Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝐦𝐚𝐲𝐛𝐞 𝐲𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭
𝐦𝐚𝐲𝐛𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐚𝐥𝐥 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐢 𝐜𝐚𝐧 𝐛𝐞
—theneighbourhood ਏਓ
Kulaklarımı kanatan bir alarm sesiyle uyandım. Yataktan yavaşça kalkıp, banyoya doğru ilerledim. Elimi ve yüzümü yıkarken dün olanları düşünüyordum. Sukuna'yla bu kadar yakınlaşmamızın sebebi sadece çekim miydi? Bundan sonra ilişkimiz nasıl ilerleyecekti merak ediyordum. Banyodan çıktıktan sonra dolaptan yeni kıyafetler çıkarıp üstümü değiştirdim. İşlerim bittiğinde, telefonumu elime alıp kontrol ettim. Itadori'den mesajlar gelmişti.
Itadori: Aki Aki Aki Buraya baakkkkkkkkkk
Akemi: Noldu Itadori?
Itadori: Evde cooook sikiliyorrummmm Ay SIKILIYORUM*
Akemi: Eee??
Itadori: Bizim eve gelsene 😭😭
Akemi: Sukuna yok mu? Neden sıkılıyorsun?
Itadori: O mal odasindan cikmiyor 😒
Akemi: Tamam geliyorum.
Itadori: BEKLIYORUM!!!
Itadori'nin evine ara sıra böyle sebeplerden gitmek zorunda kalırdım. Sukuna'nın odasından çıkmaması işime gelirdi. Ayakkabılarımı giyip, yürüme mesafesinde olan eve doğru adımlamaya başladım. Evleri iki katlı, kocaman bir bahçesi ve havuzu olan bir binaydı. Kapının önüne geldiğimde, zile basıp beklemeye başladım.
Birkaç saniye sonra kapı açıldığında, gördüğüm manzara yutkunmama sebep oldu. Sukuna, duştan yeni çıkmış haliyle kapıyı açmıştı. Belinden neredeyse düşecek olan havlusu, göğüsünden ve kaslarından akan su damlaları... Kafamı yüzüne doğru kaldırdığımda, beni dikkatli bir şekilde izlediğini gördüm o sinir bozucu sırıtışıyla.
"Çok beğendin herhalde?"
Gözlerimi devirip evin içine girdim.
"Sanırım herkese böyle açıyorsun kapıyı?"
Arkamdan gelen kıkırdayışını duyduğumda ona doğru döndüm.
"Hayır, sadece sana özeldi."
"Itadori nerede?"
"Mutfakta."
Onu geride bırakıp mutfağa doğru yürümeye başladım. Neden onu her gördüğümde kalbimin hızlandığını hissediyordum? Mutfağa geldiğimde, gördüğüm manzarayla kahkaha atmaya başladım. Sanırım Itadori yemek yapmaya çalışmıştı ve eline yüzüne bulaştırmıştı. Her yeri un içinde kalmıştı.
"Gülmesene ya!"
"Un banyosu mu yapıyorsun?"
"Ha ha! Napayım? Aptal ikizim yardım etse hiç böyle olmayacaktı."
"Dışarıdan söylesene."
Aniden bana dönüp kaşlarını çattığında, ne olduğunu merak ettim.
"Asla! Onunla iddiaya girdim. Tek başıma yemek yapabileceğime inanmıyor!"
"Haa... Anladım."
Sessizce bana yaklaşıp, kapıya kaçamak bakışlar attı.
"Aki... Bana yardım eder misin?"
"Ne! Ben yemek yapamam."
"Umarım Akemi'den yardım istemiyorsundur Itadori."
Sukuna'nın sesiyle ikimizde suç üstü yakalanmış gibi arkamızı döndük. Mutfağın kapısına kollarını çaprazlamış bir şekilde yaslanmıştı.
"Ne asla!"
"Ben yemek yapmayı bilmem zaten."
"İyi. Akemi benimle bir gelir misin?"
Kafamı sallayıp onu takip etmeye başladım.
Bu iyi olmuştu. Onunla konuşmam gereken şeyler vardı. Mesela bu hep böyle mi devam edecekti? Birbirimizi sadece cinsellik için mi kullanacaktık? Bu konuya bir açıklık getirmeliydik.
Sukuna en sonunda odasına girdiğinde, ben de onun peşinden girdim. Odayı incelemeye başladığımda, bu odanın onun olduğu nereden baksan anlaşılırdı. Çoğunlukla siyah renginin hakim olduğu oda içimi daraltmıştı. Boğazını temizlemesiyle ona doğru döndüm.
"Konuşmamız gerek."
"Evet, konuşmamız gerek. Bu daha ne kadar devam edecek? Özellikle dünkü yaşanan olaydan sonra çok merak ediyorum."
Konuşmamı hiçbir tepki göstermeyerek dinlemesi beni germişti. Bu adam neden bu kadar rahattı?
"Dünkü yaşanan olayı unutacaksın."
"N-Ne?" dedim kaşlarımı çatarak. Bu o arabadaki Sukuna mıydı? Söyleyebileceği şeyleri düşünmüştüm fakat bunu söyleyeceğine imkan bile vermemiştim. Unutmak. Bu ne kadar kolay bir şeydi onun için. Kim bilir kaç kıza böyle davranmıştı.
"Duydun işte. Dünkü yaşanan her şeyi unutacaksın. Zaten benim için hiçbir anlam ifade etmiyordu."
