Marrying A Billionaire At Sixteen #MABAS

Chapter 22

2 YEARS LATER

SYDNEY's POV

AHH! 2014 na! I cannot believe what I hae been through. Lol. I know hindi ito kasing bigat like other people's life but...

One, I survived art shool. Third year college na ako this incoming year.

Two, Wayne and I are still together. There are ups and downs obviously, but we manage to stay together. At ang first kiss ko naging hundred kisses na. BUT NO S-WORD PA RIN, of course.

Three, speaking of Wayne, he graduated with Latin Honors. Galing nang asawa ko! He graduated Cum Laude and currently managing their company. His Dad is still the CEO but he is the Marketing Director. He's getting there!

Four, Ate Sygourney got married this year. SHOCKING! Knowing how stone-cold her heart is.

Five, Lolo Paul just turned 98 this year yet he is still strong and agile more than me.

It is Saturday and I am with Lolo today para samahan siyang mag-golf. And yes, Wayne is here too to play golf with their business partners. Hindi ko nga alam bakit ako naandito. Buti na lang masarap iyong food sa cafè. Naka-upo lang ako sa cafè at naghahanap nang pwedeng theme para sa birthday ko when people came in. Lima silang babae but the other one is younger, like early 20s. She is wearing a white shirt and a light blue golf skirt, just like mine. Para kaming nag-usap sa suot namin. I hope they don't look at this way, nakakahiya may katulad ako nang outfit. She wears a different brand, I think. Nike iyong akin. Pero kahit na, nakakahiya na halos parehas na parehas kami. Ang pinagka-iba lang namin is obviously our height, mas maliit siya sa akin. Naka-wedge heels kasi siya at parang magkasing tangkad na kami.

"Girl!"

I almost jumped in shocked nang biglang sumulpot si Migz sa harapan ko.

"Gagi naman, Miguel!" sagot ko and he laughed. Iyong ngiti niya nanaman na hanggang tenga tapos wala nanaman siyang mata. "What are you doing here?" tanong ko.

"Keme lang." he said and drinked his Coffee Jelly Frappe.

"Umayos ka nga, para kang bakla." sabi ko at natatawa sa pagkaka-sabi niya.

Paano ba naman akong hindi matatawa para talaga siyang bakla. Alam kaya nang asawa ko na ganito mag-aasta itong kaibigan niya?

"Nasaan si Wayne? Hindi ba kayo magkasama?" tanong ko pero nagkibit-balikat lang siya habang umiinom sa straw.

"Yah! Yah! Huwag mo ngang masyadong na-mimiss iyong asawa mo." sabi niya sa akin.

"Kapal mo ha, hindi ko namimiss iyong gunggong na iyon. Nabo-bored na ako gusto ko nang umuwi!" pagmamaktol ko kay Migz.

"Eh di tawagan mo." sagot niya.

"Fine."

Tatawagan ko na sana si Wayne nang biglang kinuha ni Migz ang cellphone niya.

"Hello? Bro. Oh... oo, kasama ko."

Wayne. He mouthed.

Inayos ko ang maliit na palette at painting notebook na dala ko at inilagay sa bag kasama nang water brush na ginamit ko kanina to paint kung ano ang nakikita ko. Sobrang bored ko grabe, hindi ko alam bakit ako napa-yes kay Wayne nang ayain niya ako dito.

Pagkababa ni Miguel nang phone sinundan ko siya palabas nang cafè. Bilis-bilis ako dahil baka makita ako nung katulad ko nang style, nakakahiya. Walang babae ang may gusto na may katulad sila noh. Gusto namin unique ang outfit namin.

WAYNE's POV

Kita ko si Migz at Sydney na nag-lalakad papunta sa Hole 8 kung nasaan kami. Pinapayungan ni Migz si Sydney dahil medyo maaraw na rin, 8:30 na nang umaga. Kamina kasi ang sabi niya sa cafè na lang siya dahil gutom na siya. Hindi na kasi kami nag-breakfast sa bahay. Ayaw naman niyang sumama sa amin kasi nga mainit at ang mga pag-uusapan is about business, ayaw niya makinig sa mga ganon.

Tumakbo si Sydney palapit sa akin nang makita ako habang si Migz hinahabol siya nang payong. Parang mga bata. Natawa naman ako nang kaunti sa kanila, ang kwela kasi, nagsama pa talaga sila.

"Is that your wife, Wayne?" tanong ni Mr. Aclan, isang businessman.

"Yes Sir." sagot ko.

"And who is that young man I see?" tanong naman ni Engr. Benter.

"That's Miguel Jacinto." sagot ko.

"Son of USEC Jacinto?" tanong ni Mr. Aclan.

"Yes po." sagot ko at ibinaling muli ang tingin kay Sydney na humihingal palapit sa akin.

"Hi! Hello po!" bati ni Sydney sa mga kasama ko at ngumiti. "Hi Lolo!" bati ni Sydney kay Lolo Paul na katatapos lang mag-laro ng golf at hinalikan niya ito sa pisngi.

"You've got a lovely lady here." sabi naman ni Mr. Rago, isa ring businessman.

"Thank you po!" sagot ni Sydney.

"I am Mr. Neil Rago. CEO and Founder of WeCare Pharmateuticals." sabi niya at binigyan nang calling card sila Sydney at Migz.

"Thanks!" sabi ni Sydney, si Migz naman ngumiti lang.

"Matagal pa ba kayo?" bulong ni Sydney sa akin.

"Maybe, why?"

"I'm getting bored, I want to go home already." bulong niya sa akin.

Hinawi ko sa mukha niya ang buhok na nakatabon dito. I knew it that she will be bored on this.

"Bro, una na ako. Tumawag na kasi si Mama." mahinang sabi ni Migz sa akin.

"Great! Sabay na ako sa'yo." sabi naman ni Sydney.

"Teka, kelan pa kayo naging close?" tanong ko sa dalawa.

"Loko ka ba? Sige na. Una na ako, sa bahay muna ako." sabi ni Sydney.

Nagpaalam siya kay Lolo at sa mga kasama namin saka siya sumabay kay Miguel palabas ng golf course. Pero napapa-isip pa rin ako kung kailan pa sila naging ganiyan ka-close na sumasabay na siya kay Migz sa kotse.

Hinayaan ko na lang si Sydney dahil alam ko naman na hindi na talaga siya mag-eenjoy dito. We had several games pa bago bumalik sa cafè to get our snacks and of course strike a deal with the possible investors sa gagawin naming subdivision sa Antipolo.

"Wayne." nagulat na lang ako nang may babae na tumawag sa akin.

Wala sana akong balak lumingon dahil feeling ko maiirita lang ako kaso baka naman sabihin nang investors na suplado ako, so nilingon ko na.

"Wayne! How are you?"

Naka-ngiti siyang lumapit sa akin at yumakap. I slightly hugged her. Medyo awkward. After 3 years, ngayon ko lang ulit siya nakita. She is wearing a white polo shirt, a light blue skirt and brown heels. Trixie, she's back!