Room 309 [ Minji x Taesan FF ]

Brainrot Side Story 05

Naranasan mo na bang makidnap?

Hindi pa? Good. Sana 'di niyo maranasan.

Nakapikit man o nakadilat ang kaniyang mga mata ay tanging kadiliman lang ang kaniyang nakikita. Mahigpit at mahapdi ang magaspang na tali sa kaniyang pulsuhan. Malamig ang sahig sa kaniyang braso pero wala siyang lakas para umupo. Masakit ang lahat ng parte ng kaniyang katawan, maging ang kaniyang ilong sa matapang na amoy ng concrete.

Gaano na ba siya katagal dito? Walang bakas ng oras kahit saan at parang huminto ang mundo. Gusto ni Jeah na umiyak pero natatakot siyang gumawa ng tunog. Baka anong klase ng halimaw ang biglang magjump in the moment she makes any movement.

Something rustled from afar along with the sound of fiddling with keys. Bumukas ang pinto at pumasok ang liwanag sa kwarto. Nanatiling nakapikit si Jeah, nagpapanggap na natutulog, at takot. Pumasok ang dalawang lalaki.

"Hindi pa rin 'to nagigising?"

"Baka napatay mo. Patay ka."

"Hoi, wag mo nga akong takutin! Patay tayo kay Boss kung mapano tong hostage natin."

Lumapit ang isang lalaki at may naramdaman siyang kamay sa kaniyang leeg. She fought hard not to flinch. She was supposed to be sleeping! Pero narealize niyang pinapakiramdaman lang nito ang kaniyang pulso.

"Buhay pa huy!"

Jeah saw something glint from the scarce light by the door. Handle ito ng isang kutsilyong nasa isa sa mga bulsa ng kidnapper.

Walang pag-aalinglangang hinablot ito ni Jeah gamit ang nakagapos nitong kamay at sinaksak sa hita ng kidnapper. Napahiyaw ang kidnapper sa sakit at napaatras.

"What the fck..." Naparalyze pa sa gulat ang isang kidnapper kaya ginamit itong oportunidad ni Jeah para kalagin ang sarili mula sa pagkakagapon. Hinablot ng isang kidnapper ang baril at tinutok ito kay Jeah.

"Isang galaw at babarilin kita."

Despite the warning, Jeah lunged forward in a crouch, just in time as a bullet whizzed past inches from her head. Jeah's knife dugged in the thigh of the man. Dahil sa sakit ay nabitawan ng lalaki ang baril at pumutok ito sa sahig, at natamaan ang kidnapper na unang sinaksak ni Jeah.

The whole place was alarmed by the two sudden shots that rang from the basement. She started hearing the clamoring of other people from upstairs. She bolted out of the room and took the only stairs. Buti nalang ay wala siyang nakasalubong pataas ng hagdan. Pansamantala niyang hinabol ang hininga nang biglang may narinig siyang boses na papalapit.

She looked around, there are tons of rooms in sight and the voice came from the left. Pumasok siya sa isa sa mga kwarto at sinara ito. Nakajackpot siya! May bintana sa kuwartong pinasukan niya. Yun lang ay gawa ito sa jalousie. Sinubukan niyang kulukitin kung paano niya ito tanggalin pero hindi niya magawa. She looked for other exits pero wala siyang ibang choice. Kailangan niyang lumabas.

"Look for her. Hindi pa yun nakakalayo." She heard voices from outside the door. Buti nalang at sinara niya ang pinto.

The doorknob from her room shuffled.

"Nakalock tong pinto."

"... She's here. Sirain mo yung pinto."

Jeah panicked.

They started rapping against the door, banging it with every tool they have. jeah flinched in every sound. There were a lot of noise. Clamoring, the sound of guns, arguing, until it all went silent.

The fear in her system was so overwhelming that she fainted. And the last thing she saw was the door opening and a familiar person with a black suit.

The guy who gave Anton the spare uniform.