Parla Asi adı gibi Asidir parlaktır doğduğu gün hastanede bir karışıklık olmuş ve Kavin ailesine verilmiştir .
Kavin ailesiyle gayet mutlu bir hayatı varken babasının istemeyerekte söylediği şeyle hastaneye gitmek zorunda kalmıştır
-Abla abla uyansana abla -Hı -Abla kalk -Hı -İkiz -Hı Birden üstüme su döküldü -Oğlum siz benim üstüme su dökmeden uyandıramıyonuz mu lan? -İkiz uyanmıyosun ki -Bal gibide uyanırım ben dedim -Neyse ben gideyim Zifti dışarı çıkartayım dedim onları hemen odadan gönderdikten sonra üstümü değiştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayakkabıları mı da giydijten sonra aşağı indim Ziftin tasmasını takıp ormana doğru yürüdüm biraz daha ileri gittiğimde Doruğu gördüm -Selam -Sanada asi dedi -Dün ne oldu dedim -Hatırlamıyor musun? Dedi bende sadece parka gittiğimiz yer bide davete girdiğimiz yer vardı -Bende sadece davete girdiğimiz ve seninle parka gittiğimiz yerler var gerisi puff dedim -Öyle boş boş şakalaştık öyle yani dedi -Hmm tamam o zaman dedim -Benim bir işim var gidiyorum ben dedi doruk kafamla onayladım ve yola devam ettik öyle boş boş etrafa bakınıyordum derken Zift durdu ve bende telefonumdan oyun oynuyordum zift hareketlenince bende peşinden gittim ve bir seye çarptım çarptığım şeye baktığımda Acar dı -Acar abi dedim -Abi deme yapma dedi gözleri kıpkırmızıydı anlamaz gözlerle baktım ona -Senin bu halin ne -Senin yüzünden ama bir o kadar da benim yüzümden dedi -Benim suçum ne ben seninle konuştum dedim söyledim sana yorulduğumu anlattım ama sen anlamıyorsun -Ben neden bir belirsizlik içinde olduğumu anlamış değilim seviyorum seni gerçekten seviyorum ama bilmiyorum sana dokunduğumda kırılacakmışsın gibi geliyor korkuyorum -Bunu bana o zaman o gün veya geçen sene söyleseydin Acar abi ben neden kormadım peki abimin komutanı olmana rağmen ya ben o kadar küçükken niye korkmadım o zaman -Bilmiyorum ama şunu biliyorum ki bana bir daha abi dersen -Abi dersem ne ne yaparsın yine beni belirsizlik içinde mi bırakırsın ben artık vazgeçtim daha doğrusu vazgeçmeye çalışıyorum çünkü senin yüzünden imkansızsız biz dedim -Değiliz imkansız filan değiliz bana son bir şans daha ver lütfen bak seni belirsizlik içinde bırakmayacağım -Biz belkide gerçekten birbirimizi sevmemeliyiz Acar abi dedim abi kelimesini vurgulayarak
-Bana bir daha abi dersen yaparım demiştim dedi ve elleri yanaklarımı buldu yüzümü kendine çekti dudaklarımı öpmeye başladı ne çok sertti ne de yumşaktı öpmesi onu orda itmek istedim ama olmadı yapamadım veya yapmak istemedim sonra çekildi
-Asi ben seni gerçekten çok seviyorum lütfen bana bir şans daha ver lütfen dedi -O şanslar çoktan kalktı Acar abi bu yaptığın şeyi görmemezlikten geliyorum ve görüşürüz dedim Ve dönüp gittim eve geldiğimde kapıyı Emin açtı ve beni süzdü -Bu halin ne dedi -Seninle şimdi uğraşamayacak kadar kötüyüm lütfen başka bir zaman beni orospu yerine koy dedim ve içeri girdim iyi değildim Acarı delicesine seviyordum ama yinede affedemiyordum belki de affetmek istemiyordum tam merdivenlerden çıkarken Emin konuştu -Sadece bugünlük ateş kes dedi cidden iyi değildim odama geçip altına siyah bol bir eşortman ve üstünede bol bir swit geçirdim sonrasında duvarın kenarındaki gitarımı aldım ayarlarını yaptıktan sonra çalmaya başladım bir yandan da şarkı söylüyordum
