dilerim ki

un

Pazar, Semih'ten

'Offf' diyerek söyleniyorum. 'Avşa yolcusu kalmasın!' diye bağıran orta yaşlı bir adam eşliğinde mavi valizimi valizlerin yanına bırakıyorum ve elimdeki telefonda açık olan biletime bakıyorum. 262 numarada oturacağımı öğreniyorum ve gözlerim 262 numaralı koltuğu arıyor.

Bir önceki yıl arkadaşlarımla geldiğim adaya tek başıma gidiyorum. Hayır onları kaybettiğim için onlarsız gitmiyorum, kendimi kaybederken onları kaybetme riskini almamak içim tek başıma gidiyorum.

Sonunda koltuğumu buluyorum ve yorgunlukla oturmak için aceleci davranıyorum. Cam kenarında olan koltuğumun yanındaki koltuk boş kalıyor bir süre. Kulaklığımı takıyorum, gözlerimi kapatıyorum ve bir süre sonra yanımda oluşan hareketlenmeyi umursamadan gözlerimi kapalı tutmaya devam ediyorum çünkü 261de oturan kişi umrumda bile olmuyor.

Gözlerimi açtığımda yan tarafıma dönüyorum ve 1 senedir görmediğim yüzüne rastlıyorum. Aklımın bir köşesine mıh gibi yapışmış çehrene bakıyorum. Saçların geçen yaza nazaran artık tamamen sarı ama yüzündeki ciddi ifade aynı. Uyuduğun için farkına varamıyorsun ama küçük çocuklar gibi heyecanlanıyorum çünkü seni yeniden göremeyeceğim ve ismini bile öğrenme şansını elde edemeyeceğim düşüncesiyle yaşadığım pişmanlık son buluyor.

Aniden gözlerini açıyorsun ve bakışların yeni uyanmana rağmen kesici bir bıçak gibi dokunduğu yeri kesiyor.

"Bir sorun mu var beyefendi?" diye soruyorsun birbirine kilitlediğin kollarını açıyorsun ve sağ kolunun bileğini ovuyorsun.

"Hayır, hayır beyefendi bir sorun yok" diyorum ama yüzümdeki koca gülümsemeye engel olamıyorum.

Ve o pazar günü, geri kalan pazarlarımı değiştireceğimi bilmeden sana bir adım atıyorum.

-------
Slm cocuklar🙋‍♀️🙋‍♀️

Tatile giderken mal mal denizi izliyordum ve sonra nacizane playlistimden dilerim ki caldi ve kafamda simsekler cakti.

Ondan oturu suan burdayiz, bunu yaziyorum.

COCUKLAR BEN BUNU YAZCAM DIYE COK HEYECANLANDIM UMARIM BEGENIRSINIZ KISA SIRIN BIR SEY YAPMAK ISTIYORUM UMARIM BASARIRIM😭😭

opuyorum gozlerinizdennn🤍🤍