Marrying A Billionaire At Sixteen #MABAS

Chapter 2

"Hayyy!"

Buntong-hininga ko.

Pag-labas namin ng Cafe, mayroong Mercedes-Benz na itim na naka-park sa harap ng cafe at may lalaki na nag-bukas ng pinto habang naka-tingin sa akin.

"Ms. Sydney." sabi ng Butler.

"Tell Lolo or Ate or whoever sent you here that I won't come with you." sabi ko at siniko ako ni Pauline.

"Ms. Sydney you have a meeting at seven in the evening at Blackbird—"

"Fine I will come." sabi ko. "I'll be back." sabi ko kay Pauline at isinuot ang shades ko.

"Where are you going?" tanong ni Erika at kumaway lang ako sa kanila habang naka-talikod.

Pumasok ako sa loob ng kotse at marahang isinara ng butler ang pinto. Sigurado akong si Lolo ang may pakana nito at sure ako na nag-report na si Ate Syg kay Lolo. Wala akong nagawa kung hindi ang sumakay dahil ayoko ng eskandalo at wala na rin naman akong pupuntahan. Pointless kung tatakbo ako paalis gayong nakita na nila ako.

"Ms. Syndey, you have a scheduled dinner at 7pm with Mr. Paulino Lozano." sabi ng butler habang binabasa sa ipad na hawak niya.

Dinner with Lolo? I doubt, sigurado akong may kasama kaming iba rito.

Pag dating sa mansyon agad akong bumaba ng kotse at sinalubong ng sampung maid na patakbong sinusundan ako. Mayroong isang butler sa unahan ko na siyang nag-guiguide sa akin papunta sa kwarto ko.

Kagad akong binigyan ng puting towel at puting bathrobe ng dalawang maid. Pumasok ako sa loob ng banyo para maligo. Pati panligo ko nakahanda na. Isang warm water na may rose petals. Amoy ko rin ang lavender oil at himalayan salt na inihalo nila saka ang gatas na inilahok nila.

Alas siete pa pala ang meeting, I wonder who that might be? Baka iyong pamilya ng lalaki na pakakasalan ko?

Urgh! It is so weird to say the term pakakasalan. It is like I accepted my defeat at wala namg magawa kung hindi ang magpa-kasal. I guess Pauline's pep talk helped me. It always does cause she is smarter, wiser and more mature than me even if we are just at the same age.

After relaxing in the water while listening to some Chopin songs I get up. Kinuha ko ang tuwalya na malaki para ipunas sa katawan ko at ang tuwalya na mas maliit para sa buhok. Isinuot ko ang bathrobe at lumabas ng banyo kung saan dalawang maid ang nag-aabang. May tatlong stylist na ang naka-abang sa vanity area ko sa harap ng walk-in closet. Umupo ako sa kulay gold na upuan sa harap ng kulay gold na vanity mirror. Agad blinower ng hair stylist ang buhok ko at sinimulan na rin ng isang babae i-massage ang paa ko. I put on some good music hanggang sa makatulog ako sa sobrang relax.

Tinapik ako ng marahan ng isang maid and saw my nails done, kamay at sa paa, my hair is still in curlers. Umayos ako ng upo para naman sa make-up.

"What do you want for snacks, Ms. Sydney?" tanong ng isang maid. She looks like in her 20s.

"I will just have a greek yogurt parfait." sagot ko.

"Anything else Ms. Syndney?"

"Nothing." sagot ko. Paalis na sana yung maid nang may ipahabol ako. "Kindly add some mixed berries." sabi ko at ngumiti sa kaniya.

Tumango ang maid at mgumiti sa akin.
I wonder what he looks like. Napapa-isip din naman ako kung ano ang itsura nung mapapangasawa ko noh. Ang pangit kaya na arranged marriage na nga, mapwepwersa ka pang magustuhan ang itsura niya bawat gising ninyo sa umaga. Pampalubag-loob na lang sana na gwapo iyong mapapangasawa ko para hindi nakakabwisit ang araw-araw. Pilit na nga 'yung kasal, pangit pa 'yung mapapangasawa. Hindi ko yata deserve 'yon?!

He is definitely rich, I could say. I never knew someone who is not rich to be Lolo's friend. He has friends from commoners but I guess Lolo is not that crazy to deal with something like that.

After two hours of preparation, naka-handa na rin ang isusuot kong pink dress. Off-shoulder at below the knee. I wore my white glittered shoes na may satin bow as a design na 4 inches with the help of the maids and the stylist. My hair is in a half updo with a white bow. I wore my Cartier diamond necklace pair with a diamond bracelet also from Cartier.

"Ms. Sydney, your watch, please." sabi nila.

Inalis ko ang silver Swaroski kong relo na may diamond din. I noticed that I am not wearing any ring. Is this because I am really about to meet my future husband?

💍💍💍

It's five thirty in the afternoon, medyo maulan kaya pinayungan ako ng butler papasok sa loob ng isang black Rolls Royce.

Agad naman akong inalok ng bottled water with a metal straw ng driver. #SaveTheTurtles It's an hour of drive galing sa bahay papunta sa resto kung saan ko imi-meet si Lolo. Nasa iisang bahay lang kami pero hindi pa kami nag-sabay, I guess he is out again para tulungan si Ate sa pag-mamanage ng kompanya, lalo at may mga rumors na marami ang gustong mag-take over ng company kay Lolo. Of course they do not want Ate, they thought of her as incapable since babae siya at bata pa. But she prove all of them wrong, hence her title, The Queen. Prevailing, stand and still.

I wonder if she will join us o kami lang talaga ni Lolo ngayon ang magkasama. But I hope wala silang dalawa ni Ate Sydel. Not because I don't want to, just because it would be awkward to meet the guy who will I marry.

Pagdating sa resto, agad akong inalalayan ng butler at pinayungan papasok sa resto. Inalalayan naman ako ng waiter pagpasok sa reserved area kung saan magaganap ang meeting.

"Hi Lolo!" bati ko sa kaniya pag dating ko habang umiinom siya ng paborito niyang tsaa.

He's 95 but still he looks younger than his age and stronger than his age. Nakakaya pa niyang mag-lakad nang maayos at hindi siya nag-sasalamin unless masakit na 'yung mata niya sa matagal na pag-babasa ng dyaryo o kaya ng libro sa bahay.

"Hija, take a seat." sabi niya at nag-mano ako sa kaniya saka siya hinalikan sa pisngi.

"What are we doing here, Lolo? And please, cut the chase." sabi ko habang naka-upo ng tuwid.

"I see. Tamang tama ang dating nila." sabi ni Lolo at napa-tingin ako sa likuran ko kung saan siya naka-tingin.

May paparating na babaeng naka-all white na skirt and coat. May lalaki rin na naka-americana na itim at mukhang galing pa sa opisina. They must be the parents. They look like in their early 50s. Kasunod nila ang isang lalaki na halos ka age bracket ko lang.

He is tall, like 6 footer tall, has a fare skin, chiseled face. Okay he is handsome. He'a so good-looking with his pointed nose, hazel eyes and lips that are red and thick. His hair is fixed in a clean-cut.

Napakurap ako nang humarang sa akin ang babae na naka-all white at ngumiti.

"You must be Sydney." sabi niya sa akin.

Ngumiti ako sa kanila.

"I am Angela Gamboa. Call me Tita Anj." sabi niya. She has this black round eyes, button nose and thin heart-shaped lips. She looks like an East Asian with freckles on her nose.

I smiled at her at shook her hand.

"Pleasure to meet you, Ma—I mean, Tita Anj." sabi ko at ngumiti.

My mother-in-law-to-be looks like nice and charming. Nagpakilala rin ang tatay niya sa akin. He is Tito Philip, he looks more Filipino than Tita Anj but he has an Australian accent when he speaks.

Tito Philip is tall, like his son, he has a pointed nose, a downturned brown eyes and a thick lips, just like his son. He too has freckles on his nose.

"Wayne, come here, meet your fiancè." sabi ni Tito Philip.

Lumapit siya sa akin at bawat hakbang niya pakiramdam ko bumabagal ang takbo ng oras, parang pakabog ng pakabog ang dibdib ko habang papalapit siya.

"I'm Wayne Gamboa, nice meeting you." sabi niya at hinalikan ang kamay ko na inaro ko sa kaniya para makipag-shake hands.

Oh shocks! Ano 'toh? Bakit tila may milyun-milyong kuryente na dumadaloy mula sa labi niya papunta sa kamay ko? Ano 'tong nararamdaman ko?!