Abilikten Reddediyorum

2. Bölüm

  1. Bölüme hem yorum hem de oy direk geldiği için bu bölümü hızlı yazdım,

  Desteğiniz için teşekkür ederim,

Sınır: 10 Yıldız🌟/ 20 Yorum 💬

  İyi okumalar,

***

Yıllar önce:

"Yapıyor muyuz yapmıyor muyuz şimdi?" dedi sarışın küçük kız. Ona gülümseyerek baktı Çimen yeşili gözlü kirden beyaz teni solan kız. Aralarında en delisi oydu ve düşünmeden parkta karşısına ilk gelen adama soruyu sordu.

"Afedersiniz beyfendi kaç yılındayız?" o bunu sorarken ondan 1 adım ayrılmayan siyah saçlı mavi gözlü diğerlerinden daha iri çocuk da gelmişti. Tabi grubun geri kalan üyeleriyle birlikte. Toplam 8 yaşında 2 kız 4 erkeklerdi. Ve tabi Çimen gözlü kızın erkek kardeşi.

"2015?" dedi adam soru sorar gibi.

"Ya kızım benzini adam gibi koyun maldan kısmayın demedim mi?" dedi esmer çocuk.

"Benzinden mi sence oturtmuşuz öne bir körü basıyoruz gidiyoruz." dedi gözlüklü sarışın kıza ithafen kızıl oğlan.

"Ya beyler onu bunu bırakın da biraz daha gitsek Atatürk'e 'Merhaba.' derdik ya." dedi çimen gözlü kız.

"Tabi canım geçerdik cephede savaşırdık." dedi ela gözlü oğlan. Çocuklar aralarında böyle tartışırken adam onlara garip bir bakış atarak yanlarından ayrıldı. Ardından da çocuklar kıkırdamaya başladı. Ta ki kızıl oğlan, çimen gözlü kız ve kızın kardeşi hariç olanların annesi gelene kadar...

***

Şimdi:

  2. kattan giriş kapısının üstünde bulunana gölgelik betona atladığımda bunları çok yaptığımdan pek sarsılmamıştım. Hiç durmadan kenara doğru gittim ve oradan da atladım. Birinin üzerine düştüğümde arkadan bir bağırdı geldi. Canım kardeşimdendi.

  "ŞEREFSİZ!"

  Gariban şoktan yeni çıkmış ya.

  Koşarak arkamdaki adama üzgün olduğuma dair bir şeyler zırvaladım. Otoparka doğru koşuyordum ve arkama bakmıyordum. Ama çıkan seslerden o erkeklerin peşimden geldiğini biliyordum. Ama bilmiyorlarki şu ana kadar yaşıyorsam nedeni hızlı olmam.

  Arabanın anahtarını çıkardım ve ekran tekrar basmaya başladım.

  Bib.

  Koşarak açılan arabaya gittim ve şoför koltuğuna oturdum. Arabayı çalıştırıp gazladığımda o adamlar bana yeni ulaşmıştı. Ben basıp giderken aklımda bir tek Atlas vardı.

Hayatımın anlamı acaba şu anda kimle ne yapıyordur? Büyük ihtimalle sessiz sessiz hepsini öldürüp nasıl paralarını alabilirim diye düşünüyordur.

Telefonumu cebimden alıp Google'ı açtım.

"Demir ailesi hastane."

Lan bunlar Türkiye'nin en zengin ve güçlü ailelerinde başta geliyormuş lan! Doğru Oğuz denen çocuk da anlatmıştı. Sıçtık...

Ama öyle değil...

Sıçmam gerekiyor.

Yani kenara çekip halledebilirim. Zaten bunu da sanayiye götürüp satacağım. Ne mutlu bana.