Sanki artık hayatım Koca Adamın üstüne kurulmuştu. Ne işle ilgili düşünüyordum artık ne ev ne başka birşey. Bazen köpeğimin olduğunu bile zor hatırlıyordum. Zaman zaman üstüne geçti ve artık mesai bitimi. Bir insan olduğumu ve benimde yemek yemek gibi bir ihtiyaca sahip olduğumu hatırlayıp bir markete girmiştim. Hayır aldığım şeyler bir yiyecekti ama benim yiyebileceğim tarzda birşeyler değildi. Hera'ya mama almıştım. Artık kendimi iyice unutmuştum. Bir insan olduğumu belki de boş yere zaman öldürüp nefes harcadığımı.. Bunun gibi birçok şey sayılabilirdi.
Ben kendimi bazı şeylere iyice kaptırmış olmalıyım ki belli bir süre yemek yemeden verdiğim kiloları şimdi farkediyorum. Zaten zayıf bir bünyeye sahibim. Sanırım artık yok olma yolunda ilerliyordum.
