Ölge İle Serah

Yalnızlığın Portresi

Çok seven bir kadın değilim. Sevemem öyle her şeyi. Seni nasıl sevdim bilmiyorum. Ama sevmesem seni ölürdüm. Tek seçim sendin sanki şu koca hayatımda. Senden beni sevmeni bekledim. Ama farkıma vardığından bile şüpheliyim. Benden seni unutmamı bekledin. Ama naber dediğindeki mutluluğumu bile görmedin. Şairleri sevmeyin diyorlar, bu aralar. Sen gel ben kalem almam elime. Sen yeter ki gel... Bilirsin ben senin hayalini sigara dumanında, şarap şişesinde kurmadım. Gökyüzüne anlattım seni, sanırım bundan kaybettim. Bir bulut gördüm bir gün sen yaptım onu bir bulut gördüm bir gün ben yaptım onu. Mutlu hikayeler kurdum. Hiç sarılmasanda bana orda sarıldın defalarca. Şimdi anlatıyorum sana ama yine anlamıycaksın. Bu yüzden dilimi yormak yerine elimi yordum. Ne hissettiğimi bilmeden sana anlatmaya çalışıyorum. İçimde kocaman bir boşluk var. Senden önceki adamlardan kalan. Tamir etmek için seni seçti kalbim. Nereden bilecekti ki daha çok yaralıycağını. Zira sevme artık beni. Ziyanı yok. İlk sevilmemişliğim değil.