!Açıklama!
Oylama yaparsanız çok seviniriimm💗Yapanlara da ayrı teşekkür ediyorumm💗İyi okumalaarr❤️
--------------------------------------------------------------
"Annem de az önce geldi hocam."
"Öyle mi?Hoşgeldin Oya."
"Sen de Okan."
"Nasılsın görüşmeyeli?"
"İyiyim.İyi gidiyor her şey.Sen?"
"Ben de aynı çok şükür."
Okan hoca ve annem biraz soluklandıktan sonra hep beraber masaya geçtik.Yunus ve Tuğçe'yi de çağırmıştık onlar da gelmişti.
"Ellerine sağlık kızım her şey çok güzel görünüyor."
"Afiyet olsun anneciğim."dediğimde yanımda oturup boğulacakmışcasına yemek yiyen Yunus'a döndüm ve masanın altından ayağına bastım.
"Yavaş ye gerizekalı.Boğulacaksın lan!"dedim kulağına fısıldayarak.
"Ne yapayım kızım!Antrenmandan çıkar çıkmaz geldim.Lokmalarımı mı sayıyorsun Efsun?"dedi üzülerek.
"Ya hayır tabii ki saçmalama.Hadi ye ye afiyet olsun bebeğime."
Bana bakıp gülümseyerek ağzına kocaman bir lokma attı.Bu hâli çok komiğime gitmişti.
Barış'la annem sohbet ediyordu.Annem Barış'a türlü türlü sorular soruyordu.Ben de aralarına girmeyip konuşmalarının bitmesini bekliyordum.
"Ee çocuğum,ailen nerede yaşıyor?"
"Annemler aslında Rize'de yaşıyor Oya anne.Burada da evleri var.Kışları buradalar Rize soğuk oluyor diye."
"İyi bari iyi.Çok isterim bir gün Rize'ye gitmek.Çok merak ediyorum oraları cidden."
"E olur gidelim bu yaz hep beraber?Kalırız bizim evde.Sen ne kadar duracaksın burada?"
"Ben 3 ay buradayım.Yaz tatilimi burada kızımla geçirmek istedim."dedi annem bana bakıp gülümseyerek.
"Bir dahaki ay gitmeye ne dersiniz?Uçakla gideriz ben ayarlarım sıkıntı değil."
"Olabilir aslında.Bize de değişiklik olur hem.Ne dersin kızım?"
"Olur anneciğim.Ben de istiyorum çok gitmek zaten.Barış'ın ailesiyle vakit geçirmiş de oluruz hem."
"Lan Efsun!Sorsana bizde mi geleceğiz.Ya gelelim lütfen lütfen!"dedi Yunus kulağıma fısıldayarak.
"Ağzın yok mu Yunus!Sorsana kendin oğlum!"
"Oya abla Efsun diyor ki Yunus ve Kerem gelmezse ben de gelmem.Biz de gelebilir miyiz?"
Bu çocuk gerçekten ruh hastasıydı.
"Ya ya anneciğim öyle dedim.Yunus ve Kerem yoksa ben yokum."
"E tabii ki siz de geleceksiniz oğlum.Sizsiz olur mu hiç?"dedi annem.
"Yaşasın!BEKLE BİZİ RİZE'NİN DAĞLARI!"diye bağırdı birden Kerem.
Yemeğimizi yedikten sonra kızlarla sofrayı topladık.Sonra mutfağa geçtiğimizde Sanem ve Tuğçe bulaşıkları toplamaya başladı.Ben de çay demliyordum, yanına da yaptığım pastadan koyacaktım.
"Yalnız bir şey diyeyim mi?Oya ablayla Barış baya baya iyi anlaştı."dedi Tuğçe kirli tabakları akıtırken.
"Of evet!Çok mutluyum kızlar.Anlaşmalarına aşırı sevindim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Efulim
Fanfiction"Efulim diyorsun ha?"dediğimde Barış sırıtarak bana bakıyordu. "Efulimsin diyorum.Her şeyimsin diyorum Efsun Kıraç.Her şeyinle,her uzvunla benimsin."
