KARANLIK MELODİ

CHAPTER: 2

Merhaba çiçeklerim!
Kitabım yeni olduğu için kat edecek çok yolumuz var. Emeğimin karşılığı olarak oy vermek çok da zor olmamalı diye düşünüyorum.

Bölüme başlamadan önce yıldızımı parlatır mısın çiçeğim?🌟

Satır aralarına yaptığın yorumlar benim için çok değerli. Lütfen kendini belli et!🖤

Son olarak şuraya Nayeiss tıklayarak beni takip edebilir ve duyurulardan haberdar olabilirsin!

İyi okumalar. 𝄞⨾𓍢ִ໋

🌒
Karhan Hazell.

"Bildiğiniz gibi birbirimizle olan geçmişimiz uzun senelere dayanıyor Bay Raymond. Sizin Montenegro için ne kadar çabaladığınızı biliyorum ve bu sözleşmenin saçma olduğunun farkındayım. Ama ben aile büyüklerim olan atalarımın seneler öncesinde kullandığı sözleşmeyi sizin için gözardı edecek değilim. Hazell hanesinin devamını sağlayan asıl şeyler bunlar. Ve sizinle dost olduğumuz için sözleşmeyi kabul ettikten sonra güven bağlarımızın da güçleneceğini düşünüyorum."

"Sizi eşimle evlendireceğimi düşünmüyorsunuzdur umarım!" Ah, salak adam...

"Eşiniz tercihlerim arasında değil. Ben kızınızdan bahsediyorum." Bu söylediğim onu birkaç saniyeliğine rahatlatsa da kızından bahsettiğimi yeni kavrarken kaşları çatıldı.

"Olmaz. Biricik kızımı istemediği bir şey için zorlayamam. O benim en değerlim ve yaşı sizden dukça küçük!"

Ensemi kaşıdım ve karşımdaki adamın yarattığı kaosun içinde rahat davranmaya çalıştım.

"Bay Raymond size iyi bir haberim var," dediğimde oturduğum koltukta dik bir konuma geçmiştim. Küçük beyinli Bay Raymond'ın ise duyduğu şey ile gözleri parlamıştı. "Kızınızın yaşıyla değil kendisiyle evleneceğim." gıcık bir gülümseme.

On sekizini doldurduğunu biliyordum. Pedofili bir piç değildim. Zaten bu sözleşme yeterince sinirlerimi bozuyordu. Böyle bir saçmalığı ortaya çıkaran aile büyüklerimin küçük beyinlerini ezmek istiyordum.

"Kızımla konuşmadan karar veremem."

"Peki Bay Raymond, nasıl isterseniz. Ama şunu bilmenizi isterim ki kızınız yoksa bölgenin tapu senedi de yok. Unutun gitsin!"

🌔
Eliana Mía Major.

Duyduğum isimle donakalmıştım. İnanamıyorum gerçekten, gerçekten inanamıyorum!

KARHAN İLE EVLENME ŞANSI AYAĞIMA KADAR GELMİŞTİ!

"Ne?" diyebildiğimde babam kolumdan tutarak beni yatağıma oturttu.

"Tatlım, iyi misin?" dedi endişeli bir sesle.

"Çok iyiyi- iyiyim. Sadece biraz şaşırdım çünkü o adamı en son yıllar önce evimize geldiğinde görmüştüm. Aynı kişiden bahsediyoruz değil mi?" salaklaşmamalıydım ama yine de emin olmak en iyisiydi.