FLAMING LOVE [GxG]

Chapter Four: Elevator

I'm currently waiting for the elevator to open because I stopped by my Ate Dashiel's office first to give her the coffee I bought for her before heading to my class. She claimed she forgot to purchase it earlier because they had a meeting this morning.

Walang nakaka-alam na magkapatid kami ni Ate Dashiel. She is my half sister to my Mom because before she and Daddy met, Mommy had a first husband and their daughter was Ate Dashiel. Besides, Ate Emory is also like that, we are sisters on the Father's side. My real sister is Ate Samora and we are the last children of Mommy and Daddy before they died.

Pumasok ako ng elevator pagkabukas nito nagulat naman ako ng makita ko ang magandang propesora namin siya lang kasi ang tao sa loob at kahit nakayuko ito nakikilala ko pa rin siya. Hindi ko maiwasan tumingin sa kanya nakasandal kasi ang kalahating katawan nito sa gilid ng elevator while crossing her arms over her chest.

She's wearing a form-fitting, e-pencil skirt that hugs her curves perfectly, showcasing her beautiful legs and blue silk blouse. Of course her outfit didn't look perfect when she's not wearing her Black stiletto heels. Kahit simple lang ang suot nito she's always scream elegant and expensive.

Ano ba ang ginagawa niya natutulog o nagdadasal?

"Ma'am? Hello? Are you okay?" I walked towards her trying to look at her face closely.

Halos tumalon ako sa gulat ng biglang umangat ang tingin niya sa akin, muntik pa kaming maghalikan dahil sa sobrang lapit ng mukha namin!

Tangina, ang ganda niya talaga.

"What the hell! What are you doing?!" Mabilis ito tumayo ng maayos at tinulak ako nang makita ang mukha kong malapit sa kanya. Hindi naman malakas ang tulak niya sa balikat ko pero bakit ganito ang bilis ng tibok ng puso ko nung hinawakan niya ako?

"Ahmm... kasi po, I think you're sleeping or... praying?" She rolled her eyes.

"Really, praying inside of the elevator? What do you think I am? Nun?" Maldita niyang sagot.

Oo nga, bakit ayon ba ang naisip ko?

"I'm not sleeping, I'm just resting my head because I feel dizzy."

"Clinic, Ma'am? I can come to you in the clinic, mamaya pa naman po ang klase ko."

"No, thanks."

Parehas kaming nagulat ng biglang yumanig at huminto ang elevator nag patay sindi rin ang ilaw. Tumingin ako sa propesora nagulat naman ako dahil bigla itong nakayakap sa leeg ko hindi ko naramdaman ang braso niya sa akin kanina dahil mas nauna ang pangamba ko sa elevator akala ko kasi mahuhulog kaming dalawa. Ano ba ang nangyari, lumindol ba?

"Ma'am, are you-" Hindi natapos ang sasabihin ko ng marinig ko ang paghikbi nito sa leeg ko. Is she crying?! Fuck! Ano gagawin ko?!

"I'm scared.. Please don't leave me here..." I heard her whisper silently.

Hinawakan ko ang beywang niya para hindi ito matumba sabi niya kasi kanina nahihilo raw siya eh. Hinayaan ko rin ang isang kamay ko haplusin ang likod niya para patahanin siya sa pag iyak, nanginginig na rin kasi ang katawan nito.

"Yes, Ma'am. I won't leave you." Hindi pa rin siya kumakalas sa pagyakap sa leeg ko. We stayed hugging each other for like thirty minutes.

Maya maya lang ay tinanggal na niya ang sarili sa pagkakayakap sa akin. Umayos naman ako ng tayo. Tinignan ko lang siya habang pinupunasan niya ang mukha niya dahil sa pag iyak niya kanina.

"I think you need this, Ma'am." I handed my handkerchief to her.

Ngumiti ako ng kinuha niya iyon at pinunas sa mukha niya. Naisipan ko umupo saglit dahil sumasakit na ang mga binti ko sa sobrang tagal nakatayo.

"Do you have a phone? My phone is not with me. I left my bag at my office."

Nilabas ko naman ang cellphone ko mula sa bag at binigay sa kanya.

"Fuck. We don't have a signal here." Binalik niya ng patabog ang cellphone ko.

Luh, thank you Ma'am ha! Dahil pinahiram kita ng cellphone ko and sorry kung walang signal dito ngayon. Bakit parang kasalanan ko pa na stuck tayo rito?

Umupo siya sa tabi ko mukhang napagod na rin dahil kanina pa siya nakatayo. I took off my Black leather jacket and left me with my Black crop-top. Tinakpan ko ang exposed legs ni Ma'am gamit ang jacket ko malaki laki naman ito, nakita ko rin kasi na parang naiilang siya umupo dahil umaangat ang skirt niya.

"Huwag ka mag alala, Ma'am. Malinis po ang jacket ko at mabango rin kagaya ko." Biro ko sa kanya dahil nagulat siya sa ginawa ko kanina.

Tumingin ito sa naiwan kong damit bago pa umiwas ang kaniyang ulo sa'kin ay nakita ko ang pamumula ng kaniyang pisngi. "I didn't ask and I don't care." Masungit niyang sagot at tinarayan pa ako.

"Hindi ka na nga nag thank you sa akin tapos susungitan mo pa ako."

"What? Did you say something?"

"Po? Sabi ko po bakit ang sungit niyo pero kahit ganun ay maganda pa rin kayo sa mga mata ko." She rolled her eyes. Sungit.

"I'm still pretty even if you don't see it."

Naks, gumaganon.

"You're still feeling dizzy, Ma'am?" She shakes her head.

Sa sobrang tahimik ng paligid namin ay parang mabibingi na'ko. Ang tagal naman kasi ng rescue namin kanina ko pa pinindot nang pinindot ang emergency button. Tumingin ako sa katabi ko at inaantok na ang mga mata niya. Dahan dahan ko kinuha ang ulo niya at sinandal ito sa balikat ko, hindi naman siya pumalag dahil nakatulog na. Pinikit ko na lang din ang mga mata ko inabutan na rin kasi ako ng antok.

ㅤ