GECE YARISI YALANLARI

BÖLÜM IV

Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. içimdeki sıkıntı eridi.

Gripin- Böyle Kahpedir Dünya
Göksel- Açık Yara

🕯️

İstifamı vermiş eşyalarımı toplarken Burhan Şef'in ikna çabalarını bile görmezden gelmiştim. Artık burada durmak istemiyordum, bu işi yapmak istemiyordum. Çünkü artık ulaşmak istediğim her şeye ulaşmıştım, burada durup kendi planımı da Abi'yi de riski atamazdım. Bir an önce başlamak ve bir an önce bitirmek istiyordum.

Estan ve Tolgayla vedalaşırken Arel yanımdan bir hışımla çekip gitmişti. Kokusu burnuma dolarken gözlerim yaş akıtmamak için büyük bir savaş veriyordu.

" Kendine iyi bak. Biz senin arkadaşınız, kendini yalnız hissetme her zaman bizi ara." Dedi Estan sarılırken.

Kollarımı ondan çekip
" teşekkür ederim."  Dedim ve Tolgaya baktım.

" Sarılalım mı?" Diye sorduğunda gülümsedim. Tolgayla sarıldığımızda
" Doğrusunu yapıyorsun. " diye fısıldadı.

Tesisin önünde taksi bekliyordu. Son kez tesise baktım ve valizimi bagaja koyup taksiye bindim.

1 Ay Boyunca yaşadıklarım rüya gibiydi. Düşünmek bile acı veriyordu annemle babamın katilini de asla bulamamıştım. Her gün araştırmama rağmen hiçbir şey çıkmıyordu sanki sihirli bir değnek onlarla ilgili her şeyi silmişti.

Geri kalan her şeyi bireysel halletmek istiyordum. Bir yere bağlı kalırsam anlaşılırdı. Yeni evime geldiğimde valizi odama koyup eşyaların üzerini açıp yerleştirmeye başladım. Arkadan müzik açıp yavaş yavaş ankaradan getirdiğim eşyaları koliden çıkarıyordum.

Arkadaşlarımla olan fotoğrafa uzun süre baktım. 

Akşama kadar tüm eşyaları yerleştirip evi detaylıca temizledikten sonra duşa girdim. Duştan çıkıp üzerime siyah bluz altıma siyah mini etek giyinip çantamı alıp dışarı çıktım.

Deniz kenarında bir mekana oturup kendime rakı söyledim.
İçtim içtim ve düşündüm.

Aylin'in söyledikleri kafamın içinden çıkmıyordu.

'O dönüp dolaşıp yine bana gelir. Bu senelerdir böyle. Her çiçekten hevesini alır ve bana gelir.  Sen de o çiçeklerden birisin.'

Arel ile kavga etmiştik apartta yıkılıp dökülmeyen tek bir şey bile kalmamıştı.  1 Ay boyunca ağzımızdan birbirimize karşı tek bir söz bile çıkmamıştı. O kavga bizi bitirmişti, zaten biz hiçbir zaman gerçek anlamda biz olamadık. Kavganın sebebi Aylin ile yemeğe çıkmasıydı ve emniyet ekibine Aylin'i aldırmak istediğini öğrenmiştim.

Ne kadar ' Ben öyle bir şey yapmadım.' Dese de Aylin bana belgeyi göstermişti. Arel'in adı vardı. İmzası vardı.

Hesabı ödeyip mekandan çıkıp yürüyerek eve gittim. Evim sahile çok yakındı terasım denize bakıyordu.

Eve doğru yavaş adımlarla girip kapıyı kapattım ve üzerimi değiştirip yatağıma girdim.

Midem bulanırken bir anda yataktan kalkıp içimde ne var ne yoksa boşalttım. Ağzımı yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım kendimi soğuk duşun altına attım.

Çektiğim acının böyle tatlı, güneşli bir tarafı da var. İçimde öldüğünü düşündüğün şeyler vardı, onları morgun içinden çıkardın. Ben suyun altına gömmüştüm kendimi, kumun üstünde yatıyordum. ben gelmedim sana, sen geldin... Islık çaldın, duymadım. ıslık çaldın, duymazdan geldim. ıslık çaldın, seni istemedim. ıslık çaldın, suya taş attın, ben de ''bu kim?'' diye sadece iki gözümü suyun üstüne çıkardım, korkak bir timsah gibi. seni gördüm... Gözleri kahve, gözleri çok güzel bir timsah avcısı. Doğa da benden başka av bulamamıştı.