Atilla Ali Tamtürk, ünlü bir iş insanı aynı zamanda Türkiye'nin en büyük kabadayılarından İdris Tamtürk'ün oğludur.
Babasının münasip gördüğünce bir evlilik yapar ve bir çocuğu olur ama evliliğinde huzuru, mutluluğu
yakalayamaz.
Atilla Tamtürk bi...
Yıldızımı patlatmayı ve beni @madamsevgiliyazar hesabından takip etmeyi unutmayın.
Bu bölümü geçen bölüm en fazla anlamlı yorum yapan mehtapb1990adlı okuyucuma ithaf ediyorum. Sizde ithaf edilmek isterseniz anlamlı yorumlar yapmanız gereklidir.
🥷🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1994
Atilla Ali Tamtürk'ün içindeki öfke adeta onu kontrol ediyordu. Belki de biraz zaman geçirmesi ve soğukkanlılığını geri kazanması gerekiyordu. Aksi taktirde ailesine gerek fiziksel gerek ruhsal olarak daha fazla zarar verebilirdi. Annesine, babasına ve kısacası ailesine karşı duyduğu bu öfke onu adeta içten içe kemiriyordu.
"Bana bak lan!" Diye yükselen babası Atilla Ali'nin üzerine doğru yürüyordu ki ortanca oğlu Ali Rafet babasına arkadan yaklaşıp sakinleştirmek amacıyla hafifçe kolundan tuttu. İdris bey kolunu sertçe çelerek bu hakimiyetten kurtuldu ama hiddetle yürümek yerine olduğu yerde kaldı.
"Senin tek bir karın var onu da ben bu eve davullu zurnalı gelin aldım! Ne zamandan beri aklını kaçırırdır oldun da metresine karım demeye başladın?!"
"Baba!" diye kükredi Atilla Ali. "Onun hakkında doğru konuş o kadın benim karım, kadınım!"
"Hiçbir şeyin değil o kadın senin! Orospu gibi altına yatıp senden iki çocuk yapması bir şeyin olduğunu göstermez! Derhal o orospuyu aldığın yere götür! Bir fahişeyi bu çatı altında asla barındırmam!"
Atilla Ali bu sözleri duyduktan sonra iyice zıvanadan çıktı. Ali Efe ondaki bu deliliği fark edince konağın merdivenlerinde dikilmeyi bırakıp hızlıca abisinin yanına koştu. Ama Atilla Ali olduğu yere çivi gibi çakılmıştı. Kıpırdamayı bırak ağzını bile aralayamamıştı.
Sonunda kendine geri geldiğinde başındaki damar yerinden çıkacakmış gibi atıyor gözleri öfkeden seğiriyordu. Bu kez hiç duraksamadan silahının namlusunu babasının başına hedef aldı. Herkes öyle şaşırdı ki ne yapacaklarını bilemediler. Zeynep hanım çığlık çığlığa kendini yerden yere yuvarlamaya başladı. Ama babası bu hareketine şaşırmadı. Nasıl olsa babasının oğluydu o.Ali Rafet ve Ali Efe ise şaşırmış olsalar da her an çıkacak bir olaya karşı tetikteydiler. İkiside silahın önüne atlayamıyordu. Çünkü deliliği raporla tescilli abilerinin ne yapacağı belli olmazdı.
"Allah şahidim olsun ki babamsın, atamsın diye söylediklerini yutup sineye çekiyorum! Bu ona yaptığın ikinci şey baba! Üçüncü olursa ki olamaz ha diyelim ki oldu o zaman nasuh yeminim olsun ki seni kendi ellerimle öldürürüm!"
Babası oğluna öyle bir bakış attı ki Atilla'nın yerinde başka birisi olsa bu bakıştan korkup saklanacak yer arardı. Ama Atilla Ali tam tersine öfkesini körüklemişti.
