Love Of Dream // Ryeji☆

-Yeni hayat-

Son bir haftadır okulumu halletmeye çalışıyorum, yaşımdan dolayı almıyorlar ve ben bu yüzden açıktan okumak zorundayım..

Neyseki bu işi hallettim, herşey çok güzel gidiyor.. Şimdilik..

Ryujini hiç görmedim ve görmek te istemiyorum açıkça.. Eğer onu görürsem girdiğim bu döngüden çıkamam!!

Tam onu unutmaya başlamışken tekrar olamaz bu..

Hadi ama, kimi kanıdırıyorum ki? Onu asla unutmadım.. Her gece rüyalarımı süslüyor.. Her yerde anılarımı güzelleştiriyor.. Sanırım şizofren olmaya başladım..

Karina- Yeji hammalcılık etme lan!

"Ne ya?"

Karina- Gel şu etleri doğra!

Lia- E o zaman ben hammalcılık edey-

Karina onu tutup ocağın başına koydu ve eline kaşık verip yemeğin içine soktu karıştırması için

Bende etleri doğramaya başlamıştım

Kısa bir süre sonra yemeği yapmıştık (karina yaptı)

Ee.. Neyse olur öyle

Psikoloğa gittiğim için artık daha iyiyim sayılır..

Sadece ryujini unutamıyorum o kadar..

Yemekleri yedikten sonra herkes evlere gitmişti, ve ben eski evimde kalıyordum..

Yuri- Unniee! Geldin sonunda!

Kapıyı açmamla yurinin kucagıma atlaması bir oldu, onu tutup içeri girdim ve koltuğa oturdum onunla

Yuri bana gülümseyerek bakıyordu.. Ya o rüya gerçekse ve şuan kucağımda bana gülümseyerek bakan kişi bir ölüyse..?

Ah doğru! Bunu kanıtlayabilirim! Sanırım yani, annemin odasında intihar notu olmalı! Hazır annem yokken bakmam lazım!

"Yuri burda kal tamam mı? Ben tuvalete gidip gelicem"

Yuri- Tamam unniee!!

Yuriyi kucağımdan kaldırıp koltuğa oturttum, ayağa kalkıp üst kata çıkarak annemin odasına girdim.. gercek olmaması için dua ediyordum..

Her yeri darma duman ediyordum notu bulmak için..

Ama hiç birşey yoktu.. Sanırım gerçekten deliriyorum

Odayı eski hâline getirip odadan çıktım..

Tekrar salona indim

Ama herşey çok mantıksız.. Ben 18 yaşındayım ve Yuri 4 yaşında? Ben.. Ben bildim bileli babam yok..

Ryujin anlatmıştı rüyamda.. Uyumuyordum o zaman.. Nottan bahsetmişti.. Hâlâ hatırlıyorum notu..

"Herşey daha güzel olabilirdi.. Kızımızın doğumunu gorebilirdim belkide? Ama.. Pardon.. O bizim kızımız değil.. sen, ve jongheonun kızı.. Dimi? Sana kızmıyorum sevgilim, ama bana söyleyebilirdin.. Kırıldım.. Hemde çok kırıldım.. Jeongheon camdan bak dediğinde bakmasaydim herşey daha mi güzel olurdu?, belki de bilerek yaptı? Yapamazdım.. Senin dudaklarının başka birinin dudaklarına değerken gördüm.. Bana ait dudaklarını, başka biri öpüyordu, üzüldüm.. Bişi yapıcaksın diye bekledim, uzun süre bekledim.. Ama sen öylece durdun.. Belki de biraz daha beklemeliydim? Ama.. Gördüklerim bana yeterdi.. Kızımıza.. Kızına iyi bak.. Görüşürüz sevgilim :)"

Ne olacak şimdi..?

Yuriye baktım, oyuncaklarıyla oynuyordu

Derin bir nefes alıp verdim, saat geç olmuştu uyumam gerekti..