✶ . ࣪ ׅ 01 ' 🕯️

161 16 8
                                    

𝐦𝐚𝐤𝐞 𝐦𝐞 𝐟𝐞𝐞𝐥 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐢 𝐚𝐦 𝐛𝐫𝐞𝐚𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


𝐦𝐚𝐤𝐞 𝐦𝐞 𝐟𝐞𝐞𝐥 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐢 𝐚𝐦 𝐛𝐫𝐞𝐚𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠

𝐟𝐞𝐞𝐥 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐢 𝐚𝐦 𝐡𝐮𝐦𝐚𝐧

- theneighbourhood ਏਓ


the rs:
Toji'den ayrıl.

Akemi:
Dalga mı geçiyorsun?
Ben ne kadar salak bir durumun içine düştüm|
Toji'den asla ayrılmam.

the rs:
Ne istersen yapacağım
╰┈➤ Mesajına yanıt verdi.
Ne istersen yaparım dememiş miydin? Ben de bunu istiyorum.
Beni oyalama Akemi.
Hızlı ol, sabrımı sınıyorsun.

Akemi:
Umarım daha sonrasında Toji'ye açıklama yapabilirim|
Tamam, kabul.

the rs:
Yarın saat 12.00'de okulun bahçesinde sizi izliyor olacağım.
Aptalca bir şey yapayım deme.
Görüldü


══════════ ⋆★⋆ ══════════


Akemi: Toji yarın öğlen arası okulun bahçesinde buluşalım mı?


Toji: Olur tabii fakat neden?


Akemi: Yarın konuşuruz, iyi geceler.

Toji: İyi geceler.


══════════ ⋆★⋆ ══════════


Zilin sesi ile sıramdan kalktım ve dikkat çekmemeye özen göstererek, Toji'den önce bahçeye inmek için adımlarımı hızlı tuttum. Bahçeye indiğimde, etrafıma bakınmaya başladım. Dediği gibi şu anda beni izliyor olmalıydı. Toji'nin bana seslenmesi ile kafamdaki düşüncelerden kurtuldum ve arkamı döndüm. Sesini duyduğum anda kalbimde bir sızı hissetmekten kendimi alıkoyamadım.

Titrek bir nefes aldım. "Her şey için özür dilerim."

"Ne saçmalıyorsun Akemi, Ne için özür diliyorsun?"

Gözlerimden yaşlar firar etmeye başlarken, gözlerimi yere sabitledim.

"Toji, ben ayrılmak istiyorum."

Toji, yüzüme boş gözlerle baktı. Bana yaklaştı, yüzümü iki eli arasına alarak ona bakmamı sağladı. Ona baktığım anda içimde bir şeylerin kırıldığını hissettim. Göz yaşlarım yanaklarımdan usulca süzüldü.

"Bebeğim bir sorun varsa çözebiliriz. Neden birdenbire ayrılmak istiyorsun?"

"Lütfen affet beni. Benden nefret etmeni istemiyorum."

"Affetmemi gerektirecek bir durum yapmadın Akemi. Sorunu söyle ki çözelim."

"Özür dilerim, ben başka birisinden hoşlanıyorum." Tam o anda dudaklarımın arasından çıkan sözler yüzünden kendimden iğrendim. Tek umudum, daha sonrasında Toji'ye bir açıklama yapabilmekti.

Yanaklarımdaki ellerin gevşediğini hissettim, ellerini çekti, hiçbir şey söylemeden arkasına döndü ve uzaklaştı. Arkasından öylece bakakaldım. Gözyaşlarım durmaksızın yanaklarımdan süzüldü.

Sadeness' - 𝐑. 𝐒𝐮𝐤𝐮𝐧𝐚Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin