünkü bencil, narsist, egoistin tekisin."
---