Merhabalar sevgili gönül dostları bazı bölümler +18 olabilir lütfen rahatsız olanlar okumasınlar, minik minik aslaz hikayelerinden oluşuyor ♥️ uzun hikayeleri part part ayırdım. İyi okumalaar umarım değerli vaktinizi boşa harcamışsınız gibi hissetti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ertesi sabah Alaz uyandığında son yıllarda hiç bu kadar dinamik hissetmemişti dün gece Asi üşüdükten sonra Alaz Asi'yi onun için getirilen tekerlekli sandalyeye oturtup aşağıya yatağına indirmişti. Asi dün aceleci davranmasaydı canını acıtmamak için tekerlekli sandalyeyle çıkaracaktı ama tabi Asi dayanamamış Alaz'ı planını erkene çekmeye mecbur bırakmıştı. Ama olsundu her türlü mutluydu Alaz anlatmak, anlaşılmak en azından dinlenilmek iyi gelmişti Alaz'a. Sanki biri gelmiş de son yılların ağır yükünü omuzlarından almıştı. Düne göre daha az suçluydu şimdi. Hem ne demişti Asi 'sadece senin suçun değildi' kendine bu kadar yüklenme demek istemişti değil mi suçun bir kısmını kendisine almıştı. Aşklarını paylaştıkları gibi ayrılığı da paylaşmışlardı şimdi de suçlarını, pişmanlıklarını paylaşıyorlardı...
"Günaydın" dedi Asi yeni uyanan Alaz'ın ayılmasını izlerken. Gece Alaz koltuğun rahatsızlığından şikayet edip yine süper zekasıyla kendince çözüm yaratmış ve çift kişilik yatak almayı teklif etmişti. Asi ise çift kişilik yatak da alsan dibime gireceksin deyip onu yanına yatağa davet etmişti. Alaz başta itiraz etti Asi'nin canını yakmak istemiyordu ama sonra ondan ayrı kalamayacağını düşünüp hemen yanına ilişti.
"Günaydın sevgilim" dedi neşeli sesiyle Alaz
"Hopp hayırdır sevgilim falan"
"Karım mı diyim onu mu istiyorsun?" Deyip sulanmaya başladı Alaz
"Alazzz!" Dedi Asi yalandan kızgın bi sesle
"Asiii" dedi Alaz utanmaz bir şekilde dudaklarına uzanıp Asi kafasını çevirip gülümsemesini tutmaya çalışırken Alaz'ın dudakları Asi'nin kulağının altına çene kemiğinin bitim yerine değmişti ve yerinden oldukça memnundu. Biraz öyle durduktan sonra Asi ivedilikle döndü Alaz'a işaret parmağını kendisine sallayarak konuştu
"Seni affetmemi istiyorsan kendini Ece'ye affettireceksin! Seni tek başıma beklemedim" kızın sesi sonuna doğru biraz titremişti ama ciddi yüzünden ödün vermedi
"Bu mu yani bu kadar mı?" Dedi Alaz şaşkınlıkla kızının kendisine olan zaafını farkındaydı ama hesabı katmadığı şey Ece'nin inadıydı.
"Kolay sanıyorsun herhalde"
"Yaniii kızımın bana dayanabileceğini sanmıyorum diyelim hem geçen gece benimle birlikte uyudu bir de baba dedi bana"
"Baba mı dedi?"
"Noldu şaşırdın galiba"
"Yanii bilemedim şimdi ben duymadan inanamam buna"
"Duyarsın duyarsın gelir şimdi yavrumuz"
"Yavrumuz mu??" Dedi Asi kıkırdayarak ve devam etti "Ece'nin inadı inattır haberin olsun"
"İstediği kadar inat olsun benim sevgim YAVRUMUZUN inadını kırar. Göreceksin Asi çok mutlu olucaz" dedi Alaz yavrumuz diye bağırırken
