Takım Yıldızı | İlkin Aydın ~Barış Alper

İltimas

Lig sezonunun başlamasını çok az kalmıştı. 1 gün sonra vakıfla maçımız vardı ve bu maç hiç kolay olmayacaktı. Barışda maça geleceğini söylemişti bu maçı daha da zorlaştırıyordu her ne kadar uzun zaman olsa da onu her gördüğümde heyecanlanıyordum işte. Birazdan Barışı karşılamak için hava alanına gidecektim. Dün yurt dışında maçı vardı. Bu aralar motivasyonunda ve performansında bir kayıp vardı ama ben onu en zirveye çıkarmayı kafaya takmıştım.

Üstümü giyip makyajımı yaptıktan sonra evden çıktım. Annemler aşağıda çay içiyordu. Ben alışverişe çıkıyorum diyerek geçiştirdim. Çantamı yan koltuğa atıp sürmeye başladım.

Yaklaşık 1 saat sonra gelmiştim. Arabayı koyacak yer bulamadığım için hava alanının biraz daha ilerisine koydum. Giriş kapısından ve güvenlikten geçtikten sonra hava alanının içindeki kafeden birine oturdum. Daha gelmelerine yarım saat vardı. Sıkılmış sıkılmış etrafa bakarken Elifin aradığını gördüm hemen açtım.

"Ooo İlkkan nerdesin sen ya hiç arayıp sormuyon köpek"

"Of Elif sen arıyon sanki yine neye trip atıyon acaba"

"Neyse ya tribi falan geç de napıyon"

"Hava alanındayım Barışı bekliyom sen"

"Niye yoksa düğünü yurt dışında yapacaksınız da onun için yer bakmaya mı gitti"

Düşününce bi garip gelmişti gülümsedim. Elif gevşek gevşek gülüyordu, onu hatırlayınca hemen cevap verdim.

"Aynen canım düğün işleri falan yoruyor ya, eee sizin yarın maç yok mu"

"Aras kargoyla var sizin de vakıfla galiba"

"Evet baya zorlu geçecek gibi duruyor ve ayrıca Barış da geliyor benim için bi hayli zor geçecek"

"Ben geleceğimde bile bu kadar heyecanlanmıyorsun aldatmam dedin aldattın İlkin"

Bir kahkaha patlattım. Herkesin bana dönmesiyle susmak zorunda kaldım.

"Aaa ama sen istememiş miydin kanki. Düne kadar eniştem eniştem diye dolanıyodun"

"Doğru bak zaten siz olana kadar çok emek verdim kendi ellerimle berbat edemem sustum hatta ben dışarı çıkıcam zaten sana iyi beklemeler"

Görü- diyemeden kapattı. Telefona doğru ofladım. 20 dakikadır konuşuyorduk. Etrafıma bakındım hala gelmemişlerdi. İnstagrama girip Barışın profiline tıkladım. Takip ettiklerine baksam nolucaktı ki zaten haberi olmazdı. Bakmaya başladım. Hepsi futbolcular veya menajerlerdi.
Aradığım bunlar değildi daha da alta inmeye başladım.

Bir anda boynumda Barışın dudaklarını hissettim. Çok geçmeden parfümünün kokusu buram buram geldi. Boynumdan derincede öptü. Kendime gelebildiğimde hemen ayağa kalkıp boynuna atladım. Etrafında bir tur döndürdükten sonra yere bıraktı.

Barış:İlkin sen beni mi stalklıyodun

Kahkaha attı, şimdi tüm gün bununla dalga geçip duracaktı.

(Sanki kendisi 4 ay boyunca İlkinin profilinde yatıp kalkmamış gibi.)

İlkin:Ya saçmalama Elife mesaj atacaktım senin profile girdim yanlışlıkla.

Dünya üzerinde benden daha kötü yalan söyleyen biri var mıydı acaba. Barış bunu duyunca biraz daha güldü. Kıvırcıklarından çekince başı yana düştü ve susmak zorunda kaldı.

Barış:Of neyse şimdi böyle boş konulara vakit harcayamam tüm vaktimi seninle doldurmak istiyorum bir an önce çıkalım şurdan.

Cevap verecektim ki parmaklarını parmaklarıma geçirip çekiştirdi. Zar zor da olsa çantamı kurtarabilmiştim. Tenimin ona temas etmesini o kadar özlemiştim ki bir saniye bile ayrı durmak istemiyordum. Yan profili bir ayrı yakışıklıydı, gözlerim dudaklarına kaydı hemen geri çektim. En son kaydığında az kalsın babama yakalanıyorduk, arabaya kadar beklemeliydim.