6. BÖLÜM " ÇARESİZLİK "

39 10 7
                                    

Cidden bu gece daha kiminle uğraşacaktim. Arabayı sağa ormanlık alanda durdurdum. Ardından arkamdaki araba da durmuştu. Kapımı açıp indim ve siyah araca yaklaşmaya başladım. Karanlık olduğu için arabanın içini pek göremiyordum. Araba da olacak kişi de arabadan inmiyordu. Çok güzel. Sinirim bir günde bu kadar yükselemezdi. Neyse sakin kalmaya çalışacağım. Arabanın camını tıklattım ve beklemeye başladım. Bu araba da oturan adam acaba sağır miydi? Tekrar tıklattım ve sonunda çamı açtı.

" Ne istiyorsun ve beni niye takip ediyorsun? " Adamdan cevap gelmedi.

"Pişt sana diom oğlum " Gene ses vermedi. Bu kişi beni çıldırtmaya meyilli. Durdum ve öfke saçan gözlerimle arabanın kapısını açıp oturdum. İşte bu kadardı. Tabii arabadsn inmeden önce silahımı da almayı ihmal etmemiştim. Herhangi bir harekette Bom! Şu sıralar akıl sağlığım gayette yerinde. Mükemmel. Başımı o kişiye çevirdim ve adamın gözlerine bomboş baktım. Bir anda konuştu.

" Beni tanıyamadın mı? " Yüzüne daha dikkatli baktım ve kim olduğunu düşünmeye başladım.

" Hayır, seni tanımıyorum. Kimsin cevap ver. " Histerik bir şekilde kahkaha attı. Gülünecek birşey mi vardı da ben mi kaçırdım.

" Hiç  değişmemişsin Yağmur. "

" Kim olduğu söyleyecek misin yoksa zorla söylettireyim mi ? Hangisi?"

" Ve bana bir daha Yağmur  deme. "

"Tamam öyle olsun. "

" Kim olduğunu söyleyecek misin artık zamanım yok. "

"Ben Mert. "

" Sadede gel bir " Sıkıntıyla nefes verdi.

" Sana  bunu nasıl söylesem bilemiyorum. Ama söyleyeceğim. " Bu çocuğa bir tane çarpmamak için kendimi zor tutuyordum.

" Ben senin üvey kardeşinim. " Bir dakika ne dedi o. Benim kulaklarım yanlış duydu sanırım. Şaşkınlığımi gizlemek için hemen 

"Hangisinden? " Dedim . O da anlamış olacak ki

" Annemizden " O benim annem değildi ve hiçbir zaman da olmamıştı.

" Şaşırmadım ondan da bu beklenirdi zaten. O zaman kendi başının çaresine bak. " Çocuk dediğime şaşırdı. Ona yardım edemezdim. Hatta tanismamaliydik. Benim yüzümden hayatı tehlikeye girebilirdi. Ondan uzak durmak en iyisiydi.

" Nasıl? Beni yalnız bırakmayacaksın değil mi? Artık senden başka kimsem kalmadı. " Bunun için ne yapabilirdim ki. Onu yanıma alsam hayatı dediğim gibi tehlikeye girerdi ve ben böyle olmaması istiyordum.

" Bak ben daha küçük yaşımdan beri kendi başımın çaresine baktım. O kadın yüzünden her türlü acıya katlandım. Benim yanıma geleceğine annenin yanına gitsene. " Bunları  o çocuğa nasıl söylediysem. Neyse tam kapıyı açıp çıkacaktım ki bana seslendi.

"O beni istemedi. Biliyordum böyle olacağını zaten. Ama senden yana şansımı denemek istedim. Belki biz birbirimize yeteriz dedim. " Dedi.

"Bak Mert. Benim hayatım tehlikeyke geçiyor. Senide bunun içine atamam. Anladım şans istiyorsun ama böyle olmaz. "

" Ne iş yapıyorsun ki? " Diye sordu .

"Askerim yani bir Timim var ve başındaki Yüzbaşıyim. " Çocuğun gözleri fal taşı gibi açıldı.

" Sen ciddi misin? " Dedi. Yok değilim.

"Ciddiyim."

" Şimdi benim ablam Yüzbaşımi "

LABİRENT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin