Merhabalar sevgili gönül dostlarım umarım iyisinizdir. Yine yeni yeniden dram dolu bir bölümle karşınızdayız. Umarım seversiniz iyi okumalar ;) yorum yapmayı unutmayın hepsini tek tek okuyorum 🤍
Bu arada bölümlere medya ekliyorum ama bölümü yayımladığımda fotoğraf gözükmüyormuş :( o yüzden ben de direk bölüm başına bırakıyorum 😘
Ayyy bir de bu bölüm Alaz'ın daha önce meyhaneye gitmediğini varsayıyoruz ;)
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Alaz'ın hastane odasından çıkmasının ardından Asi'nin gözleri dolmuş morali bozulmuştu."Ben öyle demek istemedim..." diye fısıldadı kendi kendisine diğerlerinin duyduğuna bile emin değildi.
"Asi'cim dinlenmene dikkat et olur mu ben bugün Tolga'yı yazdım yarını yarın tekrar konuşuruz." Dedi Güven ve hızla odayı terk etti Alaz'ın bir delilik yapmasından korkmuştu. Asi düşünmemeye çalıştı ve tüm ilgisini Ece'ye yöneltti. Ece de biraz buruktu. Niye babası kalmadı diye merak ediyordu ama annesine de sormadı. Bu sefer de annesi babasını istememişti. Hiçbir zaman birlikte olamayacağız diye düşündü küçük kız kendi kendisine ve son derece mutsuz bir şekilde kendisini rahatsız koltuğa bıraktı. Dizlerini göğsüne çekip başını dizlerine dayadı ve annesini izlemeye başladı. Asi burukça gülümsedi ve ben biraz uyuyayım gibi bir şeyler mırıldanıp arkasını döndü, büyük ihtimalle az sonra akacak göz yaşlarını görsünler istemedi.
Alaz bahçeye indiğinde bir şekilde vücudunda biriken öfkeden kurtulması gerektiğini farkındaydı aksi taktirde hoş şeyler olmazdı. O sırada kendisine doğru gelen Yaman ve Rüya'yı gördü. El ele tutuşmuş şakalaşıp gülüşerek geliyorlardı ve bu Alaz'ın mevcut öfkesini daha da arttırdı. Çünkü Alaz sevdiği kadının elini tutup yürüyemiyordu bile. Alaz bunun için ailesini de suçluyordu. Hiçbiri onu düşünmemiş, mutsuz olduğunu gördükleri halde susmuşlardı ve daha da kötüsü Asi'nin zor bir durumda olduğunu da biliyorlardı. Hatta Ece'nin babasız büyüdüğünü de. Kendisini geçip Ece'ye nasıl kıydıklarını düşündükçe deli oluyorlardı.
Yaman'lar Alaz'a el sallayıp yanına geldiler hemen konuşmaya başladı Alaz. Onlarla konuşarak sinir katsayısını arttırmak istemedi.
"Ben gidiyorum acil bir şey olursa beni ararsınız" dedi ve çıkışa yöneldi ancak Yaman izin vermedi, eliyle kolunu kavrayıp onu durdurdu.
"Oğlum nereye gidiyorsun Asi'nin yanında kalmayacak mıydın sen?"
"Tolga geldi bana gerek kalmadı" sertçe yutkunmuştu Alaz. Her şey değişmişti ama hiçbir şey değişmemişti işte. Alaz hala tercih edilebilecek bir adam değildi.
"He iyi o zaman görüşürüz" dedi Yaman Rüya hışımla ona dönüp kaş göz yapmaya başladı ve uyarıcı bir tonda 'yamann' diye seslendi
"İyi o zaman mı?" Alaz sinirle dönüp gidecekken Yaman onu tekrar durdurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENDEN BANA || Aslaz fic
Teen FictionMerhabalar sevgili gönül dostları bazı bölümler +18 olabilir lütfen rahatsız olanlar okumasınlar, minik minik aslaz hikayelerinden oluşuyor ♥️ uzun hikayeleri part part ayırdım. İyi okumalaar umarım değerli vaktinizi boşa harcamışsınız gibi hissetti...