Προστασία

15 2 0
                                    

Καθίσαμε όλοι γύρω από το τραπέζι. Η μητέρα μου παρουσιάστηκε και όλοι συνεχίσαμε να μιλάμε.

«Δεν περίμενα να επιστρέψεις τόσο σύντομα» μου είπε ο πατέρας μου από απέναντι από το τραπέζι. Τράβηξε την προσοχή του Ace όπως και τη δική μου.
«Α ναι, αποφάσισα να έρθω επίσκεψη» ανασήκωσα τους ώμους μου καθώς παρακολουθούσα τη μαμά μου.
«Νιώθω σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα» Ο πατέρας μου χαμογέλασε άσχημα γνωρίζοντας ότι αυτό που είπε θα με πληγώσει.

Έριξα μια ματιά στο τραπέζι.

«Έχει κάνει μεγάλη διαφορά στη μαφία μου, οπότε εκπλήσσομαι που δεν υπάρχει διαφορά εδώ», ανακοίνωσε ο Ace καθώς άναβε το τσιγάρο του. Το πρόσωπο του πατέρα μου έπεσε αμέσως από ένα κακό χαμόγελο σε μια κενή έκφραση.
«Όλοι θέλουν τη γυναίκα μου» Ο Ace πίεσε τα χείλη του στον καπνό, απολαμβάνοντας τον.
«Αλλά κανείς δεν μπορεί να την έχει εκτός από εμένα, είναι δική μου». Είναι σαν ο Ace να απειλούσε με λεπτότητα τον πατέρα μου, παρόλο που τίποτα από όσα είπε δεν ήταν αλήθεια.

«Με συγχωρείτε, πρέπει να χρησιμοποιήσω το μπάνιο» χαμογέλασα ευγενικά καθώς σηκώθηκα.

Έκανα μια βόλτα στο διάδρομο προς το μπάνιο. Κούνησα το κεφάλι μου καθώς κοιτούσα τον καθρέφτη. Έλεγξα τα ράμματά μου, για να βεβαιωθώ ότι ήταν ακόμα άθικτα.

Το χερούλι της πόρτας του μπάνιου άρχισε να κουνιέται σαν τρελό. Το ξεκλείδωσα, νομίζοντας ότι ήταν ο Ace, για να συνειδητοποιήσω ότι ήταν ο πατέρας μου.

«Τι στο διάολο του είπες;» Ο πατέρας μου με κόλλησε στον τοίχο με το χέρι του γύρω από το λαιμό μου. Έκλεισε την πόρτα με το πόδι του.

Λαχάνιασα για αέρα καθώς το χέρι του σφίχτηκε γύρω από το λαιμό μου.
«Τίποτα» τσίρισα καθώς δυσκολευόμουν να μιλήσω λόγω της σφίξής του.
«Και αυτός με κακοποιεί» λαχάνιασα για αέρα καθώς έβαλα τα νύχια στον καρπό του. Ο μόνος τρόπος για να βγω από αυτή την κατάσταση ήταν να πω ψέματα. Αν ο πατέρας μου πίστευε ότι ο Ace με κακοποιούσε, δεν θα ήταν τόσο παρανοϊκός.

«Ο Ace μισεί τους πάντες» τον παρακάλεσα να με πιστέψει, νιώθοντας ότι ήμουν στα πρόθυρα της λιποθυμίας. Ο πατέρας μου απελευθέρωσε τη λαβή του. «Σε πιστεύω, μόνο γιατί ξέρω πόσο αντιπαθής είσαι» γκρίνιαξε ο πατέρας μου και έκλεισε την πόρτα καθώς βγήκε έξω.

Η ανάσα μου ήταν βαριά καθώς τα χέρια μου έτρεμαν ανεξέλεγκτα. Έριξα μια ματιά στον καθρέφτη για να δω το σχήμα του χεριού του πατέρα μου αποτυπωμένο στο λαιμό μου. Έκλεισα τα μάτια μου και ήθελα να είμαι οπουδήποτε εκτός από εδώ. Οπουδήποτε εκτός από το σπίτι.

AceWhere stories live. Discover now