KOŞULSUZ (DÜZENLENECEK)

34

Sabah gözlerim yanağımı yalamaya çalışan küçük köpeğimle açtım. ''Gel bakayım sen buraya!''

Onunla biraz oynadıktan sonra kalkıp duş aldım. Rutin şeylerimi de yaptıktan sonra kıyafet seçip makyaj masama oturdum. Her zamanki gibi giderken beni uyandırmayan kocamı arayıp masaya bıraktım. Bekletmişti bu sefer. Tam kapatmaya karar vermişken açılmıştı. Sinirli olduğunu belli eden bir ses tonuyla ''Efendim Maral?'' Dedi.

''Yanlış bir zamanda mı aradım?'' Bir yandan da çekinmiştim bunu sorarken. Sesi cidden normal gelmiyordu. ''Söyle.''

''Öylesine aramıştım yani sabah uyandırmamışsın.'' Dudaklarımı dişledim. ''Bunun için mi aradın gerçekten?'' İşte şimdi damarıma basmıştı. ''Derdin ne senin be sabah sabah?''

''Yok bir şey.'' Diyip yüzüme kapattığında iyice delirdim. Yine kendi kafasına göre sinirlenip köpürmüştü. Ne hali varsa görebilirdi. Aramayacaktım bile onu. Sinirimi bir kenara bırakıp hazırlandığımda sıktığım parfüm çok midemi bulandırmıştı. Öğürerek lavaboya girdim. Çok anormaldi bu sabah sabah. Her zaman sıktığım parfüm şimdi midemi bulandırmıştı. Öncesinde bulanmadığına emindim. Bu aklımda şüphe uyandırsa da boşverip köpeğimi de alıp evden çıktım. Arabanın içindeki koku da bir tuhaftı. ''Noluyor be!''

Lütfen düşündüğüm şey olmasındı. Olmasına imkan yoktu ki. Şirkete gitmeden eczaneye uğradım. Emin olmalıydım. Bir tane ile kalmayıp birkaç tane almıştım. Hızlıca şirkete geldiğimde önce halletmem gereken işleri hallettim. Toplantım olduğu için testleri odamda bırakıp toplantıya girdim. Kısa sürdüğüne şükredip odama girdiğimde elindeki poşetle bana bakan Azra'yı görmeyi beklemiyordum. ''Bunlar ne?''

''Hiiiç!'' Elindeki poşeti alıp çekmeceye soktum. ''Hamile misin sen?''

Ondan saklamak istemiyordum. ''Bilmiyorum.'' Dedim bıkkınlıkla. ''Sabahtan beri olur olmadık midem bulanıyor. Toplantıda su içerken bile suyu içmek istemedim.''

Mutlulukla yanıma ulaşıp çekmeceden testleri alıp elime tutuşturdu. ''Hadi dene! Ay iyice meraklandım. Teyze olacağım!''

''Ne teyzesi kızım unuttun herhalde. Olmuyor ya benim çocuğum.'' Gözlerini devirerek baktı. ''Tatlım yanılma olabilir. Herkes yanılır. Ayrıca bir kan testinden görüldüğü ne malum?'' Koluma girip odadan çıktığımızda bir şey söylememe fırsat vermeden tuvalete sokmuştu beni. ''Yapmadan çıkmıyorsun!''

Mecbur tüm testleri yaptığımda oturup beklemeye başladım. Bir yandan da gözüm kayıyordu ama heyecansız sayılmazdım. Gerçekten olabilir miydim?

*****

Kilidi açar açmaz Azra'nın odağı direkt testler oldu. Yaptığım 5 teste bakmamayı sürdürüyorum hala. Sonucu görmek istediğimden emin değildim. ''Sonuç ne?''

''Bakmadın mı daha sen?'' Kafamı hayır anlamında salladım. ''Görmek istemiyorum sonucu.''

Şaşkınlıkla bana döndüğünde gözlerimi testlere değdirmeden ona baktım. ''Bence görmelisin.''

Yutkunarak baktığımda kafamı testlere eğdim. Hepsi çift çizgiydi. Yanılma yoktu. Hepsi aynıydı. Ne hissetmeliydim şimdi? Mutlu muydum? Üzgün müydüm? Gözlerim dolduğunda bir şey diyemedim. ''Hamilesin.''

''Hamileyim.'' Çenem titriyordu. Elim istemsiz karnıma gittiğinde aynadaki kendime baktım. ''Hamileyim.''

''Hamilesin!'' Diye sevinçle cırladı Azra. Yerinde duramayarak bana sarıldığında sarsılmıştım haliyle. ''Teyze oluyorum!'' Şu an dank etmişti sanırım. Gülümseyerek sarılmasına karşılık verdim. ''Ben senden daha çok heyecanlandım bu ne böyle! Sevin biraz. Bebek geliyor!''