I AM SORRY || 2min

Epilog

3rd pov:
Minho siedział przy grobie Seungmina kilka godzin po pogrzebie.

-Minnie czy mogę być szczery?-zaczął.

-Kocham cię. Tak bardzo cię kocham. Szczerze mówiąc, jesteś pierwszą osobą, do której kiedykolwiek miałem uczucia. Jak wiesz, zwykle nie byłem w żadnych związkach z powodu mojej choroby, więc tak naprawdę nigdy nie miałem szansy się zakochać-wziął głęboki oddech- Ale zmieniłeś to. Sposób, w jaki się do mnie uśmiechałeś po tym, jak byłem dla ciebie zimny, sprawił, że poczułem się w jakiś sposób. Nie wiem... było po prostu coś ujmującego w tym, jak twoje oczy naprawdę błyszczały i jak jasno się uśmiechałeś. Za każdym razem, gdy wychodzisz, wyobrażam sobie ten uśmiech. Chciałem tylko zobaczyć to na twojej twarzy na zawsze. Po prostu myślę, że masz najpiękniejsze rysy twarzy w historii. Kształt, który twoje usta tworzą, kiedy się śmiejesz lub uśmiechasz, jest absolutnie najsłodszy. Po prostu cię kocham, ok? Tak bardzo cię kocham. Przepraszam, że nie odpowiedziałem ci tego w dniu, w którym się pocałowaliśmy, tęsknie za twoimi ustami i całym tobą.

2 lata później:
Minho znów siedział przy grobie Seungmina.

-Minęły lata..

-Minęły lata odkąd się w tobie zakochałem, ale każdego dnia znajduję kolejny powód, by kochać cię jeszcze bardziej. Każdy dzień który z tobą spędziłem, był prawdziwym błogosławieństwem.

Wziął głęboki wdech.

-Kocham cię, Seungmin.

-Chciałbym móc ci to powiedzieć tysiąc razy, trzymając cię w objęciach.

-Do dziś jesteś tym, którego kocham najbardziej.

-Tak bardzo cię kocham Minnie..
_______________________________