SYDNEY's POV
Huh? Bakit parang maliwanag? Umaga na ba? Wait! Did I fall asleep? So where am I?
Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at unang bumungad sa akin ang puting ceiling. Am I in our bedroom? Tahimik ang paligid at naka-higa ako sa kama. Naka-tulog nga siguro ako. Wait! What is this hard thing that I touched? Not really hard, it is like...
Nanlaki ang mga mata ko nang ma-realize ang pwesto ng pag-tulog ko. Wayne has no shirt on and I am lying on his arm at nakasiksik sa kaniya. My left hand is even touching his lean muscular abdomen. How on Earth did I get into this situation? I tried to remember things last night nang mapansin kong gumalaw si Wayne. He put his hand on my body to embrace me kaya nagtulug-tulugan ulit ako.
I should be pushing him away now, pero hindi ko alam bakit hindi ko ginagawa. There was something inside me that feels warm, safe and comfortable. And how did this happen? Halos isang buwan na kaming nagtatabi sa kama but this is the first time that we had a physical interaction with each other habang tulog. Goodness, Sydney, what are you thinking?
Imumulat ko na sana ang mga mata ko ulit nang maramdaman kong gumalaw si Wayne para yakapin pa ako nang mahigpit. Umatras siya nang kaunti, gising na rin yata siya? At saka niya inalis ang pagkaka-yakap niya sa akin. Ano na nagtutulug-tulugan ay dahan-dahan inalis ang kamay ko na sa ngayon ay sa dibdib na niya naka-hawak. In fairness, malaman. Kaso parang wrong move yata, sa halip na maalis ko ang kamay ko, parang dahan-dahan nitong hinaplos ang dibdib ni Wayne with his abs on my mind. HOY BAKIT GANITO ANG NAIISIP KO? No! No! No!
Hinawi naman ni Wayne ang buhok na naka-tabon sa mukha ko. Shocks, baka mahuli niya akong gising na. Agad akong kunwari ay bumaling sa kaliwang bahagi dahil kumakabog na ang dibdib ko sa kaba. Hindi ko yata alam ang gagawin kapag nahuli ako ni Wayne na gising na. Ramdam kong bumangon na siya. Thank goodness! Para akong nakahinga nang maayos doon.
"Bumangon ka na diyan, we will go to church with my parents today." sabi ni Wayne.
Shocks! Alam na ba niya na gising ako? O ganito lang siya mang-gising? Nakaka-badtrip nang morning ha kung ganito.
Hindi pa rin ako bumabangon, hinayaan ko siya. Kunwari tulog pa talaga ako. Nang marinig kong nag-lock ang pinto ng kwarto saka lang ako unti-unting nag-mulat, to see if he really is outside the room and he is. Haaay! Pakiramdam ko nawalan ako nang tinik sa dibdib. Sobra ang kaba ko kanina na baka mahuli niya ako. Agad kong pumunta sa CR para maligo na. Ayokong maabutan ni Wayne na tulog pa rin. Saka ang sabi niya we will go to the church with his parents. Nice. Nagsisimba pala sila. Mukha nga namang pala-dasal si Tita Anj, pero si Wayne? I don't know, kampon yata ni Taning ito sa sama nang ugali. Hmmm... but lately parang bumabait na rin naman siya.
What? Did I say? Bumabait na siya?
Agad kong minumog iyong tubig mula sa gripo. Kadiri! What am I saying?
Pagkatapos maligo nagbihis ako ng dress na kulay white. Long sleeves at may collar na may apat na gold buttons sa unahan at pleated. Naka-heels akong puti na may taas na 2 inches. Ang buhok ko ay naka-half bun na may ribbon na color white din.
Nagdala ako ng pouch na kulay white at doon ko inilagay ang aking lip gloss, susi ng kwarto, maliit na suklay, mini perfume, white handkerchief, wallet at cellphone. Isinabit ko ang pouch sa kanang balikat ko at bumaba ng hagdan. Doon naghihintay si Wayne sa akin. Naka-dark blue siyang polo shirt at white pants. Inaayos niya ang buhok niya sa camera nang cellphone pagbaba ko.
"Let's go." sabi ko.
Tumingin siya saglit sa akin saka pumunta sa garahe para paandarin ang sasakyan.
BINABASA MO ANG
Marrying A Billionaire At Sixteen #MABAS
RomanceYES! It is back at hindi ko na idedelete! I promise! But sorry for the long HIATUS and updates, binabalaan ko na kayo of my busy working sched. THANK YOU SO MUCH FOR WAITING and loving MABAS! ~ Originally Written: August 16, 2016 Rewritten and repos...