Lose your control

Part 2

Νιώθω ένα άγκιγμα στο χέρι μου να με ξυπνά. Είναι η Χριστίνα. Πότε με πήρε ο ύπνος;

"Τι ώρα είναι;" Ρωτάω

"11:00 έλα θελω να με βοηθήσεις να ετοιμαστούμε για το πάρτυ"

Η χριστίνα πάει πρός την ντουλάπα της και βάζει ένα πολύ κοντό άσπρο φόρεμα φαρδύ καο στη μέση βάζει μια χρυσή ζώνη. Βάζει μαυρές γόβες, κατααρώνει τα ξανθά μαλλιά της και βάφεται με πολύ μείκ άπ, μάσκαρα και eyliner.
Εγώ πάω στην ντουλάπα μου και βάζω ένα ρόζ φόρεμα και τα μαυρά μου τόμς.

"Έλενα μου είσαι έτοιμη;"

"Ναί" Απαντάω

"Δεν θα βαφτείς; Γιατι δε βάζεις γόβες;"

"Έτσι μαρέσω" δε κατάλαβα θα της δίνω και αναφορά τι θα κάνω;
Χτυπάει το τηλέφωνο της Χριστίνα και είναι ο Μαρκ που μας περιμένει απέξω. Πάμε καπ μπαινουμε στο αμάξι του. Πρέπει και εγω να αρχισω να ψαχνω για αμαξι! Ολοι εχουν!
Μετα απο λιγα λέπτα φτανουμε σε ενα τεραστιο σπιτι με πολύ δυνατή μουσική. Η χριστίνα και ο Μάρκ προχωρανε προς το σπίτι και εγώ τους ακολουθώ. Μέσα στο σπίτι γίνεται χαμός. ο ενας πινει, ο άλλοε χωρευεί, ο άλλος λυποθημαει, ο αλλος φασωνει. Και υπαρχουν Και πολλα δωματια που πανε ζευγαρια! Τι να κάνουνε άραγε εκει μέσα; Αχ όχι δεν θελω να φαντατώ. Φτανουμε σε μια παρεα με 2 αγορια και ενα κοριτσι. Η χριστίνα με συστήνει. Το πρωτο αγόρι έχει παρα πολλα τατουάζ και piercing στη γλώσσα. Τον λένε Άλεξ και είναι κολλητός του Μάρκ. Τον άλλον τον λένε Τζίμι και έχει ελάχιστα τατουάζ αλλα είναι κουκλός. Μοιάζει με μοντέλο. Η Χριστίνα μου συστήνει και την Ελεονόρα. Η ελεονόρα ειναι μαυρομάλα με piercing στη γλώσσα και ντυμένη σαν τσούλα με βαμμένο φρύδι.
Ποιός ειναι ο Κρυστίαν άραγε; Θ'ελω να δώ τι εννοούν με το να τον αποκαλούνε αρχηγο! Μαλλον έπειδη τους ελενχει ολους, εχει αυτη την σπιταρονα και ολες οι γκομενες θα ειναι δικες του! Αισχος! Νιοθω το ατομα μου υγρο οποτε παω να βρω μια κουζινα να πιω νερό. Καταφερνω επιτελους να βρω την κουζίνα αλλα δεν βρ'ισκω νερό. Μόνο ποτά και αλκοόλ. Δεν πρόκεται να πιώ. Ποτέ! Απο αυτό πέθανε ο μπαμπάς μου πρίν 13 χρόνια! Παίρνω ένα ποτύρι και πάω στον πάνω όροφο να βρω ενα δωματιο, να παω σε ενα μπάνιο και να πιω νερο εστω απο την βρύση. Όλα τα δωμάτια που ανηγω βρισκω ακαταληλες στιγμές και αηδιάζω μέχρι που διακρίνω την τελευταια πορτα ενός μεγαλου δωματίου! Ανήγω & είναι αδειο προς μεγαλη μου εκπληξη! Αφου πινω νερό, ανοιγει η πορτα του δωματιου και μπενει μεσα ενας τυπος. Ψηλος, με κιλιακους, τατουαζ πολλα, ξανθος, γαλανοματης, ομορφος... Και με κοιτάζει με μίσος και θυμό με τα γαλανά μάτια του.

"Ποιά εισαι εσύ;" Μου λεει με ενα βλεμα μοχθηρό

"Εγώ...εε..να..ηθελα να πιω νερο..και ηρθα εδω.." Λεω τρομαγμένα.

"Δρόμο τώρα! Φυγε! Εδω δεν μπαινει κανεις!" Μου λεει με φωνές

"Ενταξεί συγνώμη..μίλα καλύτερα όμως δεν βλάπτει" λεω ενοχλημενα

"Εσυ προσεξε πωε μου μιλάς, ξές ποιός είμαο εγώ; Ο Κρύστιαν!!!"

Μου χαθηκε η αναπνοή...την έβαψα!