FLAMING LOVE [GxG]

Chapter Twenty-Six: Back to normal

"Coffee?" Inabutan ako ni Safi na isang hot coffee.

"Thanks." Kinuha ko naman  'yon at ininom.

Hanggang ngayon kasi masakit pa rin ang ulo ko dahil sa pag inom ng marami kagabi.  Nagising nalang ako kanina sa condo ko, pinagtataka ko lang paano ako nakauwi?

Ang alam  ko kasi ay lasing na lasing ako kagabi at  hindi ko na alam ang nangyayari sa paligid ko tapos nawalan na ako ng malay.

"Miss Montivera asked me earlier after her class with us; she asked me what happened to you and why did you not attend her class." Safi informed me.

Hindi kasi ako pumasok kanina sa klase ni Miss Montivera. Hindi naman sa ayaw ko siya makita, ayaw ko lang makita niya ako ganito ang kalagayan.

"Ano sinagot mo?"

"You had headache, totoo naman diba?"

"Bakit ayan sinabi mo? Pwede naman sabihin mo may  emergency lang ako."

She shrugged her shoulders. "Ayon na yung nasabi ko."

I facepalm myself. Kahit kailan talaga itong si Safi ipapahamak  ang buhay ko.

"Eris?!"

I glanced over at Megan and noticed that she was standing nearby, carrying a tray with some food on it and it seems like she's having lunch here.

"Megan!"

Napatayo ako sa upuan ko at  lumapit naman siya sa akin para yakapin ako, kumalas din naman ako agad at pinaupo siya sa table namin. Naawa kasi ako marami kasing tao  ngayon dito mukhang wala ata siyang mahanap na vacant table tutal dalawa lang naman kami ni Safi dito sa table.

Wala naman siguro masama kung dito ko siya paupuin diba?

"She's your friend?" Turo ni Megan kay Safira.

"Ah, yes! I forgot to mention. This is Safira Armana, my friend since high school, along with Rayven Alvara and Kinse Revasco. They're unfortunately not here because they're still in class. Safira, this is Megan Finley. She's the girl I was chatting with last night, and a new friend of mine."

"Hi! Nice to meet you!" Megan offered a hand to Safi.

"Nice to meet you too!" Safi answered and accepted her hand shake.

Binalik ni Megan ang atensyon sa akin.

"Are you done eating your lunch?" She asked.

"No, I don't have the appetite to eat lunch  today. I'm fine with coffee, thank you for asking by the way."

"Are you sure? Here, let me share my food with you."

Umiiling ako sa kanya dahil susubuan niya pa ako gamit ang kutsara niyang may kanin at  ulam. Masyado siyang mapilit kaya hinayaan ko na isang subo lang naman.

"Megan... I'm good, okay? Just enjoy your food, don't mind me."

Buti naman tumigil siya sa ginagawa kaya nakahinga ako ng maluwag. Nakita ko ngumingisi sa akin si Safi, inaasar pa ako. I rolled my eyes at her. 

"Did you still have class?" Megan asked after she finished her meal.

"Isang klase nalang papasukan  namin pero mamaya pa 'yon four o'clock." Sagot ko rito.

"Oh. I have class at one o'clock." Tinignan ko ang relo ko at may fifteen minutes pa siya bago ang klase niya.

"Hatid kana raw ni Eris, diba?" Sinipa ko si Safi sa ilalim ng mesa.

Wala pa akong sinasabi!

"Really?!" Napakamot na lang ako sa batok ko at tumango kay Megan.

'Mamaya ka sa akin.' I mouthed to Safi before leaving the cafeteria with Megan.
She responded with a playful gesture, sticking her tongue out at me in a playful attempt to tease me even further.

I was about to raise my middle finger when Megan spoke.

"You're an accounting student, right?"

"Yeah, why'd you ask?" Sagot ko.

Ang  alam ko kasi ay isa rin siyang arki student kagaya nila Gael at Rayven.

"Nothing, I just wanted to know." She smiles sweetly.

Tumango lang ako sa kanya. I put my hands inside of my varsity jacket  pockets while walking.

Halos ayoko na ituloy ang paglalakad ng makita ko si Professor Montivera na makakasalubong pa namin. Parang mababali pa ata ang leeg ko dahil sa kakayuko, iniiwas ang mukha ko makita niya.

Buti naman nilagpasan niya lang kami kaya inayos ko ulit ang sarili ko. Hindi rin naman nakita ni Megan ang ginawa ko kanina. Nagpaalam agad ako sa kanya ng maihatid ko siya sa classroom niya, nagpasalamat naman siya at binigyan pa ako ng halik sa pisngi bago pumasok sa loob.

Habang naglalakad ako pabalik sa cafeteria nagulat ako nang may humatak bigla sa akin at  sinandal ako sa pader.

"Holy shi-" I cut off when I saw her face.

"P-professor M-montivera..."

Mas nakakatakot ngayon ang mukha niya ibang iba sa mukha niya kapag  pumasok sa classroom namin. Hindi ko mabasa ang na sa isip  niya pero ramdam ko ang inis at galit niya dahil na rin sa mahigpit nitong hawak sa kanang braso ko.

Pilit kong tinatanggal ang pagkakahawak niya sa braso ko dahil parang humihigpit pa lalo.

"M-ma'am... masakit..." I murmured.

Her eyes were full of rage.

"Your friend told me you had a headache and couldn't make it to class earlier, but now I find you here, wasting time flirting with some girl. Is she really worth prioritizing over your studies?!"

Tumingin ako sa paligid dahil baka may makarinig at makakita sa amin pero mukhang walang dumadaan dito na estudyante. Sinakto talaga niya na rito kami mag usap.

Huminga ako ng malalim bago sumagot.

"Yes, Ma'am, I did have a headache earlier which is why I couldn't attend your class. And about what you saw, that's my personal business and it has nothing to do with my academics. You can rest assured that I take my studies very seriously and am a responsible student."

Nagulat siya sa mga binitawan kong salita at naramdaman  ko na dahan dahan niya tinanggal ang pagkakahawak sa braso ko.

Kahit ako hindi rin makapaniwala sa mga sinabi ko.

"You're correct; it's your personal matter, and I acknowledge that I was out of line. I apologize for overstepping my bounds, and it won't happen again." She answered emotionlessly and left me here.

Suddenly, I felt a sharp pain in my chest, like a stab at my heart. It caught me off guard and made it hard to breathe for a moment. I put a hand to my chest, trying to soothe the ache.

Hindi ako sanay na ganito ako makitungo sa kanya pero kailangan  ko 'to gawin para rin sa kapakanan  ko.