1 yıl önce gittiği adada gördüğü Barış'ı unutamayan Semih 1 yıl sonra aynı adaya gitmek için bindiği gemide onun yanına oturacağından habersizdi.
karakterlerin gerçekle alakası yoktur!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pazar, Semih'ten
Bana çatık kaşlarınla bakıyorsun ama sonra önüne dönüyorsun. Bir anda benim için çok bunaltıcı olan ve kendimi toparlamak için zar zor itelediğim tatile gidebilmek için bindiğim gemi rahatlıyor. Kulaklığımı çıkarttığımda duyduğum çocuk seslerine yüzümü buruşturmuyorum ya da nefes almak için tişörtümün boğazını çekiştirmiyorum. Kendimi hazırlıyorum ve seninle bir sohbet başlatmak için derin bir nefes alıyorum.
'Daha önce hiç gittiniz mi Avşa adasına?' diye soruyorum sana. Adım kadar eminim senin geçen yıl orada olduğuna çünkü her adımda sana rastlıyordum ama sorduğum soruyu laf olsun diye sorduğumu biliyordum. Kafanı yavaşça bana çeviriyorsun ve okuduğun kitabı önündeki masayı açarak koyuyorsun. Çok sıcak yaklaşmıyorsun sohbete ama yine de beni kırmayıp konuşuyorsun. Konuşmamız ilerledikçe ilerliyor ve 3,5 saatten geri kalan 1,5 saatin nasıl geçtiğini fark bile edemiyoruz. Arkadaşının orada bir evi olduğunu ve orada kalacağını burada aynı benim yapacağım gibi bir hafta kalacağını öğreniyorum.
İneceğimizi anladığımızda son kez cesaretimi topluyorum ve sen ayaktayken konuşuyorum. Sana geçen yıl bana valizim konusunda yardım ettikten sonra nasıl ismini sormaya cesaret edemediğimi ve sonra bunun içimde nasıl ukte kaldığını söylüyorum. Bu sefer bana samimi bir gülüş sunuyorsun. Bu gülüşünle içim rahatlıyor çünkü sana bunu söylerken beni yanlış anlayacağın düşüncesiyle gerim gerim geriliyorum.
"Alper." diyorsun. Yumuşak sesinin etkisi mi anlayamıyorum ama Alper ismini kalbime de kazığımdan habersiz bir şekilde zihnime kazıyorum. Sırtını dönüyorsun ve bir iki adım atıyorsun. Ben de ayağa kalkıyorum ve konuşuyorum.
'Semih' diyorum. Arkanı dönüyorsun ve göz kırpıyorsun. Sonra da valizsiz çıkılan kapıdan inerek gemiyi terk ediyorsun. Arkanda çok istediği bir şeye sahip olmuş bir çocuk edasıyla zıplayan beni bıraktığından habersizsin.
Işıklardankararmayafırsatbulamayanadayamavivalizimleayakbasıyorum ve kendime bile söylemeden her köşesinde seni görmeyidiliyorum.
------ COCUKLARRRRR🙋♀️🙋♀️
Alperinbakisacisindan da yazmayidusunuyorum bazi bolumleri ama hayirlisi🙏🏿
