"ဒယ်ဒီ~~~"
"------"
"ဒယ်ဒီလို့~~~~"
"ပေါင်ပေါင် ကိုယ့်ကိုလာမရှုပ်နဲ့ ကိုယ်ဒီမှာအလုပ်လုပ်နေတယ်လေ"
"ဒယ်ဒီကလဲ ပေါင်ပေါင်ကိုဂရုမစိုက်တော့ဘူးလားလို့ ဟွန့်"
"ကယ်ကယ် ပြောပါအုန်းဘာလိုချင်ပြန်ပီလဲ"
ဥက္ကာ လုပ်လက်စ ကွန်ပျူတာကို အကြည့်လွဲရင်း လှမ်းမေးလိုက်တော့ ထိုကောင်လေးက နှုတ်ခမ်းလေးဆူရင်း
"ပေါင်ပေါင် အပြင်ထွက်ဆော့ချင်လို့"
"မရဘူး"
"ဒယ်ဒီကလဲ ခနလေးပဲဟာ"
"မရဘူးလေပေါင်ပေါင် နေဒီလောက်ပူနေတာကို နေကောင်းသေးတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့"
"ဒယ်ဒီကလဲ~~~"
နှုတ်ခမ်းလေး ထော်ပီး ချွဲနေတဲ့ပေါင်ပေါင်မှာ ချစ်စရာလေးပေမဲ့ လောလောဆယ်ဥက္ကာအလိုလိုက်လို့မရသေး။အခုမှနေကောင်းကာစရှိသေးတယ် နေပူထဲထွက်ဆော့ချင်နေသူ့အကောင်ပေါက်လေးက တကယ်ရိုက်ချင်စရာလေး။
"မရဘူးဆိုမရဘူးနော် ပေါင်ပေါင်သွားဒယ်ဒီ့ကိုလာမရှုပ်နဲ့တော့ "
"အီး ဒယ်ဒီမကောင်ဘူး ပေါင်ပေါင်ဆော့ချင်တာ ပေးမဆော့ဘူး ဟင့်"
"ပေါင်ပေါင်!!!"
"ဟင့်"
ဒယ်ဒီဆီက အအော်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ပေါင်ပေါင် ဂျီကျချင်တဲ့စိတ်လေးပင် ပျောက်သွားရသည်။
"လာစမ်း ဒီနားး!!"
"ဟင့် ဟုတ်ဒယ်ဒီ"
"စောနက ကိုယ့်ကိုဘယ်လိုပြောလိုက်တာ ပြန်ပြောစမ်း!!!"
"ဟင့် ဟို ပေါင်ပေါင်က အပြင်ထွက်ဆော့ချင်တာကို ဒယ်ဒီက ပေးမဆော့ဘူးလို့ ဟင့် ပြောလိုက်တာပါ"
"ခုနကပြောတာ အဲ့လေသံမဟုတ်ဘူးနော် ပေါင်ပေါင် အရိုက်မခံရတာကြာတော့ တုတ်တောင်းနေတာပေါ့လေ ဟမ် !!!"
"အားးး နာတယ် ဒယ်ဒီ "
"နောက်လူကြီးကိုအဲ့လို အော်အုန်းမလား !!!"
"အာ့ မအော်တော့ဘူး ဒယ်ဒီဟင့်လွတ်ပေးပါနော်"
မျက်ရည်ဝဲပီးပြောနေတဲ့ အရှေ့အကောင်ပေါက်ကြောင့် ဥက္ကာလဲ နားရွက်ကို နာနာလေးတစ်ချက်ဆွဲပီး လွတ်ပေးလိုက်သညိ။ဒီကလေးက အဲ့လိုပဲ စကားကောင်းကောင်းပြောလို့မရ လက်ပါမှပဲ ကြောက်တာ။
YOU ARE READING
Punishment oneshot
Non-Fictionpunishment typeကိုပထမဆုံးကြိမ် စရေးတာမို့ ဝေဖန်ပေးကြပါအုန်း start date-27.8.2024
