Türkiye ye gelmemizin ardından üç gün geçmişti. Bu günlerde ailemle vakit geçirip evde durmuştum. Yavaş yavaş normal hayatlarımıza dönüyorduk. Barışla yarın akşam yemeğe çıkacaktık. Akşam Elif bize gelecekti yoksa ben onu giysem bunu giysem diye kafayı yerdim.
Şimdi takımı ziyaret etmek için antrenmana gidiyordum. Alexia takıma geri dönmüştüq.Anlaşılan takım eskiye göre daha iyi olacaktı. Salona giriş yaptım. Takım servis çalışıyordu. Alexia beni görür görmez koşup sarıldı onu çok özlemiştim.
Biraz takımla sohbet ettikten sonra salondan çıkış yaptım. Eve doğru gitmeye başladım saat 18.00'a doğru Elif gelecekti şimdi ben ondan sonra gitsem bir ton laf edip dururdu. İkimize de kenardaki dürümcüden güzel bir dürüm yaptırdım. Elif bunu görünce çok mutlu olacaktı.
Eve geldim neyse ki Elif daha gelmemişti. Anneme selam verdikten sonra odama geçtim. Biraz sonra da Elif geldi.
İlkin:Hoş geldin bak sana sürprizim var mutfağa gel.
Elif:İlkin umarım yemek yapmaya falan kalkmadın
İlkin:Of Elif saçmalama Barışla buluşmadan önce zehirlenmek istemem. Dürüm aldım gel yiyeyim sonra beni hazırlayalım.
Elifin gözleri parladı bu kız yemeği duyunca nasıl böyle oluyordu hala anlamış değilim onun bu haline güldüm ve mutfağa geçip dürümleri yemeye başladık.
Buluşmaya az kalmıştı elbise giymem gerektiği kararına varmıştık.Acaba Barış ne giyecekti? Dolaptan Elife elbiselerimi göstermeye başladım yaklaşık 5 tanesi hayır olmaz deyip durmuştu en son kırmızı şık bir elbise de durup onaylamıştı bencede bu olmalıydı kendimi bunun içinde güzel hissediyordum.
Elbise:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçımı nasıl yapsaydım acaba hafif düzleştirip salık bıraktım. Barış beni görünce yine saçmalayacak mıydı? Sen çok güzel olmak aklıma gelince kahkahayı bastım Elif de anlamış olacak ki o da güldü sıra makyajdaydı.
Sade bir makyaj yapıp kırmızı rujumu sürdüm. Artık hazırdım Elife dönüp son kez nasıl olmuşum diye sordum. Gözleri parladı.
Elif:İlkin ohaaa çok güzelsin ben bile aşık oldum sana Barışı düşünemiyorum.
İlkin:Senin eserin kanki neyse hadi yine bekletmeyelim Barışı. Unutma anneme senle bi yere gidiyoruz dedim. Aslında duysalar bi şey olmaz ama daha netleşmeden söylemek istemiyorum.
Elif:Tamam İlkin elli kere söyledin gidip pankart açacak halim yok yürü hadi.
Anneme görüşürüz deyip evden çıktık. Elifi arabasına bırakıp uğurladıktan sonra arabama bindim. Çantayı yan koltuğa atıp Barışın attığı konuma doğru yola çıktım. Heyecan yavaş yavaş sarmıştı. Karnıma yine ağrılar giriyordu.
Mekanın önüne geldim lüks kalabalık olmayan bir yerdi arabamı valeye verdikten sonra yürümeye başladım. Bir anda duraksadım Barış kapıda dikiliyordu ve gereğinden fazla yakışıklıydı. Saçları her zaman ki gibi kıvırcık kombini baş döndürücüydü. Bu halimi Allahtan görmedi. Telefona bakıp salak salak sırıtıyordu neye sırıtıyordu bu çocuk? Ne hoşuna gitmiş olabilir bu kadar sinirlendim.
