Köpeğim Hera da geldiğine göre kendimi yalnız hissedecek bir durum olmamalıydı. Sanıyorum hayatta ki tek desteğim ve beni anlayan bir tek Hera'ydı. Bazen koca adamı ona bile anlattığım oluyordu. O ise gözlerini devirmiş beni dinlemekten başka birşey yapmıyordu. Yalnız yaptığı şey bana en iyi gelen birşeydi. Dinlemek... Anlamasına gerek bile yoktu. Bazen dinlemek bile yeterli olabiliyor. Birçok insanın yapamadığı birşeyi Hera gayet de güzel başarabiliyordu.
İkimizde kafamızı gökyüzüne devirmiş yine her gece olduğu gibi gözlerimiz Koca Adamı arıyordu. Gerçeğini bulduk şimdi hayallere sığınan iki kişi olmuştuk. Yalnız Koca Adamın bunlardan haberi bile yoktu. Acaba haber olsa ne yapardı?
